Astrids Scribbles

2008 was voor mij het jaar waarin het bloggen begon, dus jaarstatistieken vergelijken zit er nog niet in. Maar evenals vele medebloggers wil ik ter afsluiting wel een paar cijferfeitjes met alle trouwe lezers delen. Mijn eerste post dateert van 16 maart 2008 en maakt op literaire wijze melding van mijn aanmelding bij Blogger, vanwege een binnenkort te starten cursus. Geniaal Scribbles! Hopelijk zijn de berichten sindsdien zowel inhoudelijk als literair wat aangenamer geworden. De jaarweetjes: Astrids Scribbles bestaat vandaag precies 290 dagen Er zijn 199 posts gepubliceerd ( Daarmee wordt de eerste post van 2009 gelijk een klein feestje! ) Plus 4 boek- en filmbesprekingen op Bieblog Hengelo Dat maakt 0,7 posts per dag Oktober was de drukst bezochte maand (1010 unieke bezoekers) De post met de wat dubieuze oproep voor jonge medewerkers werd het best bekeken (50 unieke en nieuwsgierige bezoekers) De post over onze Toolbar kreeg de meeste reacties (48) Niet omdat die zo geweldig was,

Teeter heeft 32 Levels. En dan begint hij vrolijk weer opnieuw... Nu m'n gemiddelde tijd en score wat opkrikken! Illustratie: Labyrint van M.C. Escher

Oké, dat bellen, agenda beheren en contactpersonen bijhouden, dat gaat allemaal wel wennen. Een postje bloggen is alleen leuk als je niks te doen hebt. Foto's maken kun je beter aan een echte camera overlaten. En een route uitstippelen met Google maps is aardig voor de visite. Maar dan? Uitgespeeld? Nee hoor, want de HTC heeft een spelletje voor de echte geduldigen onder ons, die met de fijnere motoriek. En laat ik nou net... Wij hadden thuis een spel waar ik me als kind uren mee kon vermaken: Labyrint . Het staat nog steeds op zolder trouwens. Degelijk, simpel speelgoed! Een vierkante houten bak, met daarin twee losse plateau's. Het binnenste bevat een doolhof van schotjes, zo'n 50 gaatjes en een lijn langs alle schotje en gaatjes van linksboven naar rechtsonder. Via twee kleine draaiknoppen beweeg je de plateau's heen-en-weer en op-en-neer. En dan heel voorzichtig een balletje over de lijn naar het eindpunt 'rollen'. Ik was bijna net zo goed als m'n vader

Afijn... een uur en wat koppijn later. Dat internetten op een htc, dat is nog tot daar aantoe. Traag, maar het werkt. Echter, inloggen en een berichtje plaatsen, dat is echt een hele opgave. Ik hou het kort dus! De foto komt (uiteindelijk...) ook van de htc en toont de restanten van een fijne kerst. Oh ja, het Body Shop pakket van m'n sportbaas staat al in de badkamer!

Fijne feestdagen allemaal!

Ik wil u graag waarschuwen. Het kan zijn dat er de komende tijd iets minder scribbles voorbij komen. Niet omdat het vakantie is, want als trouwe lezer weet u dat mij dat nog nooit van het bloggen heeft weerhouden . Ook niet omdat ik deze vakanie wil gebruiken om dat ene boek eindelijk te gaan lezen of nu eens echt trouw elke dag m'n yoga-oefeningetjes te gaan doen. Niets van dat al. Waarom dan? Nou, het zit zo, ik heb een nieuw speeltje gekregen, van m'n baas. Onze mobieltjes en iPAQ's waren afgeschreven en nodig aan vervanging toe, zo werd gezegd. Dus, alle managers, consulenten en coördinatoren hebben een 'kerstcadeautje' gekregen: een HTC Touch HD . Een wat? Nou, een soort iPhone, maar dan anders. Chique doosje, strak apparaatje, onwijs veel toeters en bellen. Je kunt er werkelijk alles mee. De vraag is alleen: hoe. En daar is Scribbles dus nog wel even mee druk mee. 134 pagina's handleiding. Het opladen en aanzetten is gelukt, maar dan begint de ellende... E

Hebt u 'em al gezien? Klik HIER voor de online editie. Alle bibliotheken en scholen ontvingen deze week nummer 1 van het nieuwe vaktijdschrift MediaCoach van Biblion Uitgeverij . Een tijdschrift voor mediathecarissen en bibliothecarissen over jeugd en mediawijsheid. Zo nieuw, dat het nog niet eens op hun website staat. Het bevat een aantal vaste items, zoals productnieuws, nieuwe ontwikkelingen, uit het vak, in de praktijk, portret van een mediathecaris, banenwijzer en games. En natuurlijk ruimte voor leuke interviews en interessante achtergrondinformatie. Het hoopt hiermee professionals, die met jeugd en mediawijsheid te maken hebben, te helpen met de dagelijkse praktijk en inzichten te geven voor de toekomst. Omdat ik was gevraagd voor de redactieraad heb ik het ontstaan van dit blad van dichtbij mogen meemaken. Eerlijk gezegd ben ik zelfs pas aangeschoven toen de trein al reed. Een bijzondere ervaring, want daar komt nogal wat bij kijken zeg. Ik zal in het vervolg iets zorgvul

Wat zou de wereld zijn zonder boeken... Via Eazy

De laatste update, het laatste ding. Dat betekent dat onze laatste groep cursisten aan haar evaluatie toe is en volgende week het certificaat mag ontvangen. Als iedereen klaar is tenminste, want sommigen zijn de eindstreep nog niet over. Even volhouden en de sprint d'r in, jongens! Nu heeft vandaag de dag bijna alles het toevoegsel 2.0, maar wat bedoelen we er ook alweer mee? De theorie zegt daarover: Kernpunt is, dat '2.0' alle ruimte biedt aan gebruikers om mee te werken aan en om te participeren in de verdere ontwikkeling van bestaande en nieuwe diensten, zowel online als in de echte wereld. Velen redeneren dat Bibliotheek 2.0 meer is dan alleen een term om nieuwe Web 2.0 technologieën in een bibliotheeksetting te plaatsen. Het is tevens een term die gebruikt kan worden om een bepaald bewustzijn van de (digitale) veranderingen om ons heen waar te nemen en daar ook actief in mee te willen gaan. Een gedragsverandering dus! Dat laatste lijkt me niet onbelangrijk. En eerlijk

Best leuk hoor, werken in de bieb. En gefeliciteerd allemaal!

Dit ding ging over sociale bibliotheekcatalogi; catalogi waarbij de gebruiker meehelpt om hem te 'structureren'. Een soort social tagging dus. Hé, dat heb ik eerder gehoord. De jongste ontdekking is Worldcat , maar met onze eigen My Discoveries hebben we al een mooie start gemaakt. Bibliotheek Hengelo heeft nu zo'n 80 accounts voor My Discoveries binnen haar catalogus . Ik gebruik het zelf nog alleen voor het bijhouden van een lijst met titels die ik op ons Bieblog ga bespreken. Handig! Andere gebruikers voegen ook daadwerkelijk nieuwe tags aan titels toe. Tot nu toe lijken dat vooral heel persoonlijke tags, zoals ik dat zelf ook doe met Mijn Delicious . Alleen ik hoef de logica te snappen en de gezochte site snel te vinden. Zo kom ik in onze catalogus ergens de tags boek en lezen! tegen. Briljant! Nee, een verrijking voor de vindbaarheid is het op deze manier niet, maar daarvoor hebben we dan ook nog de trefwoorden die de vakspecialisten toekennen. Ook stimuleert dit

Een tijdje terug stond in Vives een artikel over Social tagging : met meerdere mensen, op een informele manier en op basis van associaties, sleutelwoorden koppelen aan bestanden. Het Telematica Instituut heeft met het SURFnet/Kennisnet Innovatieprogramma in een experiment onderzocht wie er betere tags verzinnen voor videofragmenten die leerlingen moeten opzoeken: experts of medeleerlingen. Verrassend genoeg bleken door leerlingen aangedragen tags doeltreffender te zijn. "Dat lijkt te komen doordat het vocabulaire van scholieren meer lijkt op dat van medeleerlingen." Ik vind dat helemaal niet zo verrassend, eerlijk gezegd. En de reden lijkt me nogal logisch. Het artikel legt de achtergrond nog even uit. Van oudher is het de taak van de vakspecialist, bijvoorbeeld een bibliothecaris, om metadata aan bestanden te koppelen. Dit gebeurt volgens een bepaalde formele standaard. Onderzoekers stellen nu dat deze formele manier tijdrovend (lees: kostbaar) en inflexibel is en niet

Zoals ik tijdens de cursus al schreef, is dit het enige ding dat echt niet wilde en waar ik ook niks mee had of kreeg. Het frustreert me dus best om te lezen dat er verschillende collega's zijn, die zich nu met hangen en wurgen door alle dingen proeteren en bij Last.fm ineens helemaal het licht zien. Geweldig! Altijd m'n eigen radio bij hand! Nooit geweten dat dit bestond! Wat een ontdekking! Nou ja... ben ik dan echt zo blond? Ik heb het nog een keer geprobeerd, serieus. Even stoeien in het cursusaccount. Ik zal toch wel iets over het hoofd hebben gezien waardoor dat licht bij mij nog uit is. Maar nee hoor. Weinig treffers (rare smaak?), wel iets toegevoegd aan de library , wel getagged, maar geen hartjes. Ik zie ze echt niet. En dan? Afspelen? Volgens mij is de cd aanzetten veel handiger en dan heb ik betere geluidskwaliteit. Nee, ook nu haak ik af. Toch jammer, want ik wil ook best over wat cd's posten op ons Bieblog en die moet ik dan toevoegen aan ons Biebaccount .

Ik schreef het al eerder : ook kunstenaars moeten 2.0. M'n oog viel vanmorgen dus gelijk op het artikel in De Pers . Er komt een YouTube Symphony Orchestra . Pardon? Natuurlijk was ZBdigitaal me voor met een post over dit bijzondere project, maar ik duik een beetje de diepte in. Wat willen ze precies? In april zal een orkest van zo'n 100 man in de New Yorkse Carnegie Hall een stuk spelen van Tan Dun: Internet Symphony Nr.1 - Eroica . Het wordt gedirigeerd door Michael Tilson Thomas. Iedereen kan meedoen. Dat wil zeggen, je moet wel even auditeren, zo gaat dat bij orkesten. De bladmuziek haal je van internet, je neemt jezelf op terwijl je het stuk speelt, je upload je video naar YouTube, een deskundige jury maakt een eerste selectie en dan kan iedereen meestemmen voor die uiteindelijke 100. Naast een echte slotuitvoering komt er ook een virtuele versie, gemaakt van aan elkaar geplakte auditiefragmenten. Tot zover, strak plan! Tan Dun schrijft mooie muziek. Kijk naar Crouching