Ding 19 - Sociale netwerken

Het zat eraan te komen, na het bloggen en chatten moeten we natuurlijk ook aan de sociale netwerken. Wat ooit begon als een forum of community voor vakgenoten is uitgegroeid tot een oneindig online netwerk met voor ieder wat wils.



De imposante lijst met voorbeelden van Frankwatching is slechts het topje van de ijsberg, ben ik bang. Het 23dingen-Ning begint al aardig vol te lopen, maar het lijkt nog niet zo actief te zijn. Op het netwerk van Bibliotheek 2.0 valt wat meer te beleven, maar ook daar word ik niet echt enthousiast van. Als iedereen z'n eigen netwerk begint, schieten we dan het doel niet een beetje voorbij? Waarom niet verschillende groepen rond verschillende thema's binnen één netwerk, als je je dan zo graag wilt afscheiden.

Hyves ken ik, dat dóe ik al een tijdje. Er wordt regelmatig gekrab-beld en ik heb zelfs al een keer gekwekt! Vrienden zijn welkom, maar dan wel zo nu en dan wat van je laten horen hè. Ik heb in een enthousiaste bui zelfs twee groepen aangemaakt, waarvan één voor onszelf. Wanneer wordt die nu eens 'geïmplementeerd'?
Doe er wat mee, duik dat netwerk in. Dat kunnen we nu toch wel!

Dan surf ik snel even over MySpace, Facebook, Orkut (wat een naam!) en LinkedIn. Leuk hoor, maar voor mij is het genoeg zo. Zoveel netwerken kun je toch niet allemaal bijhouden? En inder-daad, daarvoor is wel weer een verzamelsite; Plaxo Pulse. Het moet niet nog gekker worden.

Wat mij betreft zou ik kiezen voor één netwerk met collega's (voor de dagelijkse gang van zaken), één voor de branche (om bij te blijven), één spannende en vooral actieve van onszelf voor de klant (met een paar doel- of interessegroepen?), één privé (voor de fun) en verder gewoon weer iets vaker bij elkaar op bezoek gaan (voor echt contact met echte vrienden). Maar dat is vast niet de juiste web2.0 houding die van me wordt verwacht.
Sorry, ik ben een nieuwkomer.

Wist u dat...

WoordWebWidget

Eindelijk is het zover.
Bibliotheek Hengelo stapt over op de Aquabrowser!

De wat?

Nou, je weet wel. Die nieuwe zoekmachine, die jou helpt om via elk willekeurig zoekwoord, op een associatieve manier, datgene te vinden dat je zoekt. En die je op weg helpt als je niet precies weet wát je zoekt.

Ach zo. Maar waarom dan die rare naam? Je zoekt toch niet in water? Of word je overspoelt met zoekresultaten?

Als het goed is niet. Je kunt juist je zoekresultaten met een paar muisklikken zo verfijnen, dat je nog maar een kleine selectie overhoudt. Altijd bingo!

En dat water?

Tja, dat weten wij eigenlijk ook niet zo goed. Het is meer een soort woordenwolk. Of een woordspin, zoals we bij informatie-vaardigheden zeggen.

Een woordweb misschien?

Ja, een woordweb in het wereld wijde web, om die informatie te vangen die je nodig hebt. Dat klinkt helemaal zo gek nog niet.

En die widget?

Aha, die heeft onze supersnelle Nazdrave even voor ons gefikst! Eén van die echte doeners in onze provincie. Daar moet bij mij zelfs Bibliotheek.nl voor wijken.

Maar hij doet het niet. Service Unavailable. Dat schiet lekker op.

Ja, nou, dat komt zo... Wij willen wel heel graag en onze collectie wil ook wel heel graag, maar de mensen die dat woordweb voor ons maken, die weten nog niet helemaal zeker of ze wel willen. Zij hebben gewoon ietsiepietsie minder haast dan wij.

Mooie service...

Ik weet het, we zullen boete doen. Maar probeer het morgen nog eens. Echt, heel binnenkort kun je genieten van onze woorden-wolk en leiden we je heel associatief door onze collectie. Je vindt zelfs bronnen die níet van ons zijn. Gluren bij de buren, zou je kunnen zeggen. Van Maastricht tot Den Helder!

Oh mooi. Wel kijken, niet kopen zeker.

Nee, nee. Als je iets ziet dat je mooi vindt, klik je gewoon op de knop Zoek&boek. Even je pasnummer intoetsen en binnen een paar dagen kun je het afhalen bij de bibliotheek.

Afhalen? Mooie service...

Ai, ja, dat zit zo... Het zou natuurlijk mooier zijn als we dat boek ook nog even thuisbezorgen. En dat willen we ook wel heel graag doen. Maar dat is best nog wel lastig. Om dat met elkaar af te spreken en het met elkaar eens te zijn en het dan gewoon te regelen. Daar werken we aan. Maar dat duurt nog eventjes.

Hoe lang nog dan?

Eh, dat zou ik zo niet durven zeggen. Er ligt een plan, ergens. Weet je, probeer het anders morgen gewoon nog een keer.
Wie weet. De wonderen zijn het web nog niet uit.

En ik moet zeker lid zijn enzo.

Ja, dat zouden we wel heel fijn vinden. Met jouw abonnements-geld kunnen wij namelijk door blijven gaan met al die bijzondere diensten te ontwikkelen. En als je lid bent, kost al dat bijzonders meestal niks extra.

Maar ik wil helemaal nergens lid van zijn.

Oh, maar dan is easybieb echt iets voor jou. Geen lidmaatschap, actuele toptitels op voorraad, bijna voor niks, en het boek door de bus op de deurmat. Gemakkelijker kan het niet.

Hè, zo simpel? En waar zit het addertje? Zeker wel zelf terugbrengen zeker.

Nee hoor, je gooit hem gewoon in dezelfde envelop weer in de brievenbus. Die van de PTT ...eh... KPN ...eh... TNT. Ach, je weet wel, die mooie nieuwe oranje.

Ja, die ken ik. Staat bij mij om de hoek. Lekker makkelijk, inderdaad! Dat moest ik maar eens gaan doen dan. Dank je wel, bieb.

Graag gedaan.

En ik probeer morgen ook gelijk je woordwebwidget nog een keer.

Dank je wel. En tot ziens.

Balen? Hoezo!

Vorige week werd cultureel Enschede getrakteerd op het Balenfestival. Vijf zonnige dagen stond de wederopbouwwijk Roombeek, van het Rijksmuseum tot aan de Tetemgebouwen, in het teken van Nieuw Optimisme

Exposities, presentaties, voorstellingen, optredens, workshops, een museumnacht, je kunt het zo gek niet bedenken of het was er. Met als leukste hoogtepunt de Kotjes & Krotjes voor de lekkere trek.

Het intiemste hoogtepunt was voor mij de voorstelling Oma's RAT, door Annemarie Feltmann van Jeugdtheater Sonnevanck. Eén acteur, drie personages, een reis door de tijd langs de kunst van het Rijksmuseum en dat alles aan de hand van een prachtige, talige tekst, die met liefde en subtiele humor jong en oud in het hart raakt. Ja, dan ben ik dus verkocht. Ik ben dan ook blij dat ons 'huisgezelschap' Rood Verlangen sinds kort met Annemarie samenwerkt. Nu maar hopen dat ze volgend seizoen samen een voorstelling spelen binnen Toon je Taal!
Het mooiste hoogtepunt was het nieuwe museum TwentseWelle. We hebben er lang op moeten wachten, maar dan heb je ook wat. Via objecten, lichtspel, film en geluid, interactie en bijna-echt ervaringen wordt het menselijk avontuur verteld vanaf het moment dat hij, net na de laatste ijstijd, Twente betrad. Van de jacht via de industrie tot de innovatie van onze universiteit.

Die innovatie is al gelijk zichtbaar in de wijze waarop licht en interactieve media worden gebruikt. Her en der staan computer waarop je kunt lezen, zien en/of horen wat iets is, als je dat wilt weten. Beleven kan ook, bijvoorbeeld door zelf energie op te wekken om huishoudelijke apparaten aan de praat te krijgen. Helemaal gek word je van die telefoon en stofzuiger en radio en... Ook geweldig is de kleinste studio van Twente, waar je mag ver-tellen wat jij van Twente vindt. Jouw verhaal wordt toegevoegd aan de doorlopende videoband, dus je maakt ineens deel uit van de museumcollectie. Museum 2.0, zou ik zeggen.

Tot 1 september kun je nog een bijzondere expositie bezichtigen van quilts, die gemaakt zijn ter nagedachtenis van 9/11 en de vuurwerkramp.

Kortom, dit museum moet je gewoon over je heen laten komen, het ondergaan. Een aanwinst! En gelukkig ben ik niet de enige die dat vindt.

Verwey's visie

Ding 18 - LibraryThing

Wat staat er op mijn boeken-plank? Het antwoord is nu te vinden in mijn BibliotheekDing!

Met deze website breng je je eigen boekenkast in kaart
(u kent mijn boekenkast?) en ontdek je andere mensen met dezelfde boekenverzameling en smaak als jij.

Je kunt er recensies lezen van mensen die jouw boek ook be-zitten en via hun boeken weer op nieuwe suggesties komen.

Kleine bibliotheken schijnen hun collecties te koppelen aan Library Thing. En met de widget is het mogelijk om bijvoorbeeld via de bibliotheeksite aanbevelingen te laten zien.

Klinkt spannend. Dus ik heb me even uitgeleefd: m'n mooiste boeken toegevoegd, alle ontbrekende boekcovers geupload en een eigen widget gemaakt. Jammer van die kop-en-voet tekst, die krijg ik niet zoals ik dat zou willen. Ook jammer dat hij naar de Engestalige site linkt, dat kan ik niet aanpassen in de html-code.

Wel leuk om te ontdekken dat ene Cartogis Bibliotheek Hengelo in LibraryThing heeft geplaatst. Ik ben zo vrij geweest er een mooie foto aan toe te voegen (toch raar dat dat zomaar kan) en hem natuurlijk als favoriete bibliotheek in mijn profiel te stoppen.
Maar dan?

Moet ik nu meedoen aan discussies? Of me aansluiten bij een groep? Sorry, maar dat hoeft voor mij niet zo. En dat snuffelen door andermans boekenkasten voelt ook weer zo... onbeleefd.
De statistieken onder Tijdsbeeld zijn beroepsmatig dan wel weer interessant. Wat leeft er onder de lezers van de wereld? De 5 meest 'op een plank' voorkomende boeken in Nederland zijn: De Da Vinci Code, De vliegeraar, De ontdekking van de hemel, De Schaduw van de Wind en De naam van de roos. Hebt u ze ook?!

Voor bibliotheken zullen er best kansen liggen, maar ik vind het hele 'ding' vrij log. Op onze homepage staat al een leuke widget aanwinstentips. Dat kun je ook maken van de meest geleende boeken, maar die liggen normaal gesproken al voor het grijpen op de karren, als je niet te laat bent! Voor kinderen en jongeren is het misschien aardig zo'n soort 'boekenclub' op te zetten. We kennen natuurlijk Mijn Stempel, maar daar valt inhoudelijk nog wel wat aan te verbeteren. Wat mij betreft inspireert LibraryThing tot het maken van een iets kindvriendelijker interactieve boekenhoek in Schoolbiebhengelo.nl.

Ding 17 - Web 2.0 shuffle

Kennelijk zijn er zo'n 500-600 Web2.0 tools en zijn enkele tien-tallen services dominerende marktleiders. Wat je daar persoonlijk ook van vindt, het online samenwerken, de sociale communities en informatie-sharing tools zijn blijvertjes. De gebruiker krijgt het steeds meer voor het zeggen.

Natuurlijk zijn er weer allerlei websites waarop al die Web2.0 tools zijn verzameld. Of we die veilige 23dingen omgeving maar even willen verlaten, om te onderzoeken wat of er nog meer voor jezelf of de bibliotheek te halen valt.

Bij Go2Web20.net haak ik al snel af. Als ze mij als bezoeker willen trekken, moeten ze echt iets aan hun webdesign doen. Of er was net een storing misschien, maar het leert mij wel weer dat je op het web snel oordeelt en dus ook heel snel kiest om wel of niet weg te klikken. Daar moet iedereen iets mee die zich op het web presenteert!

De site met Web 2.0 Awards 2007 doet dat kennelijk beter, want hier ga ik even snuffelen. Ik heb al wat collega's gehoord over LuLu. Je kunt er je eigen boek uitgeven, boeken kopen en je leert er hoe je je eigen boek verkoopt. Ik ken nog wel iemand die ooit met het plan liep een boek te publiceren. Bij deze dus nog een kleine tip voor een grote wens!

Over Flock heb ik ook al veel gehoord en het ooit genomineerd voor ding24. Want zonder hulp en stok achter de deur ben ik natuurlijk te bang om dat op eigen houtje te proberen. Wil degene met de korste lijntjes naar onze DingenChef dat even regelen?

Ik heb op Yourminis naar een leuke widget gezocht om m'n blog weer wat 'op te leuken', maar dat levert helaas geen resultaat op. Veel leuker is het aanbod van SpringWidgets. Die shufflepuzzle heeft de eindstreep gehaald, maar kan iemand me uitleggen hoe ik daar een eigen foto in plak? Hij bungelt nu heel saai en zielig onderaan m'n blogmenu en dat is toch wel sneu voor dat leuke puzzeltje.

Wat voor mij ook opvalt is Zoho. Vergis ik me nou of is dit verge-lijkbaar met Google Apps, waar ik deze week al over schreef. Het lijkt zelfs qua vormgeving op elkaar. Hoe groot is die Google familie eigenlijk?

Kom ik bij de laatste complete (?) lijst van Web2.0 tools: Listible. Inderdaad een oneindig lange lijst. Hoe gebruiksonvriendelijk kun je zijn? Oké, er zijn wat zoekmogelijkheden aangebracht, maar door die enorme lijst duurt het lang voordat de site geladen is. Om ook de tools die niet bovenaan de lijst staan een kans te geven, draai ik eens flink aan m'n muiswieltje. M'n oog valt op de rare titel I Make Mistakes. En ja, het is wat ik denk dat het is: een site om je 'vergissingen' met de wereld te delen. Totaal zinloos, maar ook wel weer grappig. Vooral die vergissing I trusted a girl...
Niet slim!

Ik vind het moeilijk om uit al die mogelijkheden datgene te filteren waar wij als bibliotheken en ik persoonlijk het meest mee kunnen. Volgens mij hebben we met deze '23dingen' de belangrijkste zaken wel te pakken. Misschien moeten we eerst maar eens leren om dat echt in de vingers te krijgen en te gaan gebruiken. Dan komt die fun en verbetering vanzelf wel. En als er iets op het web verschijnt dat we absoluut niet mogen missen, is er vast wel een digitale vakgenoot die ons daar op zal wijzen.

Tijd voor Kunst

Oké, nog één filmpje van eigen hand dan. Omdat ik eindelijk door heb hoe dat uploaden geen uren hoeft te duren. Maar daar-na zal mijn relatie met YouTube zich weer beperken tot het jatten van andermans filmpjes. Daar ben ik veel beter in!

Het Museum für Gegenwart van Berlijn zit in het prachtig gereno-veerde Hamburger Bahnhof. Voor mij is het bij hedendaagse kunst vaak zo, dat ik niet direct zie wat nu wel en geen kunst is. Die rij rode brandblussers in een lange witte gang (zie diashow) vond ik heel kunstzinnig, maar die hadden weldegelijk een praktische functie. In de grote stationshal stond een soort verroestte kast met metalen 'boeken' (zie foto). Tja, die vond ik ook wel weer leuk.

Maar soms loop je tegen iets aan en denk je 'huh'? Het kan dan wel eens helpen om wat afstand te nemen. In dit geval onthulde het kunstwerk zichzelf door me ook nog eens aan het schrikken te maken. En dat levert dan wel weer een grappig filmpje op. Weet u al wat het is? En stel me niet telleur, want ik geef zelfs een hint ergens in deze blogpost.

Tip: zet het volume even lekker hoog!

Een boek?

Ding 16 - YouTube

Ja, dat kennen we natuurlijk. Veel geneuzel voor 15 seconds of fame, maar soms ook mooie, grappige of bijzondere filmpjes. Natuurlijk kun je als bibliotheek compilaties van activiteiten of speciale acties via YouTube publiceren. Maar dan maak ik me, meer dan bij tekst, foto's of geluid, toch wat zorgen over de kwaliteit die wij kunnen leveren. Als je film gaat inzetten, moet je wel wat in huis hebben als het gaat om opnametechniek en editing. Geen knutselwerk graag, dan schiet je je doel voorbij.

CinekidStudio biedt een leuk voorbeeld om met kinderen en film te werken. Daar worden spelenderwijs onze regisseurs van de toe-komst geboren! Ik zie wel mogelijkheden voor een uitbreiding van onze leerlijn mediawijsheid. Wie doet er mee?

Het toevoegen van een eigen filmpje aan YouTube vraagt wel het uiterste van mijn geduld. En ik dacht dat Flickr traag was...
Maar daar is 'ie dan; les één over Berlijn in beeld en geluid.

In 2005 werd aan de Prenzlauer Alle 70 het kunstwerk Fragen! van Karla Sachse onthuld: 320 meter zwart plexiglas met daarop 61 vragen. De kelders van dit gebouw deden na WOII dienst als gevangenis van de geheime dienst van de Sovjets. Daarna kwam Haus 3 in handen van de Stasi. De kelders bleven cellen en elders in het gebouw waren verhoorkamers. Bij de onthulling van het kunstwerk werd gedemonstreerd door een handjevol mensen op leeftijd, de meesten oud-medewerkers van de Stasi. Ze vonden dat er sprake was van geschiedvervalsing. De horrorverhalen die de ronde deden over de Stasi-praktijken in de oude onderzoeks-gevangenis waren allang weerlegd, vonden ze.
Bron: Waar is de muur? / Margriet Brandsma (uitgeverij Conserve)

Hier een poging om een deel van deze indrukwekkende Fragen! in beeld te brengen.

Google Apps

Gisteren scande ik weer even snel m'n verplichte vakliteratuur VIVES (nr 85 - mei 2008) toen m'n oog viel op een artikel over Google Apps. Een voorbeeld van Software as a service: software die niet wordt geïnstalleerd op je pc, maar waarop je inlogt via je webbrowser.

Met Google Apps kun je e-mailen, chatten, een agenda bijhouden, documenten bewerken, spreadsheets en presentaties maken en je kunt alles ook nog eens in een Sharepoint-achtige omgeving bun-delen en toegankelijk maken.

Google Apps Premier Edition is voor het bedrijfsleven een volwaar-dig alternatief voor je totale kantoorautomatisering en kost 40 euro per gebruiker per jaar. Onderwijsinstellingen krijgen dezelfde mogelijkheden met de Education Edition voor niks-noppes-nada.
'De studenten van nu zijn de werknemers van de toekomst' en volgens de auteur zullen zij hun werkgever om Apps vragen als ze er eenmaal aan gewend zijn.

Met Google Apps geeft een school zijn leerlingen een gratis mail-box van meer dan 6GB op de domeinnaam van de school. Met de agenda worden afspraken en roosters gepland en worden project-agenda's gedeeld. Met Google Docs deel je bestanden en werk je samen. Heel eenvoudig maak je met Google Sites je eigen site waarin je alles overzichtelijk samenbrengt. Ook hier bepaal je weer wie wel en geen toegang heeft. Het is zelfs mogelijk om er je eigen digitale leeromgeving in te creëren. Google Apps gaat voor een revolutie zorgen: "over twee, drie jaar is iedereen om!"

Toen vroeg ik mij dus af of wij dit al weten en of we hier iets mee moeten/gaan doen. Google Rules en veel van this stuf gebruiken we al. Zullen we al die educatieve uitgeverijen eens een poets bakken en alle scholen (en onszelf natuurlijk) aan Apps brengen? Lijkt me wel een leuke uitdaging. Dat we hiermee de voorspelling, dat het internetverkeer rond 2011 helemaal verstopt zit, een handje helpen, neem ik maar voor lief.

Oh ja, en een paar bladzijden verder staat een leuk artikel over groep 7a van De Hooiberg in Borne, waarvan fanatieke juf Mandy het podcasten als schoolvak heeft geïntroduceerd. De geweldige ideeën blijven maar binnenstromen. Of zouden ze me nu gewoon ineens pas opvallen...

Verwey's visie

Ding 15 - PodCast

De eerste en enige via het internet verspreidde muziek-
of radiouitzending die ik heb gedownload, is de 12-delige podcastserie van In Europa. Voor als ik me ooit eens zou vervelen. En daar kwam het maar niet van. Tot ik onlangs zo'n 8 uur in de trein doorbracht.


Op de kabbelende ZEN-stem van Geert Mak en het geroffel van de trein schommelde ik naar en van Berlijn! Een leuke ervaring.

Verder heb ik niet zoveel met deze dienst. Ik heb nog geen uitzen-ding gevonden die ik echt zou missen als ik hem niet zou 'podcas-ten' en heb ook geen behoefte daar naar te blijven zoeken.

Als mogelijkheden voor de bibliotheek zie ik gelijk een luisterboek-serie voor me. Een beetje zoals het hoorspel van Ollie B. Bommel. Een populair luisterboek, helemaal hip tegenwoordig, aanbieden als 24-delige podcastserie. Dat gaat vast veel verslaafde bezoekers opleveren!

Helaas bestaat er zoiets als auteursrechten, maar misschien kunnen we een deal sluiten? En als je het boek zelf voorleest, is dat dan ook strafbaar? Zo niet, dan stel ik graag mijn zwoele biebboekenstem ter beschikking! Eck, doe jij de muziek?

Ding 14 - Instant Messaging

Dit klinkt heel duur, maar gaat eigenlijk gewoon over chatten. Met de opdracht wat ervaring op te doen via bijvoorbeeld onze aladin-chat, je collega's toe te voegen aan een IM-account en het liefst ook nog gebruik te maken van de nieuwste web2.0 dienst Meebo. Sorry, maar dit ding gaat mijn deurtje voorbij.

Dat het bij chatten inhoudelijk meestal over niks gaat, is niet mijn grootste bezwaar. Mijn gekrabbel op hyves is ook vooral fun en dat kan heel gezellig zijn. Chatten leent zich volgens mij alleen voor chitchat, want je moet snel en kort schrijven. Dus gebruik je afkortingen, maak je spelfouten en laat je interpunctie weg. Het gevolg daarvan zie ik voorbij komen als ik bijvoorbeeld een email ontvang van scholieren. Er zit niet één fatsoenlijke zin tussen. Gelukkig heb ik ervaring met cryptogrammen, want het is vaak nog een hele puzzel om te achterhalen ze bedoelen. Taal was en is speerpunt nummer 1 binnen het onderwijsbeleid en ik merk een groeiende behoefte aan lees- en taalondersteunende activiteiten. Dus blijf vooral veel chatten!

Een groter bezwaar heb ik tegen de vorm. Ik heb nu al zoveel moeite met het negeren van binnenkomende email als het even niet zo goed uitkomt. Dan wil ik niet ook nog eens 'gestoord' worden door iemand die zin heeft om te chitchatten. En thuis besteed ik m'n tijd liever aan het schrijven van een gezellige email of een leuke blogpost. In m'n eigen tempo, door erover na te denken, het drie keer terug te lezen en er dan toch weer iets in te veranderen. Zonder onderbrekende chatbuzzer...

Dat chatten mogelijkheden biedt om in contact te komen met een bepaalde doelgroep of interactieve diensten aan te bieden, staat niet ter discussie. En als dat op een professionele manier georgani-seerd wordt, ben ik van de partij. Maar als het om de fun gaat, dan kies ik liever voor andere communicatiemiddel.

Een gewaarschuwd mens...

Ding 13 - Docs & Spreadsheets

Een online kantoortoepassing waarmee je via het web bestanden met anderen kunt delen en er gezamenlijk aan kunt werken. Dat voorkomt het heen en weer mailen van 'de laatste versie' aan alle betrokkenen en 10 exemplaren in je mooie mapjessysteem. Ideaal!

Wij kunnen iets dergelijks al met onze transit en groups binnen het netwerk. Als je daar een document in plaatst kan iedereen of een geselecteerde groep er ook bij. Toch zijn dat weer vaak kopieën van bestanden die je ook op je eigen 'schijf' hebt staat. En omdat ik vaak samenwerk met mensen buiten onze bibliotheek, lijkt deze gedeelde kantooromgevingen me wel wat.

Ik heb een simpel documentje aan Diabolo en 2a2eyes gestuurd en online gezet. Het CC-tje daarvan heb ik al binnen, dus ik hoop dat m'n collega's het ook hebben ontvangen. Het lijkt allemaal best handig, maar ik loop toch tegen wat vreemde dingen aan.

Bij m'n eerste poging krijg ik de melding does not support .docx. Lekker handig als je al vier maanden met Office 2007 werkt. Gaat Bibliotheek Hengelo zelfs sneller dan Google?

Bij de tweede poging wordt me verteld dat ik niet meer dan 500kB per bestand kan uploaden. Lekker handig als je meeste documen-ten en powerpoints veel plaatjes bevatten. Ligt mijn werk Google soms iets te zwaar op de maag? Oh wacht, powerpoints mogen tot 10MB, dat scheelt al een beetje.

Een RSS op wijzigingen is alleen mogelijk als je het document publiceert als een webpage. Het is me niet duidelijk wat de gevolgen daarvan zijn voor de bescherming van het document. Hoe online staan alle gegevens dan?

En dan het resultaat van zo'n upload. Wat een zooitje. Ik mis m'n word-opmaak. Foetsie duur rapportsjabloon. Kan ik ergens zien hoe het document er op papier uitziet? Dit soort tekstverwerkers vind ik dus erg lastig als je helemaal geofficed bent.

Ik heb als test het documentje ook in m'n blog geplaatst. Wat een baggerresultaat. Gauw weer verwijderd, lesje geleerd.

Verder schijnt je met 3 personen tegelijk in hetzelfde document te kunnen werken. Dat is toch niet handig? Je gaat dan al snel kruis-lings wijzigen en opslaan bijvoorbeeld. Google zal daar vast wel een oplossing voor hebben, maar ik geloof het pas als ik het zie.

Ik heb tot slot iemand uitgenodigd om een 'geshared' document te bewerken. Er lag nog wel een kleintje .doc waar ik samen met iemand aan werk. Ben benieuwd of m'n chef wijzigingen durft aan te brengen in dat kunstwerk!

Al met al ben ik nog niet overtuigd, maar ik zal mezelf dwingen er meer ervaring mee op te doen. Misschien went het allemaal wel en dan komen de voordelen vanzelf. They better do!

Even bijkomen

Met een leuk filmpje dit keer. Karaoke voor doven!



Meer zien van deze grapjurk? Kijk dan op zijn hyvegroep.

Ding 12 - Zandbak

Pardon?

Ja, zo heet dat als je in een testomgeving mag oefenen. Vroeger noemde we dat een proeftuin, bij een wiki heet dat een zandbak!

Ik heb ook even verplicht 'gespeeld' en in onze 23dingenzandbak een wiki toegevoegd over mijn favoriete vakantiebestemming. Rara... lees zelf maar.

Ding 11 - Wiki wiki

De wiki lijkt de snelst groeiende manier van samenwerken te zijn. Het ultieme voorbeeld van 1+1=3.

Het leukste van deze les vond ik het weetje dat de term wiki wiki uit het Hawaïaans komt en zoiets als 'snel' betekent.
Dan denk ik gelijk terug aan die komische Zweedse film Jalla! Jalla! Die term (Libanees trouwens) heeft eenzelfde betekenis. Voor hetzelfde geld zaten we nu allemaal aan de jalla's en haalden we onze informatie uit de jallapedia.

Wat me aansprak was de brochure van Kennisnet met wiki-toepassingen voor het onderwijs. Niet alleen omdat dat nu eenmaal m'n vak is, maar omdat daarin voor mij de belangrijkste mogelijkheden van een wiki worden genoemd: het leren door te doen, het stimuleren tot samenwerken, het ontwikkelen van een actieve houding en het kritisch leren lezen. Een onderdeel dus van mediawijsheid.

Kennisnet heeft hiervoor de WikiKids ontwikkeld. Een encyclopedie voor én door kinderen uit het basisonderwijs. Met enige sturing leren ze zelf het meest over bijvoorbeeld olifanten doordat ze op zoek moeten naar informatie, het zo op moeten schrijven dat hun vriendjes het snappen en ze het gelijk zo goed mogelijk willen doen. Het is natuurlijk niet leuk als een ander daar weer allerlei verbeteringen in aanbrengt.

Kom ik gelijk bij het punt betrouwbaarheid, waarover al werd gesproken in Tegenlicht. Misschien ben ik sceptisch of gewoon ouderwets, maar volgens mij is dat wel de grootste zwakke plek van het publiceren van 'feiten' via een wiki. Maar aan de andere kant, ook de grootste wetenschappers zijn het lang niet altijd met elkaar eens. Dus wat is waarheid...

Eerlijk gezegd vind ik de meeste wiki's wat onoverzichtelijk. Ik zie door alle linkjes al snel het net niet meer. Er is vaak bovenaan wel een index, maar ik moet telkens naar boven scrollen om daar weer terug te komen. Dat moet handiger kunnen. Een wikipedia is duidelijk: zoeken op woord en er verschijnt een betekenis.
Maar voor de rest...

Bibliotheken wikiën driftig mee. Bibliotheek Deventer doet dat heel aardig en waarom zouden we zoiets niet in Hengelo doen. Laat de klant meeschrijven aan én over je collectie. Toch duurt het ook hier even voordat ik m'n weg erin heb gevonden. Misschien ben ik te gestructureerd om deze manier van lezen te snappen.

Zelf ga ik misschien ook een wiki (laten!) maken. Er komt een project met de gemeente waarbij kinderen een route lopen via een GPS, onderweg vragen beantwoorden en tot slot een digitaal kunstwerk maken. Waarom dan niet alle kunstwerken verzamelen in een wiki en ze laten schrijven over hun ervaringen?

Het is nog een pril plan, past helemaal bij deze tijd en bij ons doel om kinderen mediawijs te maken, maar ik heb toch het idee dat ik nog te weinig kennis hierover heb om een goed oordeel en advies te geven. Gelukkig ben ik niet alleen in ons team. 1+1=3!

Verwey's visie

Berlijn Bruist!?

Iemand zei het me nog vlak voor ik wegging. Of eigenlijk was het als een vraag bedoeld. Het antwoord is JA.
Berlijn bouwt, vergroeit met haar toeristen, verwerkt haar ver-leden, stelt zich open voor de nieuwe wereld. Berlijn doet er toe.

Omdat ik veel kan vertellen over de (niet-toeristische) dingen die er te zien zijn, zal ik de cursus voortzetten in korte posts met leuke weetjes én foto's. Voor wie niet zo lang kan wachten hier vast een indruk van wat er zoal in Berlijn te beleven en te zien valt.

1. Wilhelmstrasse
Wonen in een flat van voormalige hoge stasi-functionarisen op een plek waar één van Hilters ministeries stond

2. Tempelhof
Eén van de grootste gebouwen van de wereld en het vliegveld uit de nazi-tijd

3. Kreuzberg en Spandau
Wijken waar het allemaal niet zo wil vlotten

4. Friedrichstrasse
Dé winkelstraat van het oosten is in sfeer en luxe die van het westen voorbij gestreeft

5. Kurfurstendam
Dé winkelstraat van het westen is meer van de toeristen dan van de Berlijners

6. Topographie des Terrors
Een tentoonstelling in de fundamenten van het hoofdkwartier van de gestapo over de geschiedenis van die plek

7. Potsdammerplatz
In sneltreinvaart is een ultramoderne winkel- en kantoorwijk uit de grond gestampt

8. Alexanderplatz
Hét winkelcentrum van de DDR en inmiddels helemaal volwassen

9. Fernsehturm
Je kunt er echt niet omheen

10. Berliner Philharmonie
De thuisbasis voor de Berliner Philharmoniker waar alle groten der aarde hun kunsten vertonen

11. Potsdam
Het Versailles van Berlijn

12. Gendarmenmarkt
Het mooiste plein met 2 identieke kerken in spiegelbeeld tegenover elkaar

13. Unter den Linden
Met een universiteit en vele musea

14. Bebelplatz
Een bijzondere ondergrondse herdenkingsplek voor de boekverbranding van 1933

15. Olympia stadion
Waar tijdens de olympische spelen van 1936 de hele wereld kon zien hoe goed het in Duitsland ging

16. Teufelsberg
Een vredige groene heuvel bovenop al het puin dat na de val van Berlijn naar de randen van de stad is gesleept

17. Le Corbusier
Een bijzondere flat met een leuke geschiedenis

18. Berliner Mauerweg
Via bordjes en een dubbele rij stenen kun je 12 kilometer langs de voormalige muurgrens lopen

19. Haus 3
In de kelders van Prentzlauerallee 70 werden tegenstanders van het regime door de stasi verhoord en vastgehouden

20. Tierpark
Vanwege ijsbeer Knut in die andere dierentuin heeft Tierpark (geheel ten onrechte) moeite het hoofd boven water te houden

21. Künstlerfriedhof
De laatste rustplaats van beroemde kunstenaars, waaronder Marlene Dietrich en componist Busoni

22. Schloss Charlottenburg
Nog zo'n gigantisch park met slot, dat Frederic de Grote liet bouwen voor z'n liefje

23. Reichstag
Als je er om 8 uur staat, ben je de eerste!

Voor wie binnenkort ook op reis gaat en meer wil zien dan de standaard City Tour, kan ik 2 boekjes aanbevelen:

• 100% Berlijn (mo' media) ; 6 wandelroutes langs bijzondere winkels, lekkere restaurantjes en leuke bezienswaardigheden
• Waar is de muur? / Margriet Brandsma (uitgeverij conserve) opmerkelijke verhalen over Berlijn

En nu weer gauw aan de slag met al die andere dingen!