Astrids Scribbles

Het zit er alweer op. Het is niet anders. Het is weer tijd om het gewone ritme op te pakken en ons voor te bereiden op het gewone leven. Veel inzichten bracht deze korte vakantie niet, maar wel een paar leermomenten. De foto's vertellen het verhaal in beeld, maar hierbij toch ook een paar woorden: Aqui is een perfecte B&B! Tegenover de beste Bekkerij van Maastricht. De Onze Lievevrouwebaseliek is nog altijd mooi mysterieus. Chocolat Company schenkt nog altijd de lekkerste hot choco. België is best lelijk... Selexyz maakt best hebberig. Shoppen valt tussen al dat chique nog lang niet mee. Maar gelukkig brengt het buitengebied de nodige rust en inspiratie. Kortom; voor herhaling vatbaar!

Begin deze maand meldde ik een (virtuele) rustperiode en hield een pleidooi voor meer zingeving en geluk. Deze week publiceerde ik op onze projectsite over de eerste ondertekeningen van Biebsearch junior en ervaringen van verschillende scholen. Half november ga ik (als alles goed gaat) melden dat de samenwerking met Boek1boek is gerealiseerd, dat de portal en catalogus online zijn, dat de eerste klassen hun zelfbestelde boeken in de klas afgeleverd hebben gekregen en dat 2500 leerlingen in het bezit zijn van een nieuwe bibliotheekpas. (Dan weet u dat vast.) Maar eerst ga ik een weekje uitwaaien, traditiegetrouw in het zuiden van ons land. Of waarschijnlijk veel winkeltje-in-museumpje-uit, want het schijnt een herfstige week te worden. Geen punt. We logeren dit keer 'op stand' in Aqui-Maastricht , met dakterras voor mocht die zon toch doorbreken en op loopafstand van alles wat deze stad interessant maakt. Mocht u me zoeken, probeer Selexyz Dominicanen . Grote kans dat ik er

Ik heb een probleem en een zorg. Het probleem is dat ik te druk ben. Niet gewoon flow druk, maar onoverzichtelijk, benauwend en verlammend druk. Dat komt voor een groot deel doordat we binnen Biebsearch junior de samenwerking met Boek1boek hebben beklonken en ik heel graag na de herfstvakantie op zes scholen wil starten met het digitaal lenen en leveren. Alles wat daarvoor nog moet gebeuren hoef ik zeker niet alleen te doen, maar ik moet wel het overzicht bewaken en natuurlijk op tijd mensen inschakelen om me te helpen. Deze drukte is dus ‘tijdelijk’. Maar helaas vlieg ik al maanden – zo niet jaren – van de ene naar de andere ‘tijdelijke’ drukte. Met als gevolg dat boeken veel te lang op m’n leestafel blijven liggen, ik geen tijd neem om ziek te zijn, de seizoenswisselingen in de natuur ongemerkt aan me voorbij gaan en het contact met de mensen in m’n directe omgeving en met mezelf wel wat te wensen overlaat. Voor een ander deel neemt de druk nog eens toe door de innerlijke wens reg