Ik ben deze zomer dus verhuisd. Niet echt een ideale vakantiereis om eens lekker alles los te laten en op te laden, maar ik zit en het is mooi geworden. Het Grote Wennen is begonnen. Een verhuizing brengt altijd veel dingen met zich mee die je confronteren. Alle spullen die je hebt of toch al had weggegooid. Keuzes die je moet maken over de nieuwe inrichting, die natuurlijk mooier en beter moet zijn. Maar vooral alles dat je vervolgens moet regelen. Het overzetten van de vaste aansluitingen is nog het eenvoudigst. Maar dan komt de rest, wie moeten er allemaal een verhuisbericht? Welke instanties heb ik ooit m'n gegevens gegeven?
Gelukkig kun je nu bijna overal online dat soort informatie wijzigen, maar dan moet je vaak wel eerst een account openen (u kent dat wel: gebruikersnaam, wachtwoord, verificatievraag...). Wil ik dat eigenlijk wel? Maar ja, 't is wel handig. Dat het je zo een hele dag kost is tussen alle poets- en sleepperikelen door wel weer een fijne afleiding. Maar toch...
Telkens weer popt die vraag op: waar heb ik m'n sporen achtergelaten? Al die winkels die vragen of je in hun klantsysteem wilt staan. Voor speciale aanbiedingen, voor het sparen van punten of voor wat voor binding dan ook. Ik ben er altijd zuinig mee geweest, ik doe dat alleen bij winkels of organisaties waar ik veel kom en die me met weinig moeite echt iets wezenlijks bieden. Ik hou wel van weinig sporen. En die belangrijksten heb ik volgens mij nu allemaal wel bereikt. Maar ik weet ook zeker dat er nog post op m'n oude adres binnen gaat komen, zóveel mensen weten je te vinden...
Toen ik ooit mijn eerste eigen flatje betrok lag daar een vel met adresstickers van de vorige bewoner. Om op eventuele na-post te plakken en door te sturen. Dat vond ik echt briljant. Ze maakte het mij gemakkelijk en ze zorgde ervoor dat ze zelf haar sporen met zich mee kon trekken. Ik zorg nu bij elke verhuizing ook altijd voor zoiets dergelijks. Want ik hou van opruimen, ik laat m'n spullen niet graag rondslingeren. De vorige bewoner van m'n nieuwste flat denkt daar kennelijk heel anders over. Bijna elke dag komt er iets voor haar binnen; van winkels, de Intermediair... tot een aangetekende brief van de bank aan toe. Dit lijkt iemand te zijn geweest die eerst overal leefde en daarna met de noorderzon vertrok.
We maken ons wel eens druk over de
ecologische voetafdruk die we met ons dagelijks leven op deze aarde achterlaten. Maar tijdens een verhuizing heb ik het idee dat we ons misschien meer zorgen zouden moeten maken over alle plekken die we 'vervuilen' met onze persoonlijke gegevens en wat iedereen eigenlijk allemaal wel niet van ons weet. Brave Ik gooit al deze na-post maar gewoon
Retour afzender in de brievenbus. Sporen wissen.
