zondag 21 juli 2019

Ode aan de derde man

0 reacties

Ik kan niet zeggen dat de maanlanding van 1969 een onderdeel was van m'n jeugd. Of dat ik hier bovenmatige interesse in heb getoond tijdens alle geschiedenislessen en herdenkingen. Maar natuurlijk kan ook ik dit keer niet om de 50e verjaardag van dit avontuur heen. Alhoewel ik moet toegeven nog het meest gefascineerd te zijn door de groeiende groep maanlandingontkenners.

Toch liet ik me verleiden om te kijken naar de special met André Kuipers en Claudia de Breij en zat ik vanmiddag in de filmzaal bij de nieuwe documentaire Apollo 11. Daar heb ik veel van geleerd en ik wil daarom hier heel graag iets rechtzetten. Want de grote helden van deze maanwedloop zijn tot de dag van vandaag Neil Armstrong en Buzz Aldrin. Zij liepen echt op de maan, Neil voorop, met z'n mooie grootse woorden. Maar de echte held is voor mij Michael Collins.

Terwijl zijn maatjes even op en neer gaan, vliegt hij in z'n eentje 22 uur lang rondjes om de maan. Tweeëntwintig uur, in een ruimtepukkel, tussen woestijnlandschap en zwartgat. Met tijdens elk rondje 47 minuten geen enkele verbinding met de controlekamer of je maatjes. Helemaal niks. Totale isolatie. Elk rondje.

Mijn eerste gedachten: daar kan geen stilteretraite tegenop! Maar jeetje, zullen we deze thuisblijver even de eer geven die hem toebehoord? Hij is bij deze mijn held.

zondag 6 januari 2019

Een nieuw begin

0 reacties


Sta op en schitter
want lang was de nacht en bitter
de strijd met oude fantomen
maar nu is het morgen
nu wordt het tijd om blinkende dromen
waar te maken – weet je geborgen
in een nieuw licht

Wij zijn kleiner dan wij zijn
zoveel gaven laten rusten
zoveel liefde niet gedeeld
zoveel warmte ingehouden
zoveel tederheid verspeeld
zoveel angst en zorg verzwegen
zoveel aandacht niet beloond
zoveel zwijgen niet begrepen
zoveel eerbied niet getoond

Vat moed en schitter en richt
je op wat komen gaat
want je hart wordt witter
en de dag verwacht
je eigen, herboren gelaat

Groter zijn wij dan wij zijn
wat verhindert ons te leven
wat weerhoudt ons van de dans
zoveel rijkdom om te delen
zoveel innerlijke glans
zoveel dromen nog te dromen
zoveel onvermoede kracht
die de geest in ons doet stromen
ons doet uitgaan in de nacht

Liever zijn wij dan wij zijn
laten wij de rotsen breken
in het steenland van de trots
mededogen welt in beken
uit de altijd milde bron
echte aandacht voor de ander
schouwen in 't verborgen licht
handen reiken, ruimte scheppen
als de vrede is ontwricht

Wij zijn wijzer dan wij zijn
wijsheid is ons diepste gaan
is het weten van de eenheid
in de glimlach van de schepping
is het licht van ons bestaan

Catharina Visser

(Schilderij: Mary Leslie - Spring Fever)