Astrids Scribbles

Om u nog een beetje muzikaal het jaar uit te leiden hierbij een spoedcursus muziekgeschiedenis door de formidabele King's Singers. Vierhonderd jaar in een minuut of tien. Of, om in de stijl van Edwin te spreken: ken uw klassiekers! En, hoeveel componisten, composities en muziektermen telt u?

En floep, alweer een jaar voorbij. Kan iemand me vertellen hoe het komt dat de tijd steeds sneller lijkt te gaan? #durftevragen Is dat echt alleen 'de leeftijd' of zou ook ons tijdsbesef onder invloed staan van de snellere media, snellere lifestyle en korter durende hypes? Wat betekent dat nog voor onze toekomst... Vorig jaar nam ik de tijd voor een uitgebreide terugblik , dit jaar doe ik dat iets 'sneller'. Ik heb dan ook geen vakantie, ziet u! Maar ik wil toch wel even stilstaan bij wat was en wat komt. Statistieken Het thema Humor staat hier nog steeds met stip op 1, maar ik heet het thema Lezen van harte welkom in mijn top 5. Kennelijk vind ik daar toch de tijd nog voor, da's mooi! Dit is m'n 574ste blogbericht. Oei, dat betekent dat ik dit jaar ongemerkt de 500 ben gepasseerd. Ik ga dat jubileumbericht niet meer terugzoeken hoor, maar dit zegt wel iets over het belang dat uw Scribbles aan statistieken hecht. Waarvan akte. De meeste en liefste

Voor al mijn lieve volgers passanten vrienden collega's familie yogini's en heartwarmers Met dank aan Stella's Yoga

Als boom zich wortelt onder dikke laag sneeuw en winter stilte draagt worstelt met zonloze dagen voel ik als mens soms diep die schreeuw genesteld in de levensvragen. Door: mobar

En dan is het echt afgelopen met die tweedaagse. Maar dit filmpje toont een mooie compilatie van de sfeer, de mensen en de inhoud. Tot zover Maastricht, nu gaan we weer gewoon mooie stukjes schrijven en ons verhaal vertellen!

En voor wie meer visueel is ingesteld! Ondertekening boek1boek en biebsearch junior Het bijbehorende verhaal leest u hier .

En toen was de bibliotheektweedaagse alweer voorbij. Mijn verslag liet even op zich wachten dus ondertussen zijn anderen me natuurlijk al voor geweest. Niemand kan op tegen de live blogverslagen van Jan Klerk , hulde! Wie echt inhoudelijk bijgepraat wil worden moet zeker even bij hem voorbij gaan. De die hards kunnen alle #b2d10-tweets er nog eens op na slaan, ook gezellig. En zelfs collega Essen2punt0 heeft haar persoonlijke ervaring en hoogtepunten al op een rij gezet. Dus wat kan ik daar nog aan toevoegen? In de eerste plaats natuurlijk dat we eindelijk geproost hebben op de officiële samenwerking tussen Boek1boek en Biebsearch junior. Midden op het innovatieplein hebben de directeuren hun handtekening gezet. Een handtekening voor de intentie om lang bij elkaar te blijven, om samen de digitale componenten verder te ontwikkelen en om in Limburg Boek1boek ook in samenhang met Biebsearch junior aan te bieden. Dat zijn mooie intenties. Er komen nog officiële foto's, maar Moby

Het zoemt al weken (en bij sommigen zelfs maanden) door bibliotheekland: de Bibliotheektweedaagse in Maastricht. Even voor de niet-bibliofiele volgers van dit blog. Wij - bibliotheken van Nederland - hebben elkaar veel te vertellen en veel te laten zien. Bezuinigingsgolf, innovatieprojecten, Collectieve Agenda, e-boekenmarkt, Collectie Nederland, de landelijke bibliotheekpas, het datawarehouse, strategie, marketing, HRM, certificering. Om maar eens wat te noemen. En we hebben ook een paar vragen. Hoe kunnen we meer mensen bereiken? En hoe zorgen we ervoor dat die mensen meer aan de bibliotheek hebben, dat de dienstverlening van de bibliotheek zich vertaalt in (aantoonbare) maatschappelijke meerwaarde? Nou, om met elkaar bij dat alles eens stil te staan, is er een bibliotheektweedaagse in het leven geroepen, dat kennelijk hét jaarlijks terugkerende kennis‐ en netwerk-evenement voor de openbare bibliotheekbranche gaat worden. Dit jaar dus voor het eerst, op 9 en 10 december, in Maas

Deze week werd ik via twitter uitgenodigd voor een reünie . Het Ricciotti ensemble - waar ik zo'n 20 jaar geleden concertmeester mocht zijn - bestaat precies 41 jaar. Tijd voor een feestje, logisch! Nou ben ik sowieso niet zo van de reünies en dit is me net een trip down memory lane te ver, maar het gaat vast een groot festijn worden. Met veel oud en nieuw Ricciotti repertoire natuurlijk. Op de website kwam ik dit filmpje tegen. Typerend. En bijna net zo leuk als een Blogkermis, Waar Is Die Toch Gebleven?! En dat stuk, dat was in mijn tijd al een favoriete uitsmijter! Toch leuk. Ik wens jullie een muzikaal weekend, jongens. Bijsluiter De gepikte vogel van Jurriaan Andriessen Het Ricciotti speelt 'Gepikt' in de zweefmolen van Austerlitz tijdens de zomertournee van 2010, nadat ze bovenop de pyramide even verderop een wild op hebben gespeeld. Het stuk Gepikt heeft in het midden een act, een soort van andere dimensie, waar u nu door het kijken van dit filmpje

Ik hou van Wende . Vooral de Franse Wende dan, de Engelse heb ik nog niet zo omarmd. M'n oog viel op een uitzending waarin ze een paar dagen pelgrimeert richting Santiago de Compostela. Toch even kijken, matig programma, maar wel een paar warme klik-momenten: De flarden van Wende's muziek die voorbij komen, zijn mijn dierbaarste liedjes. Ze laat op 20min.30 een mooie Dancer's Pose zien van haar geliefde yoga. Ze heeft iets met kerken, waar haar ouders haar als kind vaak mee naartoe namen. Maar wat me bovenal intrigeert is die andere muziek, die telkens op de achtergrond klinkt, die van Kate Bush. Dat is lang geleden zeg, en wat is dat nog steeds bijzonder. Ik zie de langspeelplaten weer voor me die ik grijs gedraaid heb en waarbij ik m'n altstem schor zong. Een muzikale erfenis van m'n vader, hij was de eerste bij ons thuis die haar ontdekte. Ik hou van Kate Bush. Voor de feestdagen ga ik maar eens op zoek naar wat nieuwe cd's van die oude liefde. En wi

laten we eerlijk zijn als beest zijn we totaal mislukt ik zie mij daar nog staan op een savanne zonder uitvlucht in het volle licht der dieren een mond vol tanden heel modern, heel gênant vandaag regerend met draadloze hand in een land gebouwd onder water met mensenrechten, koffieapparaten en de natuur in mooie reservaten voel ik nog steeds diezelfde angst niets is veranderd weids en eindeloos gaapt de savanne welkom in mijn hoofd het is een doos vol zwarte gaten alles wat een mens verzint zuigt zich erin: zeppelins, vakanties zelfhaat, witte fosfor, dildo’s, anorexia dubbelvla, dwangneuroses, shalali shalala of de lol om een gemarteld paard ook de dingen die niemand wil verzinnen zitten erin: gewoon, voor de heb ik draag een hoofd als een handicap zwellend, kolkend, almaar zwellend altijd vloed, nooit nog eb geen vijand bleef er voor mij over leeuw, griep, pest, slang zelfs de dood slaapt aan een leiband maar diep van binnen in mijn grote grabbelton

Ik lees op dit moment een boek. U weet wel, zoiets ouderwets, met een harde kaft en een heleboel papier, waarin je kunt bladeren enzo. Het is het nieuwste boek uit de Alfabet-serie met privédetective Kinsey Millhone, van Sue Grafton . Ik schreef al eens op ons bieblog hoe ik deze serie met veel plezier lees. Ik hou van detectives en Kinsey is echt ‘cool’, zoals sommigen dat noemen. Dit zijn dus boeken die ik verslint als… nou ja, als een flinke zak chocoladepepernoten . Ja, dat is wel een mooie vergelijking voor mijn honger. Er is iets grappigs met deze serie. Het eerste verhaal – A van Alibi – speelt zich af in mei 1982, het jaar waarin ook de eerste Engelse druk verscheen. Ieder avontuur duurt slechts een paar dagen of hooguit weken. Tussen elk verhaal zit een wisselend tijdsgat, de grootste sprong is 10 maanden, dat is echt uitzonderlijk veel. ( Dat weet ik, omdat ik vanaf het begin korte samenvattingen van de boeken bijhoudt, omdat ik hoofd- en nevenlijnen uit Kinsey's le

Het gebeurde met stille trom. Niet omdat het niet belangrijk was, maar omdat we bescheiden en voorzichtig wilden kijken hoe het zou gaan. Maar het is gelukt en nu sla ik toch even op de Grote Trom! Vandaag is het eerste Overijssels-Flevolandse Boek1boek-transport uitgereden, waarbij de Boek1boek-chauffeur op drie scholen voor 13 groepen een rode Boek1boek-krat afleverde, gevuld met door de kinderen zelf bestelde boeken uit onze speciale Boek1boek-collectie, die ze via de nieuwe Biebsearchportal in de nieuwe Boek1boek-catalogus hebben gevonden. Lieve jongens en meisjes, die leuke chauffeur komt alles pas over drie weken weer ophalen, dus ik zou zeggen: Lees Je Rot! Driewerf hoera voor iedereen die zijn en haar steen(tje) heeft bijgedragen aan het realiseren van deze nieuwe dienst binnen Biebsearch Junior: m’n collega’s van de Overijsselse Bibliotheekdienst en Blauwe Brug, de bibliotheekspecialisten die de scholen hebben geïnstrueerd en natuurlijk onze verse samenwerkingspartners

Had u me gemist? Dat kan kloppen. Ik was even aan het opladen tijdens een yogaweekend op het platteland, de herhaling van een eerder succesvol recept via Happysoultravel . En om eerlijk te zijn, het was nog beter dan die eerste keer. Docente Léah Kline liet ons ervaren hoe je de elementen aarde, water, vuur, lucht en ether in je lichaam en je oefeningen kunt integreren. En kok Daniëlle zorgde voor diezelfde elementen in elke Ayurvedische maaltijd. Leerzaam, heerlijk en iets wat ik allebei even heel erg nodig had. Bij thuiskomst vond ik bovenstaand filmpje in m'n facebookbox, met dank aan Henk ;-) Nog meer van dit soort lieve gebaren kan ik echt niet aan jongens. Terwijl ik me dus maar weer op de yogamat werp om af te kicken, om in contact te komen met m'n elementen en om de serie voor een gegarandeerde diepe slaap door te lopen, mag u meegenieten van dit element 'animatie'. Om Shanti Bron

het stormt wind zwaait en slaat blaast hoeken schoon bladeren kietelen het leven wat niet goed geworteld is buigt, barst wordt meegezogen naar bestemming onbekend regen stort en stroomt spoelt alle gaten leeg druppels druipen langs lichamen wat buiten is kruipt naar binnen wat binnen huist zoekt z'n weg naar buiten het overvalt me dacht dat alles al was gaan liggen mispoes astrid

Ik dacht er even over me weer beter te melden, maar bij nader inzien, sorry jongens, ben nog niet bestand tegen windkracht storm.

Donderdag las ik in Vijf bijlen één van de kortste ZKV's van A.L. Snijders: 25.10.2008 BEROEMD Mijn kleindochter (17) is trots op mij omdat ik boeken schrijf. Zij vraagt aan haar lerares Nederlandse taal- en letterkunde of zij een boek van A.L. Snijders op haar lijst mag zetten. Dat mag niet, want de lerares vindt dat er alleen beroemde schrijvers op de lijst mogen. Vrijdag hoorde ik A.L. Snijders op de radio in De Ochtend van 4 (te horen vanaf 01:47:40), waarin hij nu elke week een ZKV voordraagt. Hij vertelde op zijn eigen fijndroge manier hoe zijn leven na het winnen van de Constantijn Huygens-prijs was veranderd in een gekkenhuis . Honderden e-mails, tv-ploegjes voor de deur, elke dag een auto met bloemen. Daarna las hij een verhaaltje over piano's en spoken. Ik denk dat alle volgende trotse kleinkinderen gerust kunnen zijn, hun opa mag nu vast wel op de leeslijst. (Jammer dat Radio4 de prijs toeschrijft aan A.J. Nijland, maar zijn ZKV-archief vind je hier .) Foto

Schreeuw nu mee! op www.nederlandschreeuwtomcultuur.nl

Het zit er alweer op. Het is niet anders. Het is weer tijd om het gewone ritme op te pakken en ons voor te bereiden op het gewone leven. Veel inzichten bracht deze korte vakantie niet, maar wel een paar leermomenten. De foto's vertellen het verhaal in beeld, maar hierbij toch ook een paar woorden: Aqui is een perfecte B&B! Tegenover de beste Bekkerij van Maastricht. De Onze Lievevrouwebaseliek is nog altijd mooi mysterieus. Chocolat Company schenkt nog altijd de lekkerste hot choco. België is best lelijk... Selexyz maakt best hebberig. Shoppen valt tussen al dat chique nog lang niet mee. Maar gelukkig brengt het buitengebied de nodige rust en inspiratie. Kortom; voor herhaling vatbaar!

Begin deze maand meldde ik een (virtuele) rustperiode en hield een pleidooi voor meer zingeving en geluk. Deze week publiceerde ik op onze projectsite over de eerste ondertekeningen van Biebsearch junior en ervaringen van verschillende scholen. Half november ga ik (als alles goed gaat) melden dat de samenwerking met Boek1boek is gerealiseerd, dat de portal en catalogus online zijn, dat de eerste klassen hun zelfbestelde boeken in de klas afgeleverd hebben gekregen en dat 2500 leerlingen in het bezit zijn van een nieuwe bibliotheekpas. (Dan weet u dat vast.) Maar eerst ga ik een weekje uitwaaien, traditiegetrouw in het zuiden van ons land. Of waarschijnlijk veel winkeltje-in-museumpje-uit, want het schijnt een herfstige week te worden. Geen punt. We logeren dit keer 'op stand' in Aqui-Maastricht , met dakterras voor mocht die zon toch doorbreken en op loopafstand van alles wat deze stad interessant maakt. Mocht u me zoeken, probeer Selexyz Dominicanen . Grote kans dat ik er

Ik heb een probleem en een zorg. Het probleem is dat ik te druk ben. Niet gewoon flow druk, maar onoverzichtelijk, benauwend en verlammend druk. Dat komt voor een groot deel doordat we binnen Biebsearch junior de samenwerking met Boek1boek hebben beklonken en ik heel graag na de herfstvakantie op zes scholen wil starten met het digitaal lenen en leveren. Alles wat daarvoor nog moet gebeuren hoef ik zeker niet alleen te doen, maar ik moet wel het overzicht bewaken en natuurlijk op tijd mensen inschakelen om me te helpen. Deze drukte is dus ‘tijdelijk’. Maar helaas vlieg ik al maanden – zo niet jaren – van de ene naar de andere ‘tijdelijke’ drukte. Met als gevolg dat boeken veel te lang op m’n leestafel blijven liggen, ik geen tijd neem om ziek te zijn, de seizoenswisselingen in de natuur ongemerkt aan me voorbij gaan en het contact met de mensen in m’n directe omgeving en met mezelf wel wat te wensen overlaat. Voor een ander deel neemt de druk nog eens toe door de innerlijke wens reg

Hoe ga ik open als een boek? Ik wil mezelf eens lezen, bladeren en kijken hoeveel pagina's ik tel. Of ik een sprookje ben of meer een studieboek. Zou ik mij kopen? Lenen bij de bieb? Alleen stiekem lezen hoe ik afloop en zachtjes terugzetten in de kast? Door: Ted van Lieshout Uit: Jij bent mijn mooiste landschap (2003) Mirror Book

Ik heb me laten verleiden tot de aanschaf van een Must-Have. Het ging eigenlijk heel snel, het was gebeurd - zeg maar - voordat ik er erg in had. Via Twitter kwam ik op de mooie site van Gijs . Gijs is dingen bedenker . En Gijs verkoopt kaartjes. Zelf bedacht, zelf ontworpen, zelf op de markt gebracht. Waarom Gijs me op Twitter ging volgen is me een raadsel, waarom ik hem op z'n site opzocht eigenlijk ook. Maar ik was gelijk verkocht. Het zijn namelijk niet zomaar kaartjes, het zijn scribble kaartjes. Voor kleine krabbels, voor het ordenen van je gedachten, je dag, je week, je leven. Voor mij dus. Hij ontwierp negen soorten, met vlakken, lijnen of hokjes, en gaf ze een leuke naam. Voor elke gelegenheid een passende vorm. Bestellen gaat echt supersnel en is niet duur. Kies er gelijk vier en de portokosten vervallen, slim van Gijs. Eerst even betalen en de volgende dag liggen ze in je brievenbus. Vandaag dus! Keurig verpakt, met een welkomskaartje en bewaarhoesje. Die Gijs. Zi

Mijn lichaam is het huis waar m’n gevoelens wonen steeds kan je ze in mijn ogen lezen. Ook al schuif ik soms, misschien wat onbewust de gordijntjes dicht. In mezelf… ben ik thuis. Door: Katelijn Vijncke Uit: Ikjes (1979)

Gelukkig was er nog tijd voor een aardigheidje .

Nog voordat ik daadwerkelijk met het project Biebsearch junior begon , hadden we in Hengelo het idee om met een bundel van producten het onderwijs te benaderen al voorzichtig vorm gegeven. Deze toen geheten Biebbundel heeft een kort leven gehad, want met Biebsearch junior hebben we dat idee mooi provinciaal opgepakt. Toch heeft één school die Biebbundel omarmt en begin dit jaar werd ik gebeld om concrete afspraken te maken. Natuurlijk hebben we deze school ook het verhaal van Biebsearch vertelt, maar ja, een bijzondere school vraagt om bijzondere regels en zij konden zich in Biebsearch niet zo goed vinden. Hoezo niet? Nou ja, als je een school bent voor voortgezet praktijkonderwijs en je jongeren met een keur aan gedrags- en leerproblemen opleidt om een plekje te veroveren in deze samenleving en om hun draai te vinden in hun eigen leefwereld, dan loop je wat achter op de mogelijkheden die een ‘standaard’ dienst biedt, maar heb je bij mij een dikke streep voor op het zoeken naar mo

Klik, kijk, luister, denk en handel Ook een aanrader: Roger Scruton over Schoonheid Het leven kan zo mooi zijn...

Vanmiddag zat onze Alles-is-liefde-crew alweer voor de vierde keer in iets meer dan een jaar bij elkaar. Hoe zat het ook alweer met die club? Wat begon met een filmavondje rondom Amélie werd gevolgd door een brainstormsessie over passie in mei , de verdeling van vijf innoverende, inspirerende, kleinschalige ideeën over vijf enthousiaste groepjes in september en een presentatie van de eerste resultaten in november , waarbij we ook gelijk een passende formulering bedachten voor wie en wat we nu eigenlijk zijn als Crew. Natuurlijk gevolgd door het werkelijk online gaan van een Interwrite weblog en een twittershow in maart en een provinciale Bloggids in juni. Vandaag was er dan een soort van afronding, waarbij we de overdraagbaarheid van alle ideeën hebben uitgewisseld en stil stonden bij de projecten die nog lopen: het maken van een viral en het lenen en spelen van games. Een sessie die natuurlijk niemand wilde missen! En onze Captain-of-leuke-dingen leidde op zijn onmisbaar inspi

Het rust in m’n buik, als een pluizige spons, die zwelt en samenknijpt op het ritme van de hartslag. Het golft door m’n aderen, als een karretje over een achtbaan, dicht op elkaar gepakt, met die gewichtsloze sensatie van het vallen bij iedere uitademing. Het schiet door m’n hoofd, als een losgeslagen waterslang, oncontroleerbaar kronkelend. Niet te vangen zonder geraakt te worden, enkel te stoppen door de kraan dicht te draaien. Astrid Foto by Only lines

Hè? Wat? Junior? Oh Biebsearch. Dat. Ja, eh.. goed. Het gaat wel goed ja. De vakantie is niet meer hè. De opstartproblemen zijn voorbij en vergeten. De trein dendert alweer highspeed over sporen en wissels en pikt zo nu en dan een stationnetje mee om wat stoom af te blazen. Wat zegt u? Wat dan? Hoezo wat dan. Oh, die sporen. Tja, dat is eigenlijk alles wat je je maar bedenken kunt van het bestellen van geschikte boekenkratten tot het ontwerpen van een educatieve formule voor de bibliotheekbranche. Dat dus. Voorbeelden? Och jee, nou, eens zien hoor. Eh... sinds die evaluatie van juni zijn alle werkplannen definitief ingevuld, is de planning van de activiteiten rond en de uitvoering van alle leeslijnen en groepsbezoeken van start. Dus we gaan met elke bibliotheek en school een leuk ondertekeningsmoment organiseren, met pers natuurlijk. Dan zijn er 5000 boeken besteld voor de Overijssels-Flevolandse versie van boek1boek , die worden nu ingewerkt. We hebben de catalogusmodule binnen,

Meer nog dan een ochtendzoen heb ik 's morgens moed vandoen. Wakker worden is geen kunst. Dat gaat. Van kwaad is beddengoed zich niet bewust en koude slaapt niet graag onder een deken. Het is de mat die met de wereld vergeleken veel te klein is als begin, en zelfs met mij er middenin, een beetje knelt. Ik aarzel lang, rechtop in bed, bedenk dat net als ja of het het woordje bang vaak in mijn dagboek staat, maar dapper is mijn broer en zelf ben ik een held. Dat helpt. Opstaan is de kunst. Meer dan een paar ochtendzoenen heb ik nood aan stoute schoenen. Bart Moeyaert Uit: Verzamel de liefde (2006)

Al gespot bij andere bibliobloggers, maar te leuk om niet zelf te plaatsen. Voor een glimlach op deze mooie zonnige dag! Info

Ik lees op dit moment Vijf bijlen van A.L. Snijders (AFdH, 2009) . Een handig boek voor verloren momenten, want het bevat 335 ZKV's. U weet nog wel: Zeer Korte Verhalen. En die variëren van grappig, ontroerend, geneuzel, vreemd, mooi tot opmerkelijk. Gisteravond had ik weer zo'n verloren moment. En - alsof Snijders wist dat het er tijd voor was - liet hij zijn tot nu toe bijzonderste ZKV diep bij mij binnenkomen. Ik ga alle lagen hier niet analyseren, dat mag u lekker zelf doen, of laten. Mijn lagen zullen vast niet de uwe zijn. Voor mij zit de betovering vooral in de combinatie van hoop en melancholie. Een mooi tweetal. BAALBEK Ik koester al meer dan 50 jaar één wens: op reis. Deze wens is onderdeel van een andere wens: de werkelijkheid zonder werkelijkheid - verhalen die niet van echt te onderscheiden zijn. Ik ga vaak op reis, ik maak alles in orde en vertrek vroeg in de ochtend. Ik wil altijd naar Baalbek, luisteren naar de hanen van de Libanon. Ik heb een buurman, een

Wateroverlast in Twente in beeld en geluid

Soft Watch at the Moment of First Explosion / Salvador Dali (1954) Vergeet je niet te leven dacht ik laatst de tijd hield stil een adempauze even en als je nu eens zonder haast buiten de tijd om wil slagbomen neergelaten dolgedraaide wijzerplaten onder je door of langs je heen ze laat voor wat ze zijn en dan meer lucht en ogen van het goede aardse zien een beetje ruimte worden en misschien iets meer gericht alleen Kees Hermis

Twee weken geleden liet ik u met weemoed weten dat mijn nieuwe schooljaar weer was begonnen. Voor alle leerlingen van regio Noord wordt dit serieus het laatste vakantieweekend. Maandag gaan hier de schooldeuren weer open voor een nieuw jaar vol nieuwe leermomenten. Voor sommigen een straf, voor anderen een verlossing. Of gewoon een manier om de dag door te brengen met je vrienden. In m'n werk leef ik nog steeds in het ritme van de schoolvakanties. Ik werk immers met en voor het onderwijs, dus dan zijn dat ook voor mij uitgekiende momenten om verdiende verlof- en overuren op te maken. Toch ervaar ik die schoolvakanties wel heel anders dan vroeger. Nu komt er steevast een climax van klussen in de laatste weken, voordat overal de agenda's dicht gaan. Nog even snel dit afspreken, nog even dat lijntje uitzetten, die mailbox mooi opgeruimd achter laten en vooral heel veel actielijstjes. Voor later. Na de vakantie komt dat vreselijke opstarten. Half Nederland is nog weg als je als

Het water rimpelt wrikkeloos doorheen de tijd. Hoe dieper je luistert, hoe meer je ziet. Zuiver water kent geen bodem en er tintelt altijd iets aan de oppervlakte. Het is de stilte zelf, terwijl het voortdurend borrelt. ’t Is fijn en kwetsbaar als kristal wanneer twee mensen op dezelfde golf zitten. Door: Katelijn Vijncke Uit: Broze werkelijkheid (2003) Foto

U wist het vast nog niet, maar er vindt volgende week een bijzondere voorstelling plaats in ons mooie Dinkelland. Een voorstelling die ook al te zien was op het Frysk Festival, Oerol en het New Island Festival in New York. Ik bedoel maar. Houdt u van een cross-over van muziek, film en natuur, dan moet u hier zeker bij zijn! Kunstenaar, slagwerker en vogelkijker Sytze Pruiksma ( MySpace ) maakte speciaal voor het Dinkeldal een film en een Dinkeldalsuite onder de naam Laand . De natuur is Sytze's grootste inspiratiebron, hij luistert ernaar als naar muziek. Hij neemt geluiden van de natuur op en mixt deze met eigen muziek op natuurlijke instrumenten. Cameraman Herman Zeilstra maakt beelden bij de geluiden, die geprojecteerd worden op twee enorme schermen. Vanuit een strandstoel geniet u in de open lucht van de beelden van ons mooie Twentse landschap in combinatie met door Sytze gespeelde muziek. Voor deze speciale Dinkeldaleditie van KUNSTen OP STRAAT wordt de muziek aangevul

vlinder in de trein mijn god dacht ik als daar maar geen haiku van komt Ilja Leonard Pfeijffer Uit: Het glimpen van de welkwiek (2001)