Doorgaan naar hoofdcontent

Astrids Tijdlijn

Collega Essen2punt0 introduceert vandaag haar persoonlijke tijd-lijn van Dipity. Dat ziet er heel stoer uit, even gauw een account aanmaken (wat gaat dat snel en easy na 23dingen) en tada:
Scribbles presenteert Astrids Tijdlijn!



Inderdaad, heel stoer, maar waarom doet hij na een half uurtje stoeien nog niet helemaal wat ik wil? Zoals:
  • op een periode van 1 maand blijven staan (is mooier),
  • en meer dan alleen de laatste 20 blogs laten zien (is voller),
  • en eigenlijk liever als widget in m'n zijbalk (is permanenter),
  • en wat toont het knopje Show All eigenlijk voor extra's?

Astrid Twijfelt. Valt dit onder de 'speledingetjes' of ga ik dit ook nog als functioneel ervaren? Misschien hebben andere Dipity-deskundigen nog wat tips en trucs voor een Dipity-groentje.

Reacties

  1. Heb ook een account aangemaakt. Ziet er leuk uit, maar er blijft niet veel van over als je de verhoudingen aanpast voor je sidebar, check:
    http://wp.enschedeaanzee.eu/wordpress/
    (testsite)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee, die sidebar had ik ook al weer verwijderd, helaas.
    Bij jou staat hij wel op Maand en niet op 6 maanden, hoe doe je dat!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vlak onder de topbar staat tussen zoom en show all een dropdown menu, waarmee je het op month kunt zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. O nee, helpt ook niet. Raar dat je dat niet kunt presetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, zover was ik dus ook gekomen! En ook gek, hij heeft nog steeds m'n laatste post niet toegevoegd. Astrid twijfelt steeds meer over nut en noodzaak van dit hebbedingetje :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...