Astrids Scribbles

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha...

Het is al een tijd te druk. Ik ben al een tijd te moe. M'n lichaam doet zeer op plekken waar het nooit eerder zeer deed. Maar volgens de dokter ben ik kerngezond. Het zal een combinatie van factoren zijn, waaronder die beruchte vrouwenfase. Tijd dus voor wat verwennerij. Op advies heb ik een aantal Floatbaden geboekt in een magnesium spa. Een uur drijven in warm magnesiumwater in een prikkelarme cabine. Het schijnt voor alles goed te zijn wat met lichaam en geest te maken heeft. Kom maar door! Na een liefdevolle uitleg gaat de deur van m'n privé kamer op slot en neem ik eerst een heerlijke douche. In de cabine is het toch echt wel zoeken naar de juiste houding. Wat leg ik onder m'n hoofd. Hoe voorkom ik dat er water in m'n oren loopt. Jeetje, dat zout prikt echt op kleine wondjes! Ja, zo lijkt het lekker te zijn. Hè prut, licht vergeten uit te doen. Toch maar die warme cabine weer uit en dan opnieuw m'n houding zoeken. Dat valt nog niet mee zeg, een uur ontspannen....

Vandaag kocht ik mijn allereerste Hoe overleef ik -boek van Francine Oomen (sorry). Ik weet, de serie is al sinds 1998 mateloos populair. Elke schoolbibliotheek heeft altijd te weinig exemplaren in de collectie. Ze won vele malen de prijs van de Kinderjury en van de Jonge Jury. Ze werd er zelfs om geridderd. Laten we zeggen dat ik meer van de leeftijd van de schrijver ben dan van de doelgroep waarvoor en waarover ze schrijft. Waarom dan nu toch naar de boekhandel? Vanwege een artikel op De Correspondent . Er is namelijk een nieuw deel uit: Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel? Na 16 delen en acht jaar stilte, ontdekte Francine dat de lezers, die waren opgegroeid met Rosa en haar vrienden, nog steeds op survivaltips zaten te wachten. Tips om een quarterlifecrisis te overleven in een wereld waarin eenzaamheid toeneemt en "jongeren een psychische diagnose hebben of er met smart op wachten". Niet in de laatste plaats omdat ze ontdekken dat die sociale media meer leegzuig...

Dit blog begon ooit als 'werkboek' voor de cursus 23dingen . Vannacht, na het ploppen van de champagne, ontving ik een puzzel met  23woorden . Je weet wel, waarbij je naar een warboel van letters moet staren om te zien welke woorden er het eerst uitspringen. Bijvoorbeeld als een soort vision voor het nieuwe jaar 2023. Oké, komt 'ie. energie plezier vergeving Ja lekker. Daarmee wordt 2023 vast een mooi jaar. M'n energie heb ik - na een kerstweek van buikgriep - eindelijk weer terug. En ik weet dat het blijven zwemmen en bewegen me bij die energie kan houden. Plezier leer ik steeds beter ontdekken en beleven. In m'n studie, m'n vriendschappen, met mezelf en met het leven in het algemeen. En die vergeving, ja, dat is de zachtheid die het leven meer energie en plezier kan brengen. Toch? Beginnend met het vergeven van mezelf. Dan komt de rest ook wel. Ik wens jou ook drie mooie woorden voor een inspirerend nieuw jaar!

Qua existentie zijn we inmiddels bij Sartre aangeland. Hij had nogal uitgesproken ideeën waar het gaat om kiezen, vrijheid en moraal. De docent haalt een beroemd voorbeeld aan van een student die zich bij Sartre had gemeld met een groot dilemma. Iets met kiezen voor z'n moeder of z'n land in het licht van de Tweede Wereldoorlog. We filosoferen wat over de casus, tot een klasgenoot opmerkt dat die student natuurlijk had kunnen weten wat voor soort antwoord hij zou krijgen. Hij was niet voor niets naar Sartre gegaan. Ja natuurlijk. En herkenbaar. Deze week nog werd ik gebeld door een vriendin. Er speelde iets, ze voelde zich onderdeel van de situatie, want ze wist meer en nu wist ze niet wat ze moest doen. Dus ze begon te praten. En ik deed waarvoor ze me belde: luisteren, samenvatten en doorvragen naar wat er achter haar emoties, gedachten en aannames zit. Al pratend tegen mij, en reagerend op mijn vragen en opmerkingen, kwam ze zelf tot een passende eerstvolgende stap. Ik merkt...

 

  Wanneer de Wilde Vrouw verschijnt, herinnert ze je aan de essentie van authenticiteit en vrijheid. Ontdaan van alle sociale beperkingen en culturele conformiteit, houdt de Wilde Vrouw een spiegel voor aan je essentiële zelf - de ware essentie van wie je bent en wie je zou moeten worden. Ze herinnert ons aan het heldere licht in ieder van ons, dat wordt gedimd door de beperkingen die ons worden opgelegd door de verwachtingen van de samenleving. Ze herinnert ons eraan om volledig aanwezig te zijn in het leven, we moeten ons licht helder laten schijnen, ongeacht de gevolgen die we menen te zien. DE UITNODIGING: De Wilde Vrouw nodigt je uit om goed te laten zien wie je bent en te weten dat je ware zelf wordt opgeroepen om zich bezig te houden met de wereld om je heen. Dit is het symbool dat je lang gekoesterde droom wortel begint te schieten en dat je dat moet laten zien. Je authentieke zelf past niet in een doos; het heeft de vrijheid nodig om te schitteren. Echte bevrijding komt vo...

De Lichtgevende Krijger heeft geen vijanden in deze of de volgende wereld. Hij is onberispelijk in woord en daad. Hij concentreert zich meer op zijn licht dan op wat zich in het donker verbergt. Omdat hij geen schaduw werpt, is hij zo stralend als de zon en kan hij z'n meest verschrikkelijke vijand in zijn bondgenoot veranderen. Zijn kracht komt niet van het zwaard, maar van het koste wat kost spreken van zijn waarheid. DE UITNODIGING: De Lichtgevende Krijger herinnert je eraan dat het belangrijk is om je te concentreren op je kracht, wijsheid en schoonheid. Laat je niet verleiden door wat er mis lijkt met je of met de wereld. Onthoud dat intentie de aandacht volgt, dus concentreer je op je positieve eigenschappen; voed je licht met meer licht, totdat je je echt bekrachtigd voelt. Dan is er weinig behoefte aan actie, aangezien je alle situaties van binnenuit oplost.  HET MEDICIJN: Word je door je emoties verleid om je lagere instincten te volgen? Word je uitgenodigd om ruzie met ...

Vuur verteert alles wat het aanraakt. De vlammen herinneren ons aan de vergankelijke aard van de werkelijkheid en hoe situaties snel kunnen veranderen in schoonheid of chaos. Vuur is passie, en zijn dansende vlammen nodigen ons uit om naar de hemel te reiken. Warmte en licht zijn hemels, maar te veel warmte kan ons verschroeien. Volledig in de energie van vuur stappen betekent volkomen getransformeerd worden, zoals de Feniks die uit de as herrijst.  DE UITNODIGING: Verwarm je handen en je hart door je innerlijke vuur. Laat het je ontberingen wegbranden; laat het je pijn en je verdriet verteren. Is het leven te star, te koud of te oppervlakkig geworden? Steek een kaars aan of maak een vreugdevuur en gooi alles dat stijf en pijnlijk is geworden in de vlammen. Geef het allemaal aan het vuur voor een snelle transformatie. Zet je leven in vuur en vlam!  HET MEDICIJN: Voel je je te vurig? Bent u reactief en opvliegend geweest ten opzichte van anderen? Deze kaart is gekomen om je t...

Sta op en schitter want lang was de nacht en bitter de strijd met oude fantomen maar nu is het morgen nu wordt het tijd om blinkende dromen waar te maken – weet je geborgen in een nieuw licht Wij zijn kleiner dan wij zijn zoveel gaven laten rusten zoveel liefde niet gedeeld zoveel warmte ingehouden zoveel tederheid verspeeld zoveel angst en zorg verzwegen zoveel aandacht niet beloond zoveel zwijgen niet begrepen zoveel eerbied niet getoond Vat moed en schitter en richt je op wat komen gaat want je hart wordt witter en de dag verwacht je eigen, herboren gelaat Groter zijn wij dan wij zijn wat verhindert ons te leven wat weerhoudt ons van de dans zoveel rijkdom om te delen zoveel innerlijke glans zoveel dromen nog te dromen zoveel onvermoede kracht die de geest in ons doet stromen ons doet uitgaan in de nacht Liever zijn wij dan wij zijn laten wij de rotsen breken in het steenland van de trots mededogen welt in beken uit de altijd milde bron ech...

het is hetzelfde liedje hoe vaak ga ik het nog zingen alle boeken open, zoeken hoe uit de knoop te komen ik verdwaal, ik zoek de juiste houding ik weet niet goed hoe ik blijven, hoe ik laten moet en voor alles bang geweest op het stupide en futiele af met oogkleppen en hondentrouw voor alles altijd bang geweest die val, dat vuile donker in daar waar de geesten dwalen waar het beest verhaal komt halen alles gaat zoals het gaat hoe moet ik leven waar gaat het heen wat is het plan vandaag ik zit gebeiteld in dit paradijs toch ben ik gierig in m’n dankbaarheid vrij me vrij van zorgen vrij me vrij van mij naar het altaar van de liefde en beloven zonder twijfel gingen je dromen anders dan je hoopte? anders dan verwacht? zit je opgesloten? open leef moedig, ploeter, faal breek door en overwin luister naar het ritme vurig dansend binnenin dans mijn bed in zoek mijn bedding voor als we samen slechts één keer amen synchroon zinken in elkaar ik dans m...

Omdat ik het laag overvliegende vliegtuiggebrom in m'n luchtcirculatiesysteem zat ben, laat ik eindelijk een monteur komen. "Je bent te vroeg", zeg ik blij, als hij een kwartier voor de tijd aanbelt. De toon is gezet als hij even zo vrolijk weer omdraait om weg te gaan. Niet veel later hangt hij boven de motor, die inderdaad wel een opknappertje kan gebruiken. Om het allemaal wat beter te zien haalt hij een fel wit lampje uit één van z'n volle zakken en bindt het met een elastiek om z'n voorhoofd. Al glunderend, "want hier ben ik wel mee getrouwd!" "Nou, daar zullen ze thuis blij mee zijn", glunder ik mee. "Ja zeker, maar daar heb ik deze voor", waarna hij even aan het knopje friemelt. Als hij zich naar me toe draait schijnt er een feestelijk rood licht tussen z'n pretogen. "Voor de kerstdagen!" Het wordt een gezellig half uurtje. En ja, het vliegtuig is veilig geland.

Na een bijzondere stilteretraite rijd ik ergens tussen Brussel en thuis. Centrum Zijnsoriëntatie heeft opnieuw haar kwaliteiten bewezen en Rosario heeft onze innerlijke mens opnieuw geïnspireerd. De eerste stressvolle drie kwartier van de reis begin ik langzaam te vergeten. Het gevoel van vertraagd zijn en het open staan van alle zintuigen komen weer terug. Geen muziek, keurig op of onder de maximum snelheid, ik hoor, voel en ruik het asfalt gestaag onder me doortrekken. Dan druppelen de herinneringen weer aan m'n geestesoog voorbij. Een paar mooie ervaringen tijdens de meditaties. De oorverdovende stilte. Afgewisseld met 'pijnlijke' maaimachines, buurtkinderen en Het Dorpsfeest. De gedeelde lach en traan en de kracht van puur contact in stilte. Maar wat dit jaar ook in m'n kofferbak mee naar huis reist is een soort retraite-blues. Omdat ik nu al meen te weten dat ik uiteindelijk ga falen in het integreren van de handvatten, die aangereikt zijn, in m'n dagel...

Alain de Botton  (filosoof, auteur en oprichter van The School of Life ) vertelt in de Volkskrant van dit weekend over de noodzaak van Kunst. En hij kan als geen ander benoemen waarom elke samenleving kunst zo verschrikkelijk hard nodig heeft. Kunst is een geconcentreerde dosis van goede dingen in de wereld. Het herinnert ons aan wat liefde is, wat creativiteit is, goedheid, vrijheid. Kunstwerken kunnen ons leven beter maken, deels omdat we emoties herkennen, en deels omdat we opnieuw in aanraking komen met emoties die we verloren waren. We moeten zo vaak sterk zijn dat we steeds slechter worden in zacht en aardig zijn. Kunst nodigt ons uit weer aardig te zijn. Dank u wel, meneer De Botton. Foto: The School of Life

Het jaar vol kwaliteiten is voorbij. Hebt u ze een beetje gevolgd, zo in de zijlijn? Die mooie Engelkaarten van me. Hebben de kwaliteiten u wel eens geïnspireerd? Voor mij is het deels een klein grapje met mezelf, voor de oplettende lezer. Maar ik kan me ook verbazen over de kracht van synchroniciteit. Hoe ik precies dát kaartje trek - of hoe precies dat kaartje mij aantrekt - dat op dat moment past bij wat er in m'n leven wel even wat aandacht kan gebruiken. Het was best een vol doosje, we hebben het zelfs anderhalf jaar samen volgehouden. Maar ze zijn op, het wordt tijd voor nieuwe kaartjes. Levens kunst spel Nou, en die heb ik genoeg! We gaan vanaf nu een jaar lang - echt, het zijn precies 52 kaarten - de diepte in. We onderzoeken samen de Kunst van het Leven. Een kunst waarbij reflecteren, luisteren en je duidelijk uitdrukken van groot belang zijn. De kunst om kleur te bekennen en jezelf te zijn. Anky Floris ontwikkelde hiervoor het Levens kunst spel . Elke kaart bevat...

Terwijl half Nederland vakantie viert of zich stort op de grote Kroninginnedag, leek het me een goed moment om van die rust om me heen gebruik te maken voor wat rust van binnen. Even een weekje detoxen. Wat minder input, minder output, meer stay put. Nou, dat leverde in hele korte tijd al een paar bijzondere ervaringen op. Shoppen zonder nadenken Detoxen kan op vele manieren , maar wat eigenlijk altijd wel terugkomt is veel drinken (water of thee, lieve mensen), groene groenten en rood/blauw fruit. Dus ik dacht 'doe eens gek' en laadt zonder vooropgezet kookplan die winkelwagen vol met groen en rood. Om thuis wel uit te vogelen wat ik er mee ga doen. Dat leverde me niet alleen een vrij en blij gevoel op, maar ook een oude dame naast m'n karretje, die de boel eens had staan bekijken en - wijzend naar m'n paksoi en bleekselderij - tegen me riep: 'Wat eet jij raar!' Bij minder is iets snel teveel Als je bewuster leeft op een bepaald gebied, word je vanzelf...