Astrids Scribbles

Weer een jaar voorbij. Mijn eerste volle blogjaar zelfs. Tijd dus voor wat statistieken? Och, wat zeggen cijfers. Ik moet toegeven dat ik daar nauwelijks iets mee doe. Maar zo te zien neemt het aantal bezoekers gemiddeld nog steeds langzaam toe. Da's mooi. Bedankt trouwe lezers, voor de tijd die u me gunt! Ik vraag me zo aan het eind wel af hoe het eigenlijk zit met de meest gebruikte thema's op m'n blog. Dat zegt tenslotte meer over wat en hoe ik het afgelopen jaar heb beleefd dan m'n bezoekerstatistieken. Nou, daar komt dan m'n enige lijstje: Scribbles' Thema Top 5 humor (151) en dat wil ik graag zo houden opmerkelijk (98), wat misschien ook wel iets zegt over m'n naïviteit... 23dingen (59), nog steeds de basis van het hoe en waarom van deze hobby leermoment (56) en dat terwijl één van m'n stagebegeleiders ooit zei dat ik niet leergierig genoeg was bibliotheek (47), tja het blijft wel een biblioblog natuurlijk Waarmee die top 5 grappi

Ik werd getipt over het boek De wetten van de tango , van Marleen de Vries. Een autobiografische 'roman' van een jonge vrouw, die o.a. in Berlijn en in Buenos Aires heeft gewoond. Haar drijfveer bij alle keuzes die ze in de jaren waarover dit boek gaat maakt, is haar liefde voor de tango en haar onvoorwaardelijke liefde voor een Argentijnse spermatoloog en tangodanser. Ik las met veel plezier de beschrijvingen van de mensen en het leven in die twee wereldsteden. Ondanks veel verschillen, zijn er ook veel overeenkomsten en ze heeft een scherp oog en gevoel voor hoe een samenleving in elkaar steekt. Ook trekt ze verrassende vergelijkingen tussen de wetten van het leven en de liefde en de wetten bij het dansen van de tango. De boventoon wordt echter gevoerd door alle ins en outs over die Grote Liefde. Een relatie waarin alles zo heftig is, zo gepassioneerd en vooral zo lichamelijk. Ik vond het grappig om te merken dat ik daar geen enkel punt mee zou hebben gehad als het een '

Fijne feestdagen allemaal! (voor wie geen kaartje heeft gehad...)

De hele maand februari 2010 exposeert Maarten Dors in de Openbare Bibliotheek Enschede zijn werk Enschedeërs en hun favoriete boek,  waarin bekende en niet bekende Enschedeërs worden geportretteerd met hun meest favoriete boek. Volgens sommigen gejat van Hengelo, maar volgens mij valt dat wel mee . Ander doel, andere fotograaf, andere aanpak, en ach, we zijn toch zeker partners? Het leukste weblog voor Wakker Enschede bestede hier natuurlijk aandacht aan en ook twitter werd ingezet om inwoners naar de laatste fotoshoot te trekken. Met succes. En ja, Scribbles ging overstag. Omdat ik geen tijd meer had om over m'n écht favoriete boek na te denken, vertrok ik richting bieb met het boek dat ik in ieder geval op de plank had staan, dat nog een originele kaft had, dat me veel lees- en blogplezier heeft bezorgd en waarvan de titel me direct een compositie-idee gaf. Het werd een kort maar gezellig samenzijn van een paar enthousiaste Enschedese twittervrienden. Of ik uiteindeli

Het waren twee rare dagen. In aansluiting op de ledenvergadering vond gister in Utrecht de uitreiking plaats van de Bibliotheek Innovatieprijs. U weet wel, daarvoor was Hengelo genomineerd . Een bijzondere dag dus. De bekendmaking van die nominatie was sneller dan de gebaande, officiële wegen de wereld in geslingerd (met dank aan web2.0), dus ik ging er vanuit dat dat met de prijsuitreiking ook wel zo zou gaan. Dat ik er zelf niet bij was, compenseerde ik dus met een open twitterkanaal. Grote kans dat ik de uitslag toch bijna real time zou horen. Het werd kwart voor twee... het werd twee uur... het bleef zo heel erg stil. Was het een complot? Was er een twitterstoring? Had men alle banden met de buitenwereld verbroken of verboden? Die winterchaos speelde zich toch vooral rond de spóórwegen af? Tuurlijk, het programma kon uitgelopen zijn, maar dat kun je toch óók even twitteren? Uiteindelijk kreeg ik na een uurtje ofzo - viavia - een verlossend mailtje. OB Amsterdam had met haar N

Ik had het beloofd: wie me volgt zit op de eerste rij bij de ontwikkelingen van m'n nieuwe project . Het is tijd voor een eerste terugblik. Vorige week heb ik samen met de pilotscholen en -bibliotheken de ontwerpfase afgesloten. In drie sessies hebben we, op basis van de verschillende projectdoelstellingen, gesproken over de ideale situatie binnen het onderwijs, dat wat scholen nodig hebben om die situatie te realiseren, dat wat er met dit project zou moeten veranderen en de rol die de scholen hierin zien voor de bibliotheken. Het waren leerzame sessies. Voor mij als projectleider, maar zeker ook inhoudelijk wat betreft de wensen en ideeën van de schooldirecteuren. Dat de bibliotheek er in de eerste plaats is voor boeken en leesbevordering, weten we wel. Dat mediawijsheid nog lang geen plek binnen het curriculum heeft verworven, verbaast me niet. Maar dat scholen ook nog niet echt weten wat mediawijsheid inhoudt en voor informatie of hulp naar de onderwijs-begeleidingsdienst st

Het is alweer een week geleden, maar ik was dus op de Online Educa Berlin 2009 . We hadden stralend fris winterweer, we hebben veel collegiale pret gehad, Berlijn is een klein verlicht sprookje tijdens de kerstmaand, maar uiteindelijk gaat het om de inhoud natuurlijk. En die was er in overvloed. Vooral de zogenaamde Keynote Speakers , zij die de met 2000 man gevulde zaal mochten toespreken, waren om te smullen. Goed verhaal en inspirerend gepresenteerd. Maar daar ben je dan ook Keynote Speaker voor natuurlijk. Bij de keuzesessies was het een soort Russische roulette: zou de spreker de (hoge) verwachtingen van de sessiebeschrijving en de titel van z'n verhaal waar kunnen maken? Dat viel nog wel eens tegen. Slecht Engels, slecht verhaal, slecht gepresenteerd. Verkeerde keus gemaakt... En weglopen, tja, dat doe je niet zo gauw vanuit het midden van de zaal. Maar gelukkig zaten er ook pareltjes tussen. Zo heb ik o.a. gefascineerd geluisterd naar een panel van zes jongeren, die i

We zullen ze nooit meer helemaal begrijpen, maar we kunnen ze wel observeren.

Ik heb het al even kort genoemd, maar morgen gaat het dan echt gebeuren: met zes collega's die zich net als ik provinciaal inzetten voor het onderwijs mag ik naar 's werelds grootste e-learning conferentie in Berlijn. Zeg maar, 'mijn' Berlijn. Ik vind dat niet zo erg. De grap is zelfs dat we logeren in hetzelfde hotel als waar ik de allereerste keer verbleef. En als ze dat internationale ontbijtbuffet sinds die tijd niet veranderd hebben, dan krijg ik 's morgen nog een probleem: wordt het yoghurt met muesli, plukbrood met feta en olijven of toch die worstjes en witte bonen in tomatensaus. Een goede bodem is niet verkeerd, toch? Die conferentie, oh ja. Die heeft een heel vol programma . Ik heb nog vier treinuren om daar de meest interessante lezingen en workshops uit te selecteren. Iets waar bibliotheken en scholen nog profijt van kunnen hebben en wat mijn project kan verrijken. En we mochten van de baas ook best een avondje vrij nemen om wat rond te lopen en

Vorige week blogde Jan Tweepuntnul er ook al over. Omdat ik net zo onder de indruk ben van het simpele filmpje en het zo te zien simpele nieuwe Operating System van Google Chrome, hierbij dat filmpje in de herhaling. Chrome OS in plain Englisch . Een fan van Chrome Browser ben ik al, dus laat maar komen!

Die Kluun is een topper !

Via Eazy

Ik leek wel de laatste te zijn die het hoorde. Bij het eerste sms-je vroeg ik nog: Gefeliciteerd? Hoezo? Maar ja, als de officiële post later op de mat valt dan een publicatie op het net - en dus op twitter - en je bent gewoon je dagelijkse werkding aan het doen, dan kan het voorkomen dat je wel eens iets mist. Voor wie ook niet altijd online is: Bibliotheek Hengelo is genomineerd voor de Innovatie Prijs 2009 , vanwege ons kenniscentrum Onderwijsvragen Twente . Die pluim is natuurlijk niet alleen voor de bieb, maar ook voor onze partners Hogeschool Edith Stein en Expertis Onderwijsadviseurs. En natuurlijk voor alle mensen die achter de schermen hebben geholpen om dit kenniscentrum te bouwen en nu nog steeds helpen om het in de lucht te houden. Top! Da's allemaal helemaal mooi natuurlijk, maar we zijn er nog niet. Want dat lijstje 'concurrenten' ziet er best pittig uit: Nova Local (over jongeren en journalistiek) Cultureel Erfgoed Browser (ai, DOK Delft) Thematisc

Voor al deze bloedjes van leerlingen, daarvoor!

Het is alweer 1,5 jaar geleden dat ik voor het eerst de boer op ging met m'n idee om onze beste producten te bundelen. Leesprogramma's, collecties, groepsbezoeken, informatiebestanden én iedereen lid van de bibliotheek natuurlijk. Deze Biebbundel heeft zich sindsdien wel genesteld in de hoofden van bibliotheken en scholen, maar we hebben hem tot nu toe nog niet kunnen verkopen. Ondertussen zijn er wel andere mooie successen geboekt. Biebsearch verovert gestaag de ROC's en het voortgezet onderwijs van Overijssel, wat natuurlijk in het land niet onopgemerkt blijft. Dus volgend jaar komt er een Masterclass voor bibliotheken om te leren hoe je deze samenwerking met jouw scholen opbouwt. Voor het primair onderwijs is er Biebwijz : 13 bibliotheken bundelen aan de voorkant hun producten in één gezamenlijk aanbod en aan de achterkant hun kennis en middelen in één bibliotheeknetwerk. Een netwerk dat jaarlijks groeit; nog even en Biebwijz dekt heel Overijssel. Da's mooi, m

Volger Henk was uitgedaagd om tien dingen over zichzelf te bloggen, die anderen waarschijnlijk niet zouden verwachten. Hij toonde moed . Grappig, en inspirerend. Want stel dat ik heel eerlijk ben, en m'n lezers publiekelijk wil verrassen, wat zou ik dan over mezelf vertellen? Ik ben diep door de krochten van Memory Lane gegaan, maar hier zijn ze: Scribbles' wist-u-datjes. 1. Ik heb als kind veel hobby's mogen uitproberen. De grootste misser was toch wel de padvinderij. Akela, wat een flauwekul. 2. Tijdens het spelen sneed m'n vriendin zich per ongeluk in haar vinger met de rand van een dekseltje. Ze gaf het aan mij en zei: "Nu moet jij ook zo'n snee maken". Dus dat deed ik. 3. In de zesde klas schreef ik voor een vrije opstelopdracht een heel schrift vol. Ik kreeg een 10 en veel plakplaatjes. De meester liet wijselijke opmerkingen over plagiaat achterwege. Of zou hij echt niet in de gaten hebben gehad dat mijn verhaal een vrije bewerking was van Sjakie e

Op dit blog gaat het de laatste tijd nogal eens over passies. En wie heeft die niet… Nou ken ik iemand wiens innerlijk vuurtje brandt voor een grenzeloos groot vuur: de Wereld Vredes Vlam . Die passie heeft voor haar één belangrijke mijlpaal: het realiseren van een Wereld Vredes Vlam in Twente. Zij kent ook mijn passie en ze is goed in het verbinden van positieve energie. Dus vroeg ze me of ik hier over wilde bloggen. Tuurlijk! Want wie wil er nu geen vrede. Initiatiefneemster Savitri MacCuish stak op 31 juli 1999 de eerste Wereld Vredes Vlam aan in Bangor (Wales) . Het idee is gebaseerd op een oude Navajo legende, die zegt dat een tijdperk van vrede aanbreekt op het moment dat zeven vlammen uit alle windstreken worden verenigd in één vlam. De zeven vlammen van Savitri zijn uit vijf continenten door verschillende luchtmachten naar Wales gevlogen. De vlam symboliseert de hoogste aspiraties en gedachten binnenin ons allen. Door het samenbrengen van vuur zal de wens om vrede zich van bui

Maar daar wordt het vast alleen maar beter van. Blijf ons volgen om er straks bij te kunnen zijn!

Lange-tekst alert! (maar inspiratie verzekerd) Weet u nog, die maffe crew van Overijsselse bibliothecarissen onder leiding van hun Captain-of-leuke-dingen . Die onder de naam Alles-is-liefde zo nu en dan bij elkaar komt, schijnbaar leuke dingen bedenkt, maar waar niemand nog het fijne van weet? Nou, die groep heeft vanmiddag weer aan hun snode plannen gewerkt. Leuk voor u, want het kleine tipje van de sluier, dat ik de vorige keer optilde, mag verder omhoog. Ja, we hebben vijf ‘wilde ideeën’ omgezet in vijf concrete projecten. Nee, nog niet alles is af, maar we kunnen al wel iets met de wereld delen. Bent u er klaar voor? Bloggids Weet u hoeveel mooie blogs er zijn in het land? Blogs, die op de één of andere manier een verbinding hebben met de populaire thema's binnen het bibliotheekwerk. Of ze nu te maken heeft met onze diensten of collectie, of ze nu worden geschreven door professionals of liefhebbers. De verbindende factor is hun inhoud en kwaliteit. Wat nog ontbreekt

Ik heb al een tijdje een Hoedoe over het vinden van je passie in m'n bladwijzers staan. Om eens iets mee te gaan doen. Tijdens de laatste yogales toverde onze docente eenzelfde soort passietest uit haar toverhoed. Het werd een les zonder yoga dus, maar met alle tijd voor dat waar het in jouw leven werkelijk om draait. Toeval? Daar geloof ik dus niet zo in. We deden het een beetje anders dan in de Hoedoe , maar de test was gebaseerd op hetzelfde boek: De Passietest van Janet & Chris Attwood. En als u denk dat dat allemaal een beetje zweverig en spiritueel en goeroe-klefferig is, nou dat valt echt reuze mee. Volgens mij is één van de grote problemen van onze tijd dat we in de vijfde versnelling over de snelweg van het leven scheuren, zonder bewust om ons heen te kijken of eens even de beentjes te strekken. Zou dat leven niet wat aangenamer worden als je het in de eerste plaats vult met datgene wat je echt graag wilt, wat werkelijk belangrijk is, wat je vervulling en vreugde br

Een week vol leermomenten. FrankWatching leert me dat er een Nederlandse Twittervariant bestaat: Kwekker . Hè ja, dat hebben we echt nodig, denk ik dan gelijk. Maar misschien onterecht, ik heb me er verder niet in verdiept. In Mediacoach lees ik vervolgens over de Nederlandse blogcommunity Web-log.nl . Ook zoiets, hebben we dat naast alle Bloggers en Wordpressen echt nodig? Misschien, maar m'n oog viel in dit berichtje vooral op een bijzondere dienst van Web-log: je kunt een boek samenstellen met artikelen en foto's uit je blog. Stel je voor... een blogboek als naslagwerk in de boekenkast, ter herinnering aan een bepaalde periode of gebeurtenis. Of om iemand je weblog kado te geven. Natuurlijk kun je kiezen uit diverse formaten, kleuren en opmaakprofielen. Ook kun je je eigen omslag ontwerpen. En als slagroom op de taart kun je je blogboek straks via je weblog voor slechts €15,95 te koop aanbieden. Ik weet niet zo goed wat ik hiervan moet vinden. We zijn massaal overgestapt

Het zal aan mij liggen, maar ik had er nog nooit van gehoord: de Smartpen . Hij neemt op wat er gezegd wordt, dat luister je weer af door op het woord te klikken dat je schreef toe er gesproken werd. Huh? Even visualiseren. Is dat handig? In sommige gevallen misschien. Tijdens een college of conferentie bijvoorbeeld. Of wanneer je een interview afneemt. Doordat je minder hoeft te schrijven, kun je geconcentreerder luisteren. Maar je hebt wel speciaal - en duur - papier nodig. En wat doe je eigenlijk als de inkt op is? Meer informatie en een uitgebreide bespreking vindt u op FrankWatching .

Dit weekend stond helemaal in het teken van mijn geliefd Berlijn . Ik zag de aflevering van Boeken over Het wonder Bondsrepubliek . Ik schreef een blogpost over de film Das Leben der Anderen , woensdag op tv en op 9 november in Concordia . Ik ging met m'n Ossi-vrienden naar de DDR-tentoonstelling in de TwentseWelle. En zij attendeerden me op de nieuwe serie van Paul Rosenmöller over De val van de muur . Met de naderende herdenking van deze Val niet zo verwonderlijk natuurlijk dat er veel aandacht aan wordt besteed, maar het kwam nu allemaal wel even in één keer samen. Mooi. De tentoonstelling is heel aardig. Vooral voor m'n vriendin een feest van herkenning. Dat was eigenlijk nog het leukst, haar aanvullende verhalen. Over alle huis-, tuin- en keukenproducten, de tv-programma's, de vakanties, de rijen voor bijzondere producten zoals sinaasappels met kerst en de wachttijden van 18 jaar voor een Trabant. De film kan ik iedereen aanraden, die toont op pijnlijk mooie wijze

Met tv-kijken loop ik altijd een beetje achter. Daarom kon het gebeuren dat ik gisteravond pas de aflevering Boeken van 18 oktober zag. Wim Brands gaat in gesprek met Rob Riemen , oprichter van het Nexus Instituut (een platform voor het intellectuele debat), over zijn boek Adel van de geest . Dat was weer even smullen zeg. Riemen schrijft over het verraad der intellectuelen , omdat teveel intellectuelen in zijn ogen zijn gepolitiseerd. Hij opent zijn gedreven én heldere betoog met de schone woorden: In het leven is het Boek, Cultuur, de Adel van de Geest per definitie oneindig belangrijker dan Geld, Macht of Aanzien. Oké, gaan we die kant op, kom maar op dan! Wat volgt is een inspirerend gesprek over datgene waar het in het leven werkelijk om draait, over de crisis in ons beschavingsideaal, over de rol van de intellectuelen, om tot slot uit te komen bij het 'fenomeen Wilders' als resultaat van ons eigen falen. Pijnlijk? Nee hoor, heel logisch als je Riemens gedachtegang volgt

In april zijn we gestart met een pilotgroep 23onderwijsdingen . Negen mediathecarissen beleefden de cursus op negen verschillende manieren. Voor de zomervakantie ging bijna iedereen over de finish . We hebben er van geleerd. Dat het best veel is, dat je feeling moet hebben met deze manier van leren, dat je redelijk computervaardig moet zijn om alle dingen te kunnen plaatsen en alle oefeningen te kunnen maken. En vooral ook dat er meer fysieke begeleiding gewenst is, als stok achter de deur, als steuntje in de rug. In het augustusnummer van Mediacoach verscheen mijn artikel over deze pilot, met de belangrijkste reacties uit de groep, met wat do's en don't voor bibliotheken en met de vernieuwde werkvorm die we hebben ingevoerd. Volgens mij hebben we zo de startende bibliotheken goede handvatten gegeven en is de cursus hierdoor nog beter geworden. Of dat zo is, ga ik de komende vier maanden ontdekken. Gister was de aftrap van de tweede groep deelnemers. Of eigenlijk ook een beet

Een jaar geleden in Maastricht gekocht, nu pas gelezen: Eindelijk buiten van de Vlaamse filosofe Ann Meskens . De ondertitel zegt genoeg: filosofische stadswandelingen . Meskens houdt van wandelen, het liefst door de stad, haar stad, Mechelen. De geschiedenis zit vol met filosofen die graag wandelden. Om gedachten op te doen of om ze juist kwijt te raken. De natuur in, weg van het volk of juist door de drukbevolkte straten van de stad, om dicht bij de mensen te zijn. Het levert in alle gevallen dezelfde ervaring op: vanaf de eerste stap stappen ze de oneindige vrijheid van de wandelruimte in. De stadswandelingen van Meskens leveren een aantal filosofische mijmeringen op, omringd door citaten van de grote filosofen. Mijmeringen over het mondige individu & de zwijgende massa, over stad en platteland, over toerisme, over shoppen, over de kracht van herinneringen. De kracht van het boek zit voor mij in het slot. Een aanklacht tegen het oorlogsgeweld via een ode aan het Stabat Mater .

Ik weet niet precies waar het 'em in zit, maar als ik het Geuldal in rijd, is het altijd een beetje alsof ik thuis kom. En de beginnende herfst is een prachtig seizoen om van dit schoons te genieten. Dit heuvellandschap is een goed bewaard geheim. Maastricht is voor mij de stad van de bijzondere winkels, de fijne straatjes, de oude panden, de kinderkopjes, het zachte taaltje, de donkere kerken en het met lef chique durven zijn. België is hele andere koek, maar ook Luik is langzaam van een lelijk eendje in een bijna volwassen zwaan veranderd. Al met al is het een heel Duits geörienteerd gebied met veel vakwerkhuisjes en veel Gemütlichkeit. Perfect voor een wandel-winkelcombinatie. Dus er zijn weer heel wat kilometers afgelegd en heel wat verwencalorieën verwerkt. Het gewone leven kan weer beginnen.

De herfstreis naar het zuiden staat weer voor de deur. Al tien jaar traditie . Gaat dat dan nooit vervelen? Dacht het niet. De mooiste natuur en de mooiste stad van ons land binnen handbereik. Dit jaar ga ik de zuivere herfstlucht, de frisse herfstkleuren en -geuren en het lekkere herfsteten vooral gebruiken om weer wat aan te sterken. Dit jaar gaan alle stekkers er echt even uit: Scribbles gaat offline haar eigen accu weer opladen! Voor de thuisblijvers hier een serie foto's van de laatste twee jaar, velen nog niet eerder gepubliceerd. Kunt u zelf zien waarom Epen, Maastricht en het Geuldal nooit vervelen. Tot later.

Ik wist dat ze er mee bezig waren, maar deze week zijn de bibliotheken er officieel over geïnformeerd: Schoolbieb.nl is verrijkt met dossiers bij alle 50 onderwerpen uit de Canon van Nederland . Ter gelegenheid van de Week van de Geschiedenis is er een flinke promotie op gezet. Alles is gemaakt op verzoek van Kunst van Lezen , omdat we als bibliotheken het onderwijs een literaire en informatieve ondersteuning willen én kunnen bieden bij hun verplichting de canonvenster in het curriculum te behandelen. Er zijn dossiers voor leerkrachten en leerlingen van het primair onderwijs en voor docenten en scholieren VMBO 1 en 2 . Elk dossier bevat behalve een korte inleiding op het onderwerp ook een wisselende combinatie van nieuwsberichten, links, artikelen, boeken, lespakketten (lesbrieven, webkwesties, etc.) en filmpjes. Zoals bij alle onderwerpen in Schoolbieb is er rekening gehouden met het niveau van de doelgroep, is het aantal verwijzingen overzichtelijk beperkt en bieden we het dossi

...maar m'n benen kriebelen zo . Een citaat van een jongetje dat zijn ADHD uitlegt. Ik moet daar vandaag ineens aan denken, want ik heb een soortgelijk gevoel. Ik wil wel bloggen, maar m'n lichaam is zo leeg. Griep. Dat is lang geleden zeg. Ik was alweer vergeten hoe een beetje koorts je helemaal uitschakelt. Zere huid, dikke tong en keel en bij elke stap voelt het alsof iemand een klap op m'n kop geeft. Bah. En ik nog leuk denken dat ik al die vrije tijd mooi kan besteden aan bloggen en lezen enzo. Dacht het niet. Na elke actie is het weer enkele reis bank. Dat strijkgoed lacht me al twee dagen smalend toe. Straks. Al m'n blogenergie is vandaag naar ons Bieblog gegaan. Dus voor nu moet u het even doen met een inspirerend filmje. Iets wat ik straks ook gewoon weer ga doen hoor, trapdansen! En er zit een leuk gedachte-experiment in. Hoe passen we The Fun Theory toe op lezen? Met dank aan Eazy weer.

Zo lang als de bibliotheek bestaat, ontvangen we schoolklassen - neem ik aan - en leren we kinderen informatie te vinden en beoordelen. Vroeger alleen in boeken, nu ook op internet. En die programma's zijn nog lang niet uitontwikkeld. Leerlijnen mediawijsheid schieten als paddestoelen uit de grond, iedereen is op zoek naar nog beter, completer en mediawijzer materiaal. Groepen uit het speciaal onderwijs komen ook wel in de bibliotheek, maar dat is altijd een beetje... nou ja, zoeken. We bieden dezelfde programma's, de leerkracht bepaalt welke groep welk programma aan kan en in overleg passen we vooral de manier van werken aan. Meestal niet de inhoud. Met speciaal onderwijs kan dat nog net. Heel anders wordt het als je met een Cluster 3 school te maken hebt: kinderen met o.a. een verstandelijke beperking. Wat bied je dan? Toch hebben deze kinderen natuurlijk net zo goed recht op het leren omgaan met de computer en internet en hebben juist zij extra bescherming nodig op dat gro

Houdbaar van 7 t/m 17 oktober! Ook in de boekhandel of bibliotheek bij u in de buurt. En de winnaars is: Peter Verhelst met Het geheim van de keel van de Nachtegaal