Astrids Scribbles

Ongemerkt publiceerde ik de vorige keer mijn 1000e scribble. Sorry, misschien had ik er wat ballonnen voor op moeten laten, maar zo gaat dat soms. Je ziet niet alles, of vindt het de moeite van het vermelden of vieren niet waard. Even onopgemerkt was - tot nu toe - mijn spirituele familiegeschiedenis. Daar ga ik toch maar eens iets langer bij stil staan. Ik doe namelijk een klein onderzoekje voor m'n tentamen ethiek. Er zit wel een mooi verhaal in het leven van m'n grootouders dat ik langs de verschillende ethische modellen kan leggen. Iets over handelen in overeenstemming met je morele overtuigingen, ook al heeft dat grote consequenties. Ik vind het een verhaal van moed, autonomie en bijdragen aan een betere wereld. Als bijvangst in de gesprekken met nog levende familieleden ontdek ik, in zowel de vrouwelijke als de mannelijke familielijn, een idealistische Orde van Goede Tempeliers , kampeerpartijen in Ommen waar Krishnamurti lezingen gaf, banden met theosofen, vrijmetselaar...

Het waren weer mooie dagen. Vijf monniken uit het Sera Jey klooster in India bezochten de Zwanenhof in Zenderen om daar hun bijzondere zandmandala te leggen. Alles wordt volgens strenge regels gelegd. De opleiding om dit te mogen doen is zwaar. En dan zijn ze maanden van huis voor een Europese Tour of Compassion & Harmony . Overal waar ze komen leggen ze in 4-5 dagen een zandmandala zoals deze. Of één van de 1000 andere die ze in hun repertoire hebben. Ze mogen wel wat variëren in kleur, maar zeker niet in lijnen. Als daarin ergens iets fout gaat, is het geen echte mandala. Kijken hoe ze dit maken is al bijna net zo meditatief als het maken zelf. En het ritueel vernietigen na afloop doet altijd een beetje pijn. Maar ja, alles is vergankelijk, dat is hun boodschap. Ik heb weer genoten van hun aanwezigheid, hun bijzondere chanten en natuurlijk van hun verhalen en humor. Want het is ook gewoon gezellig! Het is mooi om te zien hoe ze alles dat komt nemen zoals het komt. Ze li...

Ik zet me al een tijd in voor de Wereldvredesvlam Twente . Eerst om hem te realiseren, wat lukte. Sinds maart 2012 brandt de vlam in de Wonne in Enschede. Daarna steeds meer om het licht van deze vlam uit te dragen. Ook dat lukt. Niet alleen door de samenwerking met een mooi stel mensen, maar ook door twee nieuwe programma's die we samen hebben neergezet. In het licht van... In oktober zijn we gestart met een maandelijkse serie ontmoetingen In het licht van... Vrede . We hebben aan verschillende levensbeschouwingen en religies gevraagd om hun visie op Vrede met elkaar te delen. Zo maakt u dus kennis met de rijke verhalen, ervaringen, gedichten, gebeden en muziek uit ondermeer het Christendom, Jodendom, Boeddhisme, Hindoeïsme, Humanisme en de Islam. De eerste avond was al een warm succes. En deze week belooft weer bijzonder te worden. Dit keer met de Raad voor Levensbeschouwingen en Religies. Zij vertellen over de betekenis van de diamant, die symbool staat voor de pluriformit...

Volgens mij ben ik best een spiritueel mens, maar die spiritualiteit laat zich niet echt vangen in een Boek, een Kerk of een Religie. Simpelweg omdat ik er niet mee ben opgegroeid. Dan moeten er andere wegen je pad kruisen om die deuren te openen. Zo had ik ooit een vriendje uit een 'Christelijk nest'. Uit nieuwsgierigheid ben ik eens begonnen in de Bijbel, hoofdstuk 1. Dat was niet echt de weg om vriendschap te sluiten met God, zo leerde ik al snel. Later heb ik als muzikant in vele kerken gespeeld, ook tijdens de nachtmissen met Kerstmis. Maar dan was ik in de eerste plaats aan het werk, wat weinig ruimte bood voor het openen van een lijntje naar boven. Dat ik mijn spirituele lijntje op een ander vlak heb ontwikkeld heeft ook te maken met het feit dat ik altijd iets benauwends voel als het om het leven volgens 'Gods woord' gaat. Alles lijkt daarin zo duidelijk Goed of Fout, terwijl er tegelijkertijd wordt gestrooid met ontelbare interpretaties. En dat is voor...