Begin deze week schreef collega Essen2punt0 een post over de agenda van de toekomst voor bibliotheken. Ter illustratie van ons imagoprobleem plaatste ze er een filmpje bij. Ik moest het even laten bezinken, niet wetende wat te doen: lachen of huilen. Imagoprobleem? Lijkt mij meer een gevalletje van how low can you go. Maar ik ga nu toch voluit voor de lach en wil mijn lezers die Essen niet kennen graag laten meegenieten. Je kunt ons biblio-thecarissen tenslotte niet verwijten dat we geen humor hebben!
Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders. Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...
Mooi he :)
BeantwoordenVerwijderenen op youtube ligt nog een heel universum meer van dit soort filmpjes!
Er is meer?!
BeantwoordenVerwijderenWas er al bang voor :-(
En dan heb je ook nog de Pimp your bookcart wedstrijden...
Lang leve de zelfservice!
Ik zal je (on)gerust stellen: er is nog veel en veel meer! ;)
BeantwoordenVerwijderen