Dat de digitale ontwikkelingen niet alleen binnen onze diensten plaatsvinden, maar ook bij onze 'ondersteunende diensten' blijkt uit een advertentie in Informatie Professional (7/8, 2008).
Om het de klanten makkelijk te maken, hebben we van die onoog-lijke verrijdbare multifunctionele krukjes. U kent ze wel. Ontwerper Jelte van Geest maakte voor Bibliotheek Eindhoven een robotstoel:
de Take a seat.
De lezer meldt zich via zijn rfid-pas aan bij de stoel en die zet vervolgens de achtervolging in. Zodra de lezer pauzeert, stopt ook de stoel. Het uitrusten kan beginnen. Door de rfid-technologie weet de stoel precies bij welke lezer hij hoort. Een zaaltje vullen met alle stoelen voor een lezing of voorstelling, wordt hiermee een hilarische bezienswaardigheid! Daar word ik dus heel blij van.
Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders. Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Als zo'n stoel zich maar niet teveel hecht aan z'n baasje. Leuk idee!
BeantwoordenVerwijderenMaak je maar geen zorgen, het is geen Skip!
BeantwoordenVerwijderenHet filmpje met de stoelen is hylarisch! Scheelt een hoop pijnlijke ruggen door het sjouwen en het is goedkoper, want je hoeft niet naar de fysiotherapeut.
BeantwoordenVerwijderenIk had weer een tijdje niet gekeken, Astrid, maar ik zie dat je er nog steeds veel werk van maakt. Die van "hoe gelukkig bent u" is heel leerzaam. Maar hoe zit het nu met W. die juist door hard werken gelukkig wordt? Als hij niet kan werken is hij diep ongelukkig! Zou hij het daarom helemaal niet erg vinden dat hij nog moet werken voor de kost???
Nou ja, ik hoop dat hij, ondanks alles, toch gelukkig is!!!!
je oude, wijze uil!
Dag Uiltje, uitgefladderd bij onze oosterburen?
BeantwoordenVerwijderenGeluk is een vreemd ding. De één vindt het in kleine dingen en kruipt meer naar binnen, de ander kan niet zonder veel buitenkant. Vrienden, hobby's, werkwerkwerk. Bij W. is het misschien meer kip en ei: is hij gelukkig omdat hij veel werkt of kan hij veel werken omdat hij gelukkig is?
En waar nestelt het uiltje zich ;-)