Astrids Scribbles

Antwerpen heeft zich deze week weer van z'n tofste kant laten zien. Dacht ik de vorige keer  al de beste B&B te hebben gevonden, we hebben nu een nóg bijzonderder plekje ontdekt (sorry Coen). In het geboorte- en sterfhuis van dichter Karel van den Oever , middenin een prachtig wijkje vol hemelse winkeltjes, bovenop Bazar Bizar dat het qua kleurenpracht wint van allemaal. Tekenend voor alle kleuren die ik door deze dagen mee naar huis neem. Hoogtepunt was misschien wel het bezoek aan museum Plantin-Moretus , in de 'voortuin' van ons appartement. Dit is wereldwijd de enige drukkerij-uitgeverij uit de 16de/17de eeuw die bewaard bleef met uitrusting en woning. Inclusief nog werkende drukpersen, eeuwenoude manuscripten, de boekhandel, meerdere bibliotheken, schilderijen en wandkleden, meubels en natuurlijk de lettergieterij en een voorraad originele zetletters van tezamen meer dan een ton aan gewicht. Oh ja, en Rubens van een huisvriend, dus alle portretten zijn gemaakt ...

Naar aanleiding van de NOT2011 lanceerde collega Mark zijn driepuntenplan om het onderwijs met een sterk verhaal te helpen met het leesonderwijs en 'iets digitaals'. Ik heb daar mijn eigen visie op gegeven naar aanleiding van mijn ervaringen in het veld. En vandaag zaten we weer met alle partijen om tafel die deze drie punten waar kunnen maken. Aan die partijen is ooit gevraagd hoe we al het moois wat wij te bieden hebben slim konden ritsen tot één duidelijk onderwijsconcept. Nou, volgens mij hebben we het patroon inmiddels getekend, hebben we de jas in elkaar genaaid en de rits erin gestoken. Nu zoeken we alleen nog iemand die het lipje omhoog trekt, zodat hij goed dicht zit. Nog even geduld collega's, hopelijk kunnen we u onze jas nog laten zien voordat hij helemaal uit de mode is. Het is in ieder geval een vier-seizoenen model, daar hadden we al rekening mee gehouden! Ondertussen ga ik maar even uitblazen in Boeddhistische sferen in mooi Antwerpen. Op zoek naar m...

Plaat draait, rond en rond. Arm daalt, naald zoekt groef. Muziek klinkt, kleuren mengen. Na de laatste tonen tilt arm zich op, trekt zich terug en daalt weer neer. Naald zoekt groef. Zelfde ronde, nieuwe kansen. Soms blijft naald hangen, zit er een gat in de weg, heeft arm een zetje nodig, waarna de muziek hervat. Rond en rond. Alleen het wisselen van de plaat doet een ander lied klinken. Om het draaien te stoppen shut power off. Astrid Foto

Bekentenis Ik mag je. Nee. Ik mag je niet. Ik moet je. Dat bedoel ik. Ik heb je lief. Nee. Heb ik niet. Ik word je lief. Dat voel ik. Ik ga met jou. Nee. Ga ik niet. Ik sta je bij. Beloof ik. Ben stapel op je. Hou je vast. Ik. Hou. Van. Jou. Geloof ik. Door: Bart Moeyaert Uit: Verzamel de liefde (2006) Foto: Omnia

Ik werk nu al bijna 12,5 jaar voor bibliotheken en het onderwijs. Daarbij 'doe' ik aan relatiebeheer en productontwikkeling . En dat alles steeds meer op basis van de vraag van de klant , want dat is immers waar het in het huidige vraaggerichtwerken om gaat. Dat maakt mij niet uniek, want ik heb heel veel collega's in bibliotheekland die op diezelfde manier met hetzelfde werk bezig zijn. Ik verbaas me er dan ook wel eens over dat er bij elke nieuwe ontwikkeling altijd wel iemand is die roept "moeten we niet eerst eens aan die klant vragen wat hij eigenlijk van ons wil". Het kwam deze week ook weer voorbij in de reacties op Marks Driepuntenplan om onze samenwerking met het onderwijs nu eens echt samen en degelijk op te pakken. Ik kan naar eer en geweten zeggen dat wij heel veel met het onderwijs om tafel zitten en luisteren naar wat zij willen. Nu is 'het onderwijs' natuurlijk net zo groot en divers als 'de bibliotheek'. En mijn school is niet u...

Tijdens mijn korte studiereis naar Brussel eind januari ontmoette ik twee mooie, jonge mensen: Joep en Ruth. Net afgestudeerd (ik geloof zoiets ingewikkelds als Conceptueel Design, toch? Joep?) en helemaal bezig met digitale media. Ze vertelden enthousiast over een project dat ze al tijdens hun studie waren begonnen en waar ze nu echt werk van maken: OpenMargin . Ik leg het even uit, het idee is eigenlijk net zo simpel als logisch en handig. U leest vast wel eens een boek. En misschien bent u ook wel zo iemand die het lekker vindt om in die mooie, dikke, witte kantlijn rondom de tekst aantekeningen te maken. (Ja, sommige mensen doen dat...) Die aantekeningen beschrijven uw gedachten, vertellen iets over uw standpunt op bepaalde passages en geven inzicht in uw werkelijk. Die krabbels zijn eigenlijk uw geschenk aan het boek. Joep en Ruth bedachten samen met hun collega Marc een iPad app voor een collectieve kantlijn die gebruikt kan worden door alle lezers van hetzelfde (e-)boek. Dus...

Zijn wij voor elkaar op aarde gemaakt om voor elkaar op aarde gemaakt te zijn en daarin soms naakt te zijn en soms zonder schaamte te kunnen zeggen: ik heb je lief met zachte ironie om die misplaatste maar daarom niet minder ware woorden en erin te geloven dat er lovenswaardigs is zij het aandoenlijk ondoenlijk om ons daaronder te scharen om te bewaren wat bewarenswaardig uit talloze miljoenen opdoemt en even onbegrijpelijk verdwijnt tot de dood ons benijdt, amen? Door: Hagar Peeters Uit: Wasdom (2011)