Astrids Scribbles

Ik kan niet zeggen dat de maanlanding van 1969 een onderdeel was van m'n jeugd. Of dat ik hier bovenmatige interesse in heb getoond tijdens alle geschiedenislessen en herdenkingen. Maar natuurlijk kan ook ik dit keer niet om de 50e verjaardag van dit avontuur heen. Alhoewel ik moet toegeven nog het meest gefascineerd te zijn door de groeiende groep maanlandingontkenners . Toch liet ik me verleiden om te kijken naar de s pecial met André Kuipers en Claudia de Breij  en zat ik vanmiddag in de filmzaal bij de nieuwe documentaire Apollo 11 . Daar heb ik veel van geleerd en ik wil daarom hier heel graag iets rechtzetten. Want de grote helden van deze maanwedloop zijn tot de dag van vandaag Neil Armstrong en Buzz Aldrin. Zij liepen echt op de maan, Neil voorop, met z'n mooie grootse woorden. Maar de echte held is voor mij Michael Collins. Terwijl zijn maatjes even op en neer gaan, vliegt hij in z'n eentje 22 uur lang rondjes om de maan. Tweeëntwintig uur, in een ruimtepukk

Sta op en schitter want lang was de nacht en bitter de strijd met oude fantomen maar nu is het morgen nu wordt het tijd om blinkende dromen waar te maken – weet je geborgen in een nieuw licht Wij zijn kleiner dan wij zijn zoveel gaven laten rusten zoveel liefde niet gedeeld zoveel warmte ingehouden zoveel tederheid verspeeld zoveel angst en zorg verzwegen zoveel aandacht niet beloond zoveel zwijgen niet begrepen zoveel eerbied niet getoond Vat moed en schitter en richt je op wat komen gaat want je hart wordt witter en de dag verwacht je eigen, herboren gelaat Groter zijn wij dan wij zijn wat verhindert ons te leven wat weerhoudt ons van de dans zoveel rijkdom om te delen zoveel innerlijke glans zoveel dromen nog te dromen zoveel onvermoede kracht die de geest in ons doet stromen ons doet uitgaan in de nacht Liever zijn wij dan wij zijn laten wij de rotsen breken in het steenland van de trots mededogen welt in beken uit de altijd milde bron ech