Ik dacht al: wat was dát!

Vergroot uw Whuffie - 1

Ik ben dus een best wel gek boek aan het lezen. Over een best wel gek fenomeen: de whuffie factor. En bij dat woord zie ik gelijk die gekke pluizenbollen voor me, die je door de geanimeerde prenten van Levende Boeken leiden. Nu blijkt dat die pluizenbollen  fuffels heten, ga ik maar geen moeite meer doen om dat beeld bij te stellen. Het moet kennelijk zo zijn.

Whuffie gaat dus over sociaal kapitaal.Whuffie is wat je als betaalmiddel overhoudt aan je reputatie. Je kunt het verdienen of verliezen door je positieve of negatieve acties, door je bijdragen aan de gemeenschap en door wat mensen van je denken. Je kunt je whuffie afmeten aan je interactie met gemeenschappen en individuen. Uiteindelijk is whuffie de som van je reputatie, je invloed, je verbindend en overbruggend kapitaal, je huidige en je potentiële toegang tot ideeën, talent en middelen, je opgespaarde gunsten en kwaliteiten. Kleine bedrijven, non-profitorganisaties, muzikanten, sprekers en zelfs auteurs gebruiken sociale netwerken om whuffie op te bouwen en hun bedrijven te laten groeien.

En wat doen de bibliotheken? Hoe staat het met onze whuffie factor? Dat is wat ik telkens denk bij het lezen van alle voorbeelden die Tara Hunt in haar boek beschrijft. Want wij zijn toch bij uitstek een branche die het - misschien wel juist nu? - moet hebben van zoiets als whuffie. En die in staat zou moeten zijn om als 'sociale gemeenschapsbranche' zoiets als sociaal kapitaal op te bouwen. Maar ja, hoe gaan we dat aanpakken.

Wat me op het idee brengt om dat eens op z'n whuffies aan te pakken: samen, met mijn online gemeenschap, met u dus! Tara Hunt noemt de vijf belangrijkste principes waar zogenaamde gemeenschapsmarketing aan moet voldoen. Een marketingstrategie die zeker je whuffie zal vergroten.

• Draai de megafoon om: stop met praten en ga eens luisteren.
• Word onderdeel van de gemeenschap die je bedient: onderzoek wie je nu eigenlijk bedient, dat is namelijk niet 'iedereen', ga dan je kantoor uit en zoek die gemeenschap op.
• Zorg dat je opvalt en creëer een fantastische ervaring voor je klanten.
• Laat de chaos toe. Plan niet teveel. Leer in te spelen op situaties en zorg ervoor dat je de alledaagse magie erkent.
• Stel vast wat je hogere doel is. Sociaal kapitaal stijgt alleen in waarde wanneer je het weggeeft. Dus zoek uit hoe je aan de gemeenschap kunt teruggeven en doe dat dan... en vaak.

Interessant? Mooi!

Volgens mij doen we dit hier en daar al wel een beetje, maar het kan vast meer en beter. Ik zal de komende tijd die strategie van Tara in een paar posts samenvatten en stil staan bij hoe ik denk dat we er als bibliotheken voorstaan. Wat u natuurlijk de kans geeft om met mij mee te denken. Misschien komen we samen wel tot hele mooie ideeën. Misschien is dat wel het begin van iets wat nog een hele mooie whuffie kan worden. En die fuffel bewaar ik dan wel gewoon voor de betere knuffelmomenten.

Leuk? Mooi!

In plaats van bloemen

Speciaal voor @harmjob vandaag opnieuw een poëtisch rustpunt, maar met iets meer lentezon tussen de regels.

Zo heel jij mij

ik steel van je,

niet veel van je,

of zal ik zeggen

dat ik leen.

je mist het niet.

jij plukt de dag

daar waar jij ligt.

je wijst de weg

met kruim.

je maakt het huis

blij bij de deur,

omhelst haast

het adres.

je veegt de aarde

uit ons bed,

zoekt mij

onder het laken,

ziet wie ik ben.

voorspelt geluk

baadt mij in rust.

zo heel jij mij

al jaren,

geneest mij

door te zijn.

jij spreekt de taal

die ik versta

hoort de seizoenen

in mijn stem,

aan mijn adem

wat ik denk.

jij kent de kunst

van nu en hier.

vandaar dat ik je

leen, nee spaar,

of beter nog: bewaar.

uit: Gedichten voor gelukkige mensen, 2008
Bart Moeyaert

Kijk, zo doen we dat, in Hengelo

Als je dus een cursus volgt die gaat over delen, en je houdt een twittershow die laat zien hoe je kunt delen, dan krijgt de winnaar van de bijbehorende prijsvraag dus een prijs... om te delen!

Generale pauze

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik vind het sinds kort knap onrustig op dit blog. Overal drukke foto's en videobeelden. Er klopt iets niet. Maar ja, dat heb ik toch echt zelf zo gecomponeerd...

Daarom vandaag alleen een gedicht. Zonder boodschap, zonder poeha, met veel wit. Voor de toelichting en bijpassende foto klikt u op de link. Of u laat het.

Dirigent

Als de regen traag blijft vallen

en het licht wordt als aan zee,

sluit de ochtend naadloos

op de avond aan. Dat klinkt

als somberheid, maar niet

per se. Je hoeft niet alles

in mineur te zingen. Je doet

de dingen met je beste been

vooruit. Aan donker zit altijd

een kant die glanst zoals

de natte straat. Het heet ook

hondenweer voor iets.

Is het niet grappig dat je

je evenwicht verliest bij het

schudden van je vacht.

Je weet dat oefenen niet

bij het leven hoort. Alles is

altijd voor echt. Je moet

de straat op en verdrinken,

je borstzak brandend van

het kaartje voor een stoel

dicht bij de dirigent. Hij

wijst je met het tillen van zijn

handen op het belang van

het moment.

Bart Moeyaert

De nieuwe generatie: digital retards

Kijk, zó web2.0 is onze digital native

Een projectleider op dreef

Het zijn drukke tijden voor de projectleider Biebsearch Junior. Zoveel beleefd, zoveel te doen, zo weinig tijd om erover te bloggen. Zelfs de officiële site loopt achter, oh schaam... Een projectleider van niks, dat is wat het is. En waar is dat baasje dan zoal zo druk mee?

Nou, eerst een afstemmingsoverleg tussen de VOB, de nieuwe partners van Schoolbieb.nl, de makers van Boek1Boek en de vertegenwoordigers van Biebsearch VO/ROC en Junior. Dan een directieoverleg in Biddinghuizen en in Lelystad; doen de scholen nú mee of stappen ze later in. Plus de informerende teampresentaties in Hengelo (nog één te gaan), Delden en Raalte/Broekland. Met gelukkig binnenstromende mailtjes van die scholen dat ze definitief mee willen doen en werkafspraken willen maken voor de lokale schoolplannen. En een vergadering met het projectteam, met onderzoeksbureau Cubiss over de evaluaties en met de ontwikkelaars van het bibliotheekconcept in de nieuwe Multifunctionele Accommodatie in Lelystad. Oh ja, en dan was er ook nog de IPON, een onderwijs&ICT beurs, waar ik m'n licht liet schijnen over alle partijen die scholen bestoken met leeromgevingen en digitale content. Beetje netwerken dus. Dan kan het gebeuren dat die voortgangsrapportage, dat format voor de schoolwerkplannen en zo'n nieuwsbericht op de site over alle grote en kleine projectstapjes er even bij in schieten. Poeh, dat valt dus lang niet mee.

Tussen alle hectiek door was er ook nog even tijd voor iets onverwachts. Ik was gevraagd om een workshop te geven tijdens een ICT-dag voor alle basisscholen binnen de Tubbergse Onderwijs Federatie. Over 23onderwijsdingen voor het primair onderwijs (najaar 2010 online!) en natuurlijk over m'n eigen project. Bij aankomst bleek ik tot na de lunch 'vrij' te zijn, maar gelukkig was er een interessante keynote speaker: Wim Veen. Ik blogde al eerder over zijn Homo Zappiens en deze ochtend kon ik hem en zijn verhaal dus live beleven.

Dat was mooi. Hij sprak over het spelend leren dat kinderen van nu doen achter die computer. Hoe ze via al die games en al die web2.0 toepassingen leren hun eigen strategie te kiezen (hoe pak ik een probleem aan), hun eigen keuzes te maken (welke beslissing neem ik) en zelf dingen te creëren (hoe maak ik iets). Kortom; hoe leren weer leuk wordt, omdat het zo'n gepersonaliseerd leerpad is. Volgens Wim Veen gaat het leren van vandaag over 'feiten manipuleren en verbinden, er zin aan geven en ze delen met anderen'. En de leraar van vandaag is eigenlijk een onderwijskundig choreograaf: hij hoeft alleen de dans te ontwerpen, de leerling leert dansen. Tja, daar blijft zo'n zaal vol leerkrachten niet stil bij.

Maar ze hadden zijn verhaal aandachtig aangehoord. En het was echt een perfect bruggetje naar dat wat wij doen met 23onderwijsdingen. Het spelend leren, leren leuk maken, web2.0 ontdekken, zodat je weet waar jouw leerlingen mee bezig zijn, zodat je een gepersonaliseerd leerpad kunt aanbieden, zodat je een mooie dans kunt ontwerpen, zodat je jouw leerstof kunt manipuleren en verbinden, er zin aan kunt geven en het kunt delen met anderen.

Dus ik sprak Wim nog even over wat wij doen als bibliotheken, met deze cursus en met ons Biebsearch. En het was zo kicken om hem daarbij te zien glunderen. Want dat was nu precies waar hij een grote rol en enorme kansen voor de bibliotheken zag. Een compliment dus voor dat wat we doen, van mister Veen himself. Top! Misschien moeten we een volgende keer gewoon samen op pad om te vertellen over die Homo Zappiens in de bibliotheek.

Verder leverde deze dag me nog een hereniging en LinkedIn-connectie op met een oude partner van OnderwijsvragenTwente, mooie content voor de leeromgeving van Biebsearch Junior in de serieusgame voor kleuters Mijn naam is Haas, inzicht in hoe leerkrachten tegen een elektronische leeromgeving aankijken en een compliment voor feit dat we als bibliotheek zo on-bibliothecaresserig bezig zijn.

Kijk, dat zijn nog eens TOF-dagen!

Hebben boeken nog een toekomst?

De formule hebben we eerder gezien, maar deze keer komt het onderwerp wel heel dicht bij huis. Mooimooi.



Via NRC.next

Hieperdepiep Hoezee

Scribbles wordt vandaag...

Het leven is soms soChicken

Ik weet niet welke tweet de aanleiding is geweest, maar sinds een paar dagen word ik gevolgd door soChicken. Een website van Jelle Hermus die onderdeel uitmaakt van soChickenStudios: een internetbureau dat zich richt op het verrijken van levens via interactieve multimedia. Meestal block ik dit soort ongevraagde volgers, maar pas nadat ik even de moeite heb genomen om te kijken wie mij dan zo nodig wil volgen.

En ik moet toegeven, ik vind die soChicken echt wel heel grappig. Doet me wel een beetje denken aan Hoedoe.nl: korte artikelen met tips & trucs en veel praktische oefeningen voor 'een beter leven' in de breedste zin van het woord. Oké, er zit best wat reclame op, ook veel verwijzingen naar andere sites en artikelen en heel veel grappige boekentips, met natuurlijk direct een link naar Bol.com. Zo gaat dat, maar volgens mij geeft dat niet.

Ik betrap mezelf erop dat ik maar blijf klikken, al die titels bevatten juist die woorden die me triggeren. Goed gedaan dus. Deze bijvoorbeeld: Versla de 12 bekende bronnen van stress. Yep, herkenbaar. Maar deze is ook top: Schrijf je dromen dichterbij. Over hoe schrijven je kan helpen in balans te blijven, te ontdekken wat je wilt en om contact te maken met je innerlijke stem. Nou ja, helemaal voor mij gemaakt dus. Met - jawel - een boekentip!

Dat soChicken het serieus neemt met klantenbinding en hun interactieve multimedia, blijkt wel uit de DM die ik kreeg nadat ik me had aangemeld als volger: Welkom! Wil je weten hoe gelukkig jij bent, en ook een gratis eBoek ontvangen met praktische tips voor meer geluk? Met een link naar hun Gelukstest. Dat ik me voor de uitslag eerst moet aanmelden voor hun gratis email-Magazine is dan wel weer een minpuntje. Maar ja, zo gaat dat. En ach, ik wéét toch hoe gelukkig ik ben?!

Wat digital natives willen van hun bibliotheek

We zijn dus heel druk bezig als bibliotheken om tegemoet te komen aan de wensen van die nieuwe generatie, die digital native. Zowel via scholen - want daar ziet het er zwart van - als voor onze 'gewone' klanten. Maar... wat wíllen die digital natives nu eigenlijk van ons?

Nou, dit dus.
En snel een beetje!

Live 2.0-twittershow in Hengelo

Het einde van een sprookje...
Zo leek het even, nadat ik gisterochtend op Twitter afscheid nam van @biebhengelo. Maar natuurlijk is dat niet helemaal waar, want nu begint er gewoon een nieuw verhaal. Met nieuwe prinsen, nieuwe ridders, nieuwe schone prinsessen, nieuwe toverfeeën en nieuwe draken om te verslaan. Want nu gaan mijn collega's op pad.

Nee, zonder gekheid. Even een serieus verslag van een serieuze aangelegenheid voor al m'n serieuze volgers.

Eén van de kleine projecten, die we als Alles-is-liefde-crew hebben opgepakt, ging dus over twitter. Maar meer nog over web 2.0 en wat je hier na die 23dingen cursus mee doet of zou kunnen doen. En over hoe je het bij je collega's weer een beetje wakker schut. Want @sadsongs en ik hadden het idee dat die kennis bij sommige van onze collega's wel wat was weggezakt. Niet gek ook, als je er zelf niks meer mee doet. En dat is oké, ieder z'n hobby, ieder z'n ding. Maar het is wel nodig dat je op de hoogte bent van wat jouw bibliotheek doet, waar jouw bibliotheek zich online bevindt, wat voor soort berichten daar gecommuniceerd worden met jouw klanten. Want als jij dat als medewerker niet weet - of niet snapt - kun je het ook niet uitdragen aan die klanten die zich misschien wel ergens in dat web 2.0 bevinden. En die daar best graag de bibliotheek zouden willen ontmoeten.

We wilden dus alle 2.0-plekken waar onze bibliotheek zich bevindt onder de aandacht brengen. De boel weer even opfrissen. Deskundigheidsbevordering. Maar wel op een beetje speelse en interactieve manier natuurlijk. En dan gelijk die nieuwkomer demonstreren: twitter. Want die zat er tijdens onze cursus nog niet in.

We hebben een paar werkvormen tegen het licht gehouden, maar kozen uiteindelijk voor de minst chaotische en meest laagdrempelige: @astridstweets gaat ten overstaan van een volle zaal collega's via twitter in gesprek met een verstopte @biebhengelo, waarbij in vraag-en-antwoord vorm alle 2.0-plekken van de bibliotheek voorbij komen. Zo kon ik live demonstreren hoe twitter werkt en alles wat we doen weer even laten zien en uitleggen. We hadden een 2.0-script geschreven voor de rode draad, wetende dat dit door tweets van anderen en opmerkingen vanuit de zaal nog alle kanten op kon gaan. Best spannend dus.

Maar ik ben tevreden. We hebben ons verhaal heel mooi kunnen volgen, ik heb alles kunnen laten zien, er gebeurden spontaan kleine dingen waardoor ik de werking van twitter goed kon demonstreren (spam, blocken, RT-en, DM-en, meereizen met @harmjob en @Kriene naar @Ch1po in 040) en - het allerbelangrijkst - mijn 30 collega's hebben meer dan een uur aandachtig gekeken en meegeleefd. Ook ontstond er tijdens de show een discussie over wie dat soort dingen doet en bijhoudt en onder welke spelregels je daarbij hanteert. Wat publiceer je wel en niet en op welk moment. Heel belangrijk om daar over na te denken. Ik heb gister en vandaag meerdere complimenten gehad over de leuke opzet, en dat alles zo spontaan en gezellig was. Wat mij betreft hebben ze dat voor het grootste deel aan hun eigen inzet te danken, dus hierbij mijn grote complimenten voor die toffe collega's.

Om het niet helemaal als een vlammetje weer uit te laten sterven, hebben we iedereen ook wat 'huiswerk' meegegeven en een prijs voor het beste en meest 'ludieke' antwoord in het vooruitzicht gesteld. Iedereen moet uiterlijk vrijdag een A4-tje inleveren met antwoord op de vragen:

• Hoeveel dingen of plekken van Biebhengelo heb je voorbij zien komen?
• Schrijf alle plekken op waar jij jezelf deze week hebt laten zien, met een krabbel, reactie, tweet of anderssoortige interactie. (Ja, ik heb al 3 nieuwe volgers die hun twitter-nieuwsgierigheid hebben overwonnen!)
• Wat ga jij doen om jouw klanten over onze 2.0-diensten te informeren?

En wat is er dan allemaal voorbij gekomen? Tja, daarmee zou ik het antwoord op die eerste vraag weggeven natuurlijk, maar de grootste jongens noem ik graag en met trots:

• Biebloghengelo
• Digitips met Enschede en Almelo
• Hyves
• Twitter

Binnen deze 'jongens' liggen nog een aantal kleinere 2.0-mannetjes verborgen, te vinden via buttons of dieplinks. En meer zeg ik echt niet, dan moet u zelf maar op ontdekkingsreis gaan!

De grote finale zat in onze jongste 2.0-dienst, speciaal gemaakt voor deze 2.0-show. Een eigen BiebHengelo Netvibes, waar alles nog eens rustig na te lezen is. En ja, ook daarvoor heb ik complimenten gekregen. Met recht. Dank Erwin, voor de geboorte van dat nieuwe kindje. Dat ik daarna als toetje nog de provinciale netvibes mocht laten zien, durf ik hier nauwelijks te zeggen. Dat is namelijk ook een product van die Alles-is-liefde-crew. Hij is echt al heel mooi, maar volgens mij nog niet helemaal af. En die openbaring laat ik graag aan de makers zelf over. Nog even geduld dus, maar geloof me, er komt nog meer!

Nu rest Erwin en mij nog één ding: dit script overdraagbaar maken voor andere bibliotheken. Want dat was ook een voorwaarde voor die Alles-is-liefde-projecten. Nou, dat doen we graag en dat is helemaal niet zo moeilijk. Eigenlijk heb je niet meer nodig dan een kilootje mooie producten om te laten zien, een pondje fantasie voor een dialoog, een bak vol nieuwsgierige collega's en een mespuntje lef. Eitje voor de gemiddelde bibliothecaris dus!

Kom maar op met dat volgende project jongens.

Foto

Het is bijna zover...

En zo heel erg veel hoeft u in onze 2.0-show niet te lezen.
Dat scheelt!

Eindelijk: de BiebHengelo 2.0-show

Er was eens, lang geleden, niet zo gek ver hier vandaag, een bijzonder clubje mensen. Een soort denktank. Niet zomaar een gewone denktank, nee, een 'creatieve' denktank. En het waren ook niet zomaar een paar gewone mensen, nee, dit waren 'enthousiaste' mensen. En ze hadden heel veel kwaliteiten. Wat dat opleverde? Nou, veel kennis en energie enzo. Wat ze daarmee deden? Nou gewoon, bundelen, om dat weer om te zetten in projecten. Geen gewone projecten natuurlijk, nee, hele 'innovatieve' projecten. Het waren van die projecten die uitdaagden, die ervoor zorgden dat ieder mens uit dat bijzondere clubje z'n eigen mentale barrières overschreed. Dat soort projecten.

Op een dag waren deze mooie mensen weer eens bij elkaar geweest, en ze hadden gedacht en gedacht. En aan het eind van de dag dachten ze dat ze best een paar hele mooi projecten hadden bedacht. Iets groots en iets kleins. Iets simpels en iets ingewikkelds. Iets goedkoops en iets duurs. Eigenlijk iets met 'voor elk wat wils', zoals ze dat wel eens noemden. En ze zeiden tegen elkaar: "Ja, dit is leuk, dit is wat we gaan doen, want als wíj dit leuk vinden, dan vinden anderen het ook vast heel leuk." Dus ze gingen aan de slag.

Iedereen koos een project uit dat het best paste bij zijn eigen kwaliteiten en kennis en waar hij de meeste energie van zou krijgen. Want ja, iedereen wilde er natuurlijk wel op z'n best vanaf komen. Iedereen wilde natuurlijk wel het meest enthousiast zijn. Zo gaat dat, met clubjes mensen. En die mentale barrières? Ach, die waren er op dat moment allang niet meer. Iemand had die heel onopvallend weggetoverd, zomaar, toen er even niet werd opgelet. Ik weet het niet zeker, maar tot op de dag van vandaag verdenk ik dat kleine mannetje ervan. Dat mannetje, die dat clubje mensen zo'n beetje bij elkaar hield. Die door dat clubje ook wel 'captain' werd genoemd. Zo zie je maar, we hebben allemaal een leider nodig. Zelfs bijzondere clubjes mensen. Zo gaat dat.

Maar ja, na deze mooie dag kwam helaas niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Want het waren dan misschien wel hele bijzondere mensen, daarmee stonden ze natuurlijk nog niet boven de wetten van het leven. De wet van Het Grote Uitstel, bijvoorbeeld. Die wet, die zo hardnekkig is en die zich altijd wel ergens en op het meest onverwachte moment plotseling laat gelden. Nou die wet dus, daar hadden twee bijzondere mensen van dat clubje best wel wat last van toen zij enthousiast met hun project op stap gingen.

Gelukkig is er ook nog een andere wet. De wet van De Winnende Aanhouder, en die overwint altijd! Dat wisten ook deze twee bijzondere mensen. Dus zij hielden aan en overwonnen. Misschien ook wel geholpen door het feit dat hun project binnen de categorie klein-simpel-en-goedkoop viel. Want zeg nou zelf, wie vindt zoiets nou niet leuk! En weet u wat nog leuker is? Het project is ook nog eens openbaar en interactief. Als in 'voor iedereen' en 'om mee te doen'. Hoe?
Heel simpel.

• volg @astridstweets en @biebhengelo op twitter en
• zorg dat u maandag 8 maart tussen 10.15 en 11.30 online bent

Wat u dan gaat beleven?
Tja, dat hoofdstuk moet helaas nog geschreven worden.
En daarvoor moet u nog twee bijzondere nachtjes wachten.
Dus, snaveltjes dicht en oogjes toe...

Slaap lekker.

Het nieuwe gezicht van Moeyaert

Hij heeft een nieuwe website
Bart Moeyaert

Veel te zien, veel te beleven
Nog mooier, nog completer

Mijn favoriet?

Dat lieve filmpje
over dat bijzondere boek

Het is de liefde die we niet begrijpen

En met stip op twee
zijn persoonlijke tips

Kijk, daar
heeft een fan wat aan!

Dank Bart
Dank voor je stem

Foto

De wát factor?

Ik heb me nu toch een gek boek cadeau gekregen... Geen nood Henny, ik ga het echt helemaal lezen, je verhaal erover was aanstekelijk enthousiast. Maar eerlijk is eerlijk, op basis van het bijbehorende filmpje zou ik het nooit gekocht hebben.



De Whuffie Factor dus!
Ofwel: de kracht van onlinecommunities voor persoonlijk en zakelijk succes. Onzichtbaar krediet, sociaal kapitaal. Je kunt het niet eten, niet voelen en je kunt het ook niet aan iemand zien. Je kunt het wel via anderen horen en erover lezen.

Dat zit zo. Bij traditionele marketing stop je ergens geld in en hoop je dat er klanten op je af komen. In de social-media marketing geef je jouw kennis of product weg en bouw je hier krediet mee op. Onzichtbaar krediet. Door goed te doen voor anderen, zonder er direct iets voor terug te verwachten. Sociaal kapitaal. Whuffie. Zonder whuffie verlies je je connecties en zal elke aanbeveling die je doet worden gezien als spam, vergezeld van negatieve reacties en een verlies van sociaal kapitaal. Dit boek gaat over het vergroten van dat kapitaal, over strategieën en tactieken om via onlinecommunities succesvol te worden.

Tara 'MissRogue' Hunt (o.a. te volgen op haar blog HorsePigCow) is zo open als iemand online maar kan zijn. Ik ga niet alle linkjes  plaatsen van waar deze Miss te vinden is, maar geloof me, ze zit overal. Ze heeft 15 jaar besteed aan zowel het deelnemen als het bouwen van onlinecommunities en brengt haar onconventionele visie op marketing al ruim 10 jaar in de praktijk. Da's best lang, voor zoiets jongs als web2.0.

Ergens halverwege haar boek ontdek ik een lijstje (há lekker, lijstjes) met 11 manieren om bijzonder te zijn, om je klant een fantastische ervaring te bezorgen. Dus ik denk gelijk aan de bibliotheken. Zouden wij hier iets mee kunnen?

• Het zit 'em in de details
• Overtref de verwachtingen
• Speel in op emoties
• Maak je product speels
• Maak iets modieus' van iets doodgewoons
• Zorg voor flow
• Laat mensen personaliseren
• Wees experimenteel
• Maak het eenvoudig
• Maak van geluk je zakelijk model
• Wees een sociaal katalysator

Oké, ik weet het goed gemaakt.
Ik ga dit een beetje bestuderen en kijken of ik nog ergens iets echt waardevols kan vinden. Dat neem ik mee in m'n koffertje naar onze volgende bijeenkomst van die leuke, speelse, experimentele, eenvoudige, gelukkige Alles-is-liefde-crew. Want volgens mij zit hier wel wat voeding in voor een nieuwe impuls aan onze missie.

Deal?