Astrids Scribbles

  Vandaag hebben we voor het eerst het glas geheven op #debibliotheekopschool . Een beetje voorbarig misschien, we deden het nog in stilte, u was er dus helaas niet bij. Hoe zit dat dan precies? Nou kijk. Afscheid van een sterk team Al meer dan 1,5 jaar zitten de projectleiders van Kunst van Lezen, Biebsearch junior, Boek1boek en Schoolbieb.nl bij elkaar om hun programma's aan elkaar te knopen tot één gezamenlijke aanpak voor de educatieve bibliotheek. We hebben samen de aanzet gegeven door bij het SIOB een duidelijke visie en een plan van aanpak af te leveren. Die stukken zijn nu in handen van het nieuwe kernteam  met de opdracht dit tot uitvoer te brengen. Daarmee neemt dat kernteam de rol van die grote groep projectleiders en programmamakers over. Vandaag zaten we dus voor het laatst in deze complete setting bij elkaar. Een afscheid, maar ook een nieuw begin. Dat was de eerste reden om te toosten. Dit overleg stond in het teken van het informeren over hoe we de voortgang

Hij was lang uit zicht en ik heb er een paar voorbij laten gaan, maar deze blogkermis van BiblioFuture mocht ik niet missen. Hoe was het ook alweer? Reageer online op het aangeboden kermisthema en de kermisbaas maakt er een mooie samenvatting van. Oké, het thema deze keer: hoe ziet de bibliotheek van de toekomst eruit . Bestaat die bieb om de hoek straks nog, is het the place to be of vind je hem alleen nog in de virtuele wereld? En wat valt er dan eigenlijk nog te halen? Bibliotheek Hengelo organiseerde in het kader van dit thema zelfs een speciale avond, met als gastspreker en debatleider trendwatcher en futurist  Marcel Bullinga . Zijn boek  (op papier inderdaad) beschrijft zelfs hoe de wereld er volgens hem in 2025 uitziet. En dat is goed voor een paar (nu nog) hilarische opmerkingen tijdens zijn lezing. Dat 'de jeugd' al helemaal gedigitaliseerd is, dat weten we nu wel. Maar Marcel gaat nog verder, want volgens hem is een boek in de ogen van een kind gewoon

Omdat je met balletjes nog veel meer kunstzinnige dingen kunt doen dan ze van een lange toonladder  te laten rollen.

Wat helpt bij het vinden van de weg, is weten waar je bent. Denkt u maar aan die mooie plattegrond waar u in het pre-tomtom tijdperk nog wel eens voor stond als u een onbekende stad binnenreed. Het eerste dat u zocht was die grote rode pijl: U bevindt zich hier. Fijn. Weten wáár je bent is minstens zo belangrijk als weten wíe je bent. Al was het maar omdat het antwoord op het laatste niet met zekerheid te geven valt. De zoektocht naar de menselijke TomTom, de navigator voor ons leven, is al eeuwen gaande. Maar ondertussen vinden we het één na het ander uit. Toch blijft dat mysterie bestaan en geeft zich maar lastig gewonnen. "Waar ben je?" is door met de komst van de mobiele telefoon inmiddels de meest gestelde openingsvraag. Een mooie vraag, 'waar ben je?' De volgende vraag wordt minder gesteld: "En waar ben je naar op weg?" Zegt de route die je hebt afgelegd iets over de weg die je nog te gaan hebt? Of is het zoals K. Schippers in een gedicht schre

Dat we grootse plannen hebben voor de Bibliotheek op school hebt u hier al vaak kunnen lezen. Dat we deze maand via zes regionale conferenties de eerste stappen in die richting zetten is hopelijk ook al bekend. Maar wat die Bibliotheek op school precies gaat inhouden, hoe we dat met elkaar gaan organiseren en financieren en wie dat allemaal gaan uitvogelen, die vragen zijn nog niet beantwoord. En dat wordt wel een keer tijd. Laat ik dus beginnen met de Wie vraag, want die is niet meer zo moeilijk. De grote groep deskundigen van de vier belangrijkste programma's Kunst van Lezen, Biebsearch junior, Boek1boek en Schoolbieb, is namelijk gekrompen tot een meer werkbaar kernteam van vier personen. Dit team beschrijft in opdracht van het SIOB onder andere: wat de Bibliotheek op school inhoudt en oplevert, wat je als bibliotheek (en school) moet kennen, kunnen en doen om deze gezamenlijke aanpak aan te bieden (en te gebruiken), hoe je hiervoor op strategisch, beleidsmatig en

Ik kondigde begin februari hier  de komst van een mooie app aan. Eentje die u de kans geeft om uw eigen krabbels te plaatsen inde kantlijn van uw e-book en al uw gedachten te delen met anderen. Een gedeelde kantlijn dus, wat de naam *openmargin leuk verklaart. Ruth, Joep en Marc hebben er hard aan gewerkt en onlangs is de app beschikbaar gekomen. Gewoon hier even downloaden en u kunt aan de slag. Top! Voor mij blijft het toekomstmuziek, want ik ben nog niet aan de iPad, nog niet aan de eBooks en ik ben ook niet zo'n kantlijn krabbelaar. Wat me het gevoel geeft dat ik er echt helemaal niet meer bij hoor, dat ik - zeg maar - een paar afslagen heb gemist. En omdat de pers er ook heel tevreden over is begin ik serieus te overwegen even terug te gaan om alsnog die andere weg te nemen... Aan de andere kant, ik draag m'n steentje bij door het ontwikkelwerk van m'n vrienden hier weer onder de aandacht te brengen. En ik weet dat er pionierende iPad-ers en eBook-ers zijn die

Soms zegt beeld meer dan duizend woorden. Soms heb je muziek nodig om uit te leggen hoe je je voelt. Dus hoe laat je zien en horen dat je wilt zeggen: Touch Wood! Bij mij is de boodschap binnengekomen...

Het is op dit blog al vaker aangekondigd, deze week was het eindelijk zover. We zijn gestart met de zes regioconferenties door het land over de nieuwe aanpak van de Bibliotheek op school . Een logisch vervolg op de al lopende bibliotheekprogramma's voor basisscholen die zich richten op het leveren van collecties, het bevorderen van leesplezier bij kinderen, leerkrachten en ouders en het vergroten van de mediawijsheid. Overijssel en Flevoland gaven de aftrap van deze serie en dat deden ze heel toepasselijk in het voetbalstadion van FC Zwolle. Grappig, zeker als je vooraf mag vergaderen in de skybox . Je maakt wat mee. We bleven nog even in de voetbalsfeer, want dagvoorzitter Thomas van Dalen begon met te zeggen dat deze nieuwe aanpak eigenlijk een schot voor open doel is. Je kunt tenslotte alleen maar scoren op dit verhaal! En daar heeft hij een punt. Want we hebben een goed verhaal, dat weet ik zeker. Elke groep met schooldirecteuren die ik vertel wat we doen en gaan doen zie