Hoe het begon met een meester

U merkt het misschien nog niet, maar die verkiezing voor Beste Bibliothecaris van Nederland is offline in volle gang. Interview en fotoshoot afnemen, artikel en profieltekst goedkeuren, het kwam allemaal al voorbij deze zomer. Ik krijg het helemaal warm van de mooie woorden die vanaf eind september gepubliceerd gaan worden. Wat een feestje!

Maar ja, of we dus ook 'even' een filmpje van onszelf willen aanleveren voor bij je profiel. Nou, dan moet je dus echt aan de bak. Script schrijven, bespreken en herschrijven. Amerikaans strijkkwartet mailen of je hun muziek mag gebruiken en een enthousiast antwoord terug krijgen. Locaties en medespelers regelen, die ook allemaal gelijk ja zeggen. En dan een draaidag inplannen. Spannend.

Zo sta ik dan ineens, op de warmste dag ooit in september, te zweten op m'n matje in de mooiste studio van Deventer. Daarna door naar een blije klas en goed voorbereide leesconsulent. Met alle aandacht voor boekintroducties, voorlezen en het snuffelen, lezen, lenen en kletsen in de schoolbibliotheek. Want uiteindelijk is het dát waarvoor ik deze nominatie heb verdiend. En aan het eind van de dag een verdiend ijsje voor alle geduldige kanjers voor en achter de camera.

Voor mij zit het er even op. Er wordt nu druk geknipt en gemonteerd. Ik verklap nog niks, maar ik moet zeggen, dat is bijna net zo spannend als het voorbereiden en draaien zelf. En ik ben nu niet alleen benieuwd naar m'n eigen resultaat, maar ook naar dat van m'n 'concurrenten' Juan Khalaf en Leo Willemse. Vanaf 3 oktober kunt u zelf het resultaat zien. En uw stem uitbrengen natuurlijk!

Er was eens...

M'n collega kreeg deze week een meneer van middelbare leeftijd aan de balie.
'Mevrouw', vroeg hij, 'weet u ook waar de boeken staan over die man die de baas in huis is?'
De collega dacht even diep na en zei: 'Meneer, die vindt u bij de sprookjesboeken.'

Kijk, dan weet je zeker dat je in de beste bieb en met de leukste collega's werkt!

Today, good is perfect enough

M'n Ayurvedische soulfoodguru Daniëlle van der Stoom publiceert met regelmaat leuke filmpjes met soulfood en lifestyle tips. Ik moest laatst glimlachen toen ze me weer vrolijk toesprak vanuit haar mooie woonkamer, met op de achtergrond een paar schilderijtjes. Ik werd onwijs afgeleid door dat ene schilderijtje dat een beetje scheef hing. Bijzonder, want voor zover ik weet heeft Daniëlle nog meer gevoel voor esthetiek dan ik. Dit kon geen vergissing zijn.

Ik maakte er een plagerige opmerking over op facebook. Even terechtwijzen, met een knipoog. Ze moest lachen, vond het grappig dat ik dat had gezien. En ja, legde ze uit, dat was heel bewust. Om zichzelf eraan te herinneren dat niet alles perfect hoeft te zijn en dat dat ook mooi is. Briljant.

Daniëlle, ik doe mee. Het doet nog wel een beetje pijn, dat moet gezegd. Maar hoppa, daar gaat ie. Schone imperfectie in het rijtje elementen!

Gezellig!

Door misleidende reisinformatie op de NS borden zit ik in de verkeerde trein. Noodgedwongen reis ik via een lange omweg terug naar het oosten. Ik baal maar geef me over. Terwijl ik me verwonder over hoe ik op een onbekend traject ineens met ook een ander soort medereizigers te maken heb, komt de railcatering binnen. Ook daar verwonder ik me vaak over. Die jongens en meiden zijn altijd zo relaxed en vrolijk, ondanks dat ik zelden zie dat ze iets verkopen.

Deze gozer is perfect voor de job en doet m’n reisfrustratie als sneeuw voor de zon verdwijnen als hij droog roept: “Iemand koffie? Thee? Bier? Beetje gezelligheid?”