Astrids Scribbles

Deze week verschenen er bijna gelijktijdig twee opmerkelijke berichten. In de nieuwsrubriek van Leesplein staat een bericht uit NU.nl, over een Brits onderzoek onder 88 (!) proefpersonen van 10-12 jaar, waaruit blijkt dat kinderen die veel afkortingen gebruiken bij het sms'en, gemiddeld genomen een betere leesvaardigheid ontwikkelen. Volgens de onderzoekers is het aannemelijk dat het regelmatig gebruik van sms-taal de resultaten bij leestoetsen bevordert, omdat de afkortingen in sms'jes vaak fonetisch zijn. En het schijnt algemeen bekend te zijn dat een goed fonetisch bewustzijn tot een betere leesvaardigheid leidt. Daarnaast is het spelen met taal in algemene zin bevorderlijk voor de prestaties op taalkundig gebied, dus het gebruik van sms-taal moet dan ook worden toegejuicht. Want de kinderen oefenen in hun vrije tijd met geschreven taal en ze vinden het nog leuk ook! Dus daar zit ik, met m'n projectsubsidies vol maatschappelijk verantwoorde argumenten over de verarming

Het is zover. De kermis is ingepakt, alle bezoekers zijn weer veilig thuisgekomen en Scribbles ruimt nog wat laatste puinresten weg. Bij de ingang van deze kermis stond een post over het gebruik van internet en 'klassieke' vakliteratuur als bron voor onderzoeksverslagen en werkstukken. En dat maakte dat het nogal druk werd bij de botsautootjes. Gezellig druk, dat wel. Volgens mij zijn we het over een aantal zaken snel eens: knippen-en-plakken is van alle tijden, internet is niet meer weg te denken en waarom zouden we dat ook willen, printmedia zijn niet per definitie betrouwbaarder, kritisch lezen moet je leren, ook ouderen vertrouwen soms blind op wat er op internet of in printmedia verschijnt. De reacties varieerden van conventioneel, origineel, vooruitstrevend tot ronduit verontwaardigd. Mijn inzet werd aan het eind zelfs vergeleken met de vroegere clichés over de bederfelijke invloed van strips. Ai, dat was natuurlijk niet de bedoeling geweest. En ik had toch echt het idee

Kermis Ze loopt tussen de wagens en pijpenstelen door, het broertje aan haar hand kijkt sip, alle kraampjes dicht, botsauto's onder zeil, het spookhuis enger dan voorheen, de rups weer cocon. Het meisje denkt: nu is het op zijn mooist, maar ze zwijgt, want zo'n kleine jongen kan nooit begrijpen dat een verregende kermis zoiets is als het boek nog in zijn folie, een verhaal vóór het wordt verteld. Kom, zegt ze, we gaan naar huis, voor morgen is beter weer voorspeld. Philip Hoorne Via

Ik heb het een tijdje uit kunnen stellen, maar als een plaatselijke collega je zo'n schattige Panda Poken aanbiedt, dan moet je wel door de knieën. Dus ja, ook Scribbles poked . Bibliotheek Zwolle was de eerste die een poken meetup organiseerde. In samenwerking met een middelbare school en ook nog eens gekoppeld aan maatschappelijk stages. Het kreeg veel publiciteit. In Enschede wilden ze niet achterblijven. King of Poken Jilles Groenendijk was ingevlogen om de gadgets aan de man te brengen. Zij maakten voor deze meetup gebruik van een andere koppeling: Valentijnsdag . Ik had het niet beter kunnen verzinnen! Natuurlijk denken we nu in Hengelo ook na over een leuke actie. Dus gaan we eerst zelf eens ontdekken hoe dat precies zit met zo'n poken. Wat voor leuke dingen je er allemaal mee kunt doen. En hoe je dit als bibliotheek zou kunnen inzetten. Maar, onder ons gezegd, niet te lang nadenken jongens. Gewoon doen. De mogelijkheden dienen zich vanzelf wel aan.

Deze week stond er een leuk berichtje in de nieuwsbrief van onze vereniging . Uitgeverij Cossee heeft een notitieboekje op de markt gebracht voor mensen die van boeken houden en graag aantekeningen maken over wat ze lezen. Ik wil u de wervingstekst niet onthouden: Hoe vaak realiseer je je, dat je je lievelingsboek uit enthousiasme hebt uitgeleend, maar dat je het boek helaas nooit meer hebt teruggezien? En wie was dat ook alweer aan wie je het boek te leen had gegeven? Hoe vaak overkomt het je niet dat je bij het lezen van een boek een passage wilt aanstrepen, onthouden en op een gepast moment weer wilt citeren? En hoe vaak denk je niet: dat komt me bekend voor. Heb ik dit al eens ergens gelezen? Als je je hierin herkent, is Uitgeleend en uitgelezen het ideale boekendagboek. Uitgeleend en uitgelezen is een boekendagboek met drie rubrieken: - Uitgelezen boeken en favoriete passages - Uitgeleende boeken aan onbetrouwbare vrienden - Boeken die absoluut nog gelezen moeten worde

23onderwijsdingen deltion 10-02-2009 View more presentations from Annemarie Van essen . (tags: commons deltion ) Bedankt, Essen2punt0 !

Elke zondag weer een feestje, die Postsecrets !

Twee Hollanders. Twee kunstenaars. Bezeten door de Dionysische bezieling. Of Duende , zoals Lorca het noemt. De een leest gitaar, de ander speelt woorden. Samen omarmen ze de universele sfeer van het zuiden. Ze doorkruisen Spanje. Ze passeren Portugal en Brazilië. Ze ontmoeten Lorca, de flamenco, duende, Pessoa, Drummond de Andrade. Ze ervaren het vuur van de Latijnse liefde, het genot van de siësta, het gelik van de hete zon. Eric Vaarzon Morel en Gijs Scholten van Aschat duelleren met elkaar op het schroeiende scherpst van de snikhete snede. De één tot de tanden gewapend met snaren, de ander met de macht van de voordracht. En nooit eerder was een Hollandse winter zo heet. En Scribbles was erbij. Het was een mooie avond, met die reus van het toneel en die duivel van de flamengo. Voor de pauze domineerde de muziek van Vaarzon Morel. Van de verschillende blokjes spraken de drie gedichten over taal me het meest aan. Hoe kan het ook anders. Na de pauze trok Gijs al zijn registers los.

Wat vraag je als biblioblogger pur sang voor je verjaardag? Juist: een boek. En dan het liefst een boek dat opvalt, bijvoorbeeld door z'n titel. Want zeg nou zelf, hier kun je toch geen kaas van bakken? Volgens de flaptekst schreef Richard David Precht met dit boek een weergaloze gids in het bijna onafzienbare gebied van alles wat wij weten over mensen: een uitnodiging om vrolijk en speels na te denken - over het avontuur leven en zijn mogelijkheden. Een opwindende ontdekkingsreis naar onszelf: wijs, humoristisch en onderhoudend! Recensenten schreven: Als je dit boek leest, heb je de eerste stap op weg naar het geluk gezet. Dit boek is onmisbaar. (Lesen) Het leest als een thriller. (Scala) Al nieuwsgierig? De binnenflap licht nog een tipje van de sluier op: De enige die ooit werkelijk wisten wat de zin van het leven was, waren de mannen van Monty Python : "Nu komt dan de zin van het leven. Welnu, daar is echt niks bijzonders mee. Probeer gewoon aardig te zijn tegen d