Astrids Scribbles

Met dank aan ZBtweets !

Naar aanleiding van Kijken in de ziel kocht ik het boek Contrapunt van Anna Enquist . Vorm en inhoud spraken tot de verbeelding: een vrouw analyseert de Goldbergvariaties van Bach en parallel aan wat ze in elke variatie ontdekt analyseert ze het leven van en met haar verongelukte dochter. Ik ken muziek, ik analyseer me te pletter, ik ben een dochter. Genoeg overeenkomsten voor die klik . Luisterend naar de openings Aria door Ivo Janssen en lezend in het eerste hoofdstuk hoor ik mezelf ineens - tegen niemand in het bijzonder - zeggen: 'dit gaat pijn doen'. De muziek is nieuw voor me. Ondanks mijn jaren als violist, ondanks dat sommige van Bachs werken nog steeds in m'n vingers zitten, ondanks dat er altijd muziek om me heen klinkt, heb ik deze Goldbergvariaties nog nooit beluisterd. Foei, want wat zijn ze mooi. Enquist krijgt het voor elkaar om een literaire muziekanalyse te schrijven. 32 delen, 1 openingsthema, 30 variaties, in 10 groepjes van 3 gecomponeerd, elk groepj

Bestudeer het gedrag van kinderen en je weet hoe de toekomst eruit ziet. Aldus Wim Veen in zijn boek Homo Zappiens; opgroeien, leven en werken in een digitaal tijdperk (full-text!). De kenmerken van deze generatie - zoals genoteerd in 2006 - zijn inmiddels grappig herkenbaar: Hij is niet bang voor nieuwe technologie, maar beschouwt deze als een 'tweede huid'. Hij wil de regie in handen houden over alle communicatie: niet passief informatie consumeren, maar terugpraten. Hij denkt in (bewegende) beelden en niet in tekst. Hij verwisselt net zo makkelijk van identiteit als z'n vader van sokken: er is altijd een beschikbaar netwerk om hem heen dat hem leert delen en samenwerken. Hij kan makkelijk switchen tussen informatiekanalen en er meerdere tegelijk bedienen: de zappende zoon speelt onder het leren en leert onder het spelen. Daarnaast weet de Homo Zappiens dat je met samenwerken meer bereikt dan wanneer je een klus alleen opknapt. Hij vindt dat binnen een organisatie iede

In de OBAmsterdam, alweer !

Met z'n overwinning in Hengelose Top 90. En dankt ons , kort maar krachtig. Graag gedaan (en thanx voor alle extra trafic naar ons Bieblog!)

De macht van de media is enorm. Als je wilt weten hoe een samenleving eruit ziet, hoe het gesteld is met de mensheid, moet je gewoon de tv aanzetten. Wat krijgen we te zien? Wat wordt ons verteld? Dat we het schríft bewaren is evident, maar pas sinds kort zijn we ons ook bewust van de waarde van het beeld. Dus dat enorme archief wordt nu met man en macht gedigitaliseerd en opgeslagen. Godzijdank. Wie zich wil verliezen in de geschiedenis van onze samenleving moet beslist een dagje naar Beeld & Geluid . De website is al een hele belevenis, maar het gebouw en alles wat je in de Experience kunt beleven zijn een hoog staaltje cultureel erfgoed. De macht van kennis is (hopelijk) even groot. Ik koester de illusie dat de bibliotheek dé plek is waar dat soort kennis verzameld wordt. Een plek die mensen inspireert, die schrijvers, kunstenaars en filosofen voedt, die talenten ontplooit, die ruimte biedt voor bezinning en reflexie. Voor iedereen, op alle niveau's. Ook een spiegel van d

Heb ik weer. Ben ik net bekomen van de ontdekking van de Dutch Bloggies verkiezing, blijkt er ook zo iets te bestaan als de Tzumprijs voor De beste Nederlandse zin . Nou ja zeg. Goeie jury die dát kan bepalen. Ik blogde al eerder over de mooie zinnen van Bart Moeyaert. Een nominatie waard, wat mij betreft. Maar die schoonheid, die wordt toch ook bepaald door de context van het verhaal waarin de zinnen staan. Als je ze er gewoon uitplukt, kun je ze dan beoordelen als de beste of de mooiste zin? Rare verkiezing... Maar goed, de beste zin van 2008 is geschreven door de Vlaming Erwin Mortier en staat in zijn roman Godenslaap . Welgeteld 75 woorden schrijversgeweld over schrijven. Dat vind ik dan wel weer aardig. En ik moet toegeven, het is een zin waar je U tegen zegt! Ik volg de cadans van mijn handschrift en zoek naar de in letters gestolde, kwezelachtige wellust van het meisje dat ik ooit geweest moet zijn, het wicht dat op de drempel van haar adolescentie haar schriftuur even strak

Gelijk bos en bron stammen naast een stroom staan kaft aan kaft band na band boeken voor uitleen bijeen Waar frisse wind in open dialoog op podium in klare taal of via beeldscherm digitaal de weg wijst naar vindplaats van kennis en cultuur van overal Al negentig jaar een dwaalplek en drenkplaats voor de geest tot groeien bereid Negentig jaar Bibliotheek Hengelo, 09-09-2009 © Fred van de Ven , Eerste Stadsdichter van Hengelo

Met een snelle impressie van het nieuwe winkelconcept. En na de begane grond gaan we vrolijk verder met de eerste en tweede verdieping. Kijk ook op ons Bieblog voor het winnende boek.

Eind mei was de Overijsselse Alles-is-liefde-crew voor het eerst bij elkaar. Een clubje enthousiaste mensen: bibliothecaris, web2.0-gebruiker en innovator. De brainstormsessie leverde toen een tigtal gepassioneerde en humoristische ideeën op om op een interactieve manier als bibliotheek te zijn waar onze klant is en om onze dienstverlening digitaal te verrijken. Met dit 23dingen-laboratorium tonen we naast onze liefde voor het vak toch ook vooral ons doorzettingsvermogen. Vandaag waren we opnieuw bij elkaar, om na het brainstormen de focus te leggen op een concreet plan. Voorwaarden: het sluit aan bij je eigen passie - projectplannen zijn verboden - er is een klein budget voor ondersteunend materieel - over 2 maanden is het klaar! En dan blijkt dat, na een inventarisatie van persoonlijke voorkeuren, er binnen een uur vijf van die voorstellen op 1 flip-over of 4 post-its uitgewerkt kunnen worden tot een concreet plan. Dit gaan we doen, dat hebben we nodig en dit laten we over 2 ma

Stel je voor... je bent een jonge, beginnende schrijfster en je wilt dat je nieuwe boek niet onopgemerkt blijft. Wat doe je dan? Simpel, je brengt je hoofdpersonage heel 2.0 tot leven, zorgt dat ze overal op het web zit en contact maakt met potentiële lezers. Daarom vinden we ene Flora Vos nu op Facebook , Hyves , Twitter en YouTube . En Flora schijnt overal om zich heen vrienden uit te nodigen voor haar netwerk. Om meer te weten te komen over deze Flora wordt u gelokt naar de site van schrijfster Hanna Bervoets . Voor de flaptekst van het boek, de proloog , visuele extra's , het laatste Flora-nieuws en nog veel meer. Ik heb geen idee of het boek al deze aandacht waard is. Het begin leest lekker, maar of de schrijfster dat volhoudt moet nog blijken. Toch geef ik toe dat Hanna en Flora m'n aandacht wel hebben gevangen en als ik die opvallende kaft in de winkel zie liggen, zal ik zeker even aan het boek snuffelen. En wie weet wil ik die drie dingen dan ook wel weten: Of Hoe

Dinsdag verscheen op NRCnext.nl een post over de Dutch Bloggies . Blijkt er jaarlijks een verkiezing te zijn voor de beste Nederlandse weblogger . Wist ik veel! Het reglement is lekker simpel: Stap 1: Iedereen mag weblogs nomineren via het nominatieformulier . Stap 2: De jury maakt een eerste schifting uit de lijst van nominaties. Stap 3: Door de jury wordt na de eerste schifting een longlist samengesteld. Stap 4: Per categorie komen 3 weblogs in de shortlist terecht en wordt er een winnaar gekozen. Stap 5: De uitreiking zal plaats vinden op een nog nader te bepalen locatie in Den Haag. Nou zie ik wel een categorie Literatuur , maar dat is het net niet. Dus eh... waar laten we al die BiblioBloggers? Oh ja, die vallen natuurlijk gewoon onder de categorie Beste blog , Mooiste blog of Best geschreven ! Zonder gekheid, leuke verkiezing hoor, maar wordt het niet eens tijd voor een Biblio Bloggies Award ? Met een prijsuitreiking op de volgende OCN of Ugame Ulearn misschien? Als opwarmer