Astrids Scribbles

in elk leven is wel iets dat nooit meer goed komt een hamerteen b.v. Bert Schierbeek (1993)

Gisteravond was de KRO documentaire Over de streep op tv. Hebt u hem al gezien? Een succesvol Amerikaans concept is door filmmaakster Jessica Villerius voor het eerst naar Nederland gehaald en 'getest' op het Amsterdamse IJburgcollege. 75 scholieren van 15 jaar en de 20 begeleidende volwassen worden verrast door wat ze die dag meemaken. Door wat ze van zichzelf laten zien, maar vooral door wat ze over de ander leren. En daarna zal het nooit meer hetzelfde zijn. De website bij het programma biedt een mooi overzicht van wat dit concept in deze school teweeg heeft gebracht. En de reacties liegen er niet om: "Dus minister Rouvoet....werk aan de winkel!" Ik sluit me daar bij aan. Dit is heftig. Ja, 't is een tikkeltje Amerikaans, maar die jeugd kan dat echt wel aan. En hé, het werkt! Stoere jongen die het droog houdt. Durft ú het aan? Kijk dan zelf maar . Dikke pluim voor de makers en voor iedereen in die gymzaal.

Zeg Scribbles, jij zat toch in de bibliotheek ofzo? Iets met boeken en scholen en leuke projecten en allemaal internetdingetjes enzo? En dit blog, dat was toch een biblioblog? Hoe zit dat nou eigenlijk? Eh ja, dat is nog steeds allemaal wel waar. Maar ja, ik laat me soms een beetje afleiden door dingetjes die ik lees of zie. Door dingen die me bezighouden in het leven, zoiets. En dan wil ik daar soms wel eens wat over kwijt, vandaar. Maar back to business ... boeken, onderwijs, web2.0. Hoe zat het ook alweer? Biebsearch junior , dat leuke project dat ik mag leiden in Overijssel en Flevoland, dat gaat als een speer. Ik loop alleen een beetje achter met daarover te publiceren. Dus ik had vandaag weer een mooi nieuwsbericht geschreven voor de site. Over dat ik met alle scholen in Overijssel hun werkplan heb vastgesteld en dat de bibliotheken nu samen met de scholen de jaarplanning invullen. Over dat Karin daar in Flevoland net mee is begonnen en iedereen flink tempo maakt om alles v

Bent u een trouwe lezer? En een oplettende? Dan hebt u vast wel gemerkt dat hier niet alleen de header iedere week verandert, maar dat er ook telkens iets nieuws te 'leren' valt. Of nou ja, leren, dat ik bepaalde inzichten met u deel, die u de ene keer wel en de andere keer misschien niet raken. Vond u ze mooi? Of herkenbaar? Die inzichten bedenk ik natuurlijk niet zelf. Die komen uit een kaartendoosje . Elke week trok ik een nieuwe kaart en, volgens de wet van de synchroniciteit, was dat psychologische inzicht op dat moment van belang in mijn bewustwordingsproces. Tja, vaak was dat inderdaad wel pijnlijk waar. En de laatste kaart van de stapel vatte dit inzichtjaar misschien wel mooi samen: al mijn behoeften mogen gevoeld worden. Volgens de 'gebruiksaanwijzing' dagen deze inzichten uit om contact te maken met ontkende en niet-geleefde delen van jezelf. En komen ze het meest tot hun recht als je een verlangen hebt om eerlijk te willen kijken naar de onbewuste over

Sunday Postsecrets 02-05-2010

Ik ken twee hedendaagse filosofen die hedendaagse thema's op een toegankelijke manier onder de aandacht weten te brengen: Richard David Precht, die u hier al vaker tegenkwam en Alain de Botton, die op Biebloghengelo goed vertegenwoordigd is. In 2004 verscheen zijn boek Statusangst , over het spanningsveld tussen (zelf)waardering, verwachtingen en (on)afhankelijkheid. Deze week kwam ik hier onderstaand filmpje tegen. Alain schrijft dus niet alleen toegankelijk, hij krijgt het ook voor elkaar om de hoogtepunten van zijn gedachtegoed even zo toegankelijk te verwoorden. Dat levert 17 wervelende minuten op, waarin hij spreekt: over hoop en realiteit, over job snobisme en haar tegenovergestelde: je moeder, over de emotionele beloning van ons materialisme, over het verband tussen jaloezie en gelijkheid, over twee soorten zelfhulpboeken, over een meritocratische samenleving, waarin je krijgt wat je verdient, over de evolutie van een onfortuinlijke naar een loser , over de ang

Het zit er alweer op. Drie en een halve dag zwerven door de straten van Antwerpen . Een smeltkroes van culturen en architecturen. Met de poëzie letterlijk op straat, een prachtige historische binnenstad en een fascinerende Joodse, Marokkaanse en Chinese wijk. En dat je werkelijk overal en altijd even snel of uitgebreid iets kunt eten en drinken, is voor ons snoepers soms net een verleiding teveel. Het hotel Bed, bad & brood is een aanrader: perfecte locatie, mooie kamers, fijne mensen en elke morgen een lekkere verrassing bij het ontbijt! Hoogtepunten: de chique van Kristien Hemmerechts' Zurenborg en de deurbel van meneer Moeyaert. Minpuntje: m'n vakantieprobleem is met een bezoek aan De Groene Waterman eigenlijk alleen maar groter geworden. Awel, alles sal rech kom. En ondertussen mag u even meegenieten van een paar ferme fotokes.

en logeren in het mooiste hotel uit dit boekje!

Vanmorgen bij het scannen van m'n feeds werd ik getriggerd door een link naar FrankWatchings artikel  een tweede liefde . Waarin Sander Duivestein vertelt over de vriend van een vriendin, die digitaal contact had met een andere vrouw op Second Love : een site waar je je aan kunt melden om andere mensen te ontmoeten, als de sleur een beetje in je relatie is geslopen, en je wel zin hebt om een keertje 'naast het potje te pissen'. Voor Sander een mooie gelegenheid om stil te staan bij de kracht van sociale media en de vraag of je al vreemd bent gegaan als je je bewust bij zo'n site aanmeldt, ook al heb je nog niemand in real life ontmoet. Interessant vraagstuk. Waar begint digitaal vreemdgaan? Dat sociale media wel degelijk een sociale functie hebben, staat voor mij buiten kijf. Alle digitale felicitaties die op m'n verjaardag binnenstromen zijn me net zo dierbaar als de vrienden die me een hand, zoen of knuffel komen brengen. Elke reactie op een blogpost of tweet g

Vandaag trek ik weer die wijsheid van Yogi Tea die me het meest aanspreekt. If you want to learn, read. If you want te understand, write. If you want to master, teach. En dat smaakt altijd naar meer... Foto

Een paar keer per jaar valt hier het blad van de vakbond voor musici en acteurs door de brievenbus. Ondanks hun brede kunstenaarsdoelgroep richt de inhoud zicht toch vooral op pop- en jazzmusici. Waaruit ik opmaak dat zelfs bij de vakbond klassieke musici en acteurs op een tweede plaats komen te staan. Maar dat terzijde. In het laatste nummer wordt een interessant item gewijd aan de komende kamerverkiezingen. Kunst, cultuur en intellectueel eigendom kregen daarbij de laatste jaren nauwelijks aandacht. Dit jaat lijken deze onderwerpen - en auteursrecht in het bijzonder - ineens meer in de belangstelling te staan dan ooit. Om haar leden te helpen bij het maken van een kunstminnende politieke keuze, heeft de vakbond acht partijprogramma's doorgespit en een samenvatting van de diverse standpunten gepubliceerd. Interessant. Altijd terugkerende thema's zijn amateurkunsten, kunstonderwijs, subsidies en de publieke omroepen. Maar dit jaar gaat het ook opvallend veel over auteursre

Foto: Carlo ter Ellen