Astrids Scribbles

Kan een bibliotheek iets met een blog? Met welk doel dan? En is een blog daarvoor het juiste middel? Vragen die nog rond-zingen na het afsluiten van 23dingen. De meningen ver-schillen, zo hoort dat ook. Dan maar weer even gluren bij de buren , kijken of iemand de oplossing al heeft gevonden. Onze niet-bij-te-houden-veelblogger Edwin Mijnsbergen schreef een post over bibliotheken die You Tube en Flickr professioneel inzetten. Mijn vraag over voorbeelden voor het gebruik van blogs of wiki's beantwoort hij met een link: een wiki , natuurlijk. Best practices voor en door bibliotheken, op het gebied van alles. Typisch een wiki! Een paar klikken verder verschijnt een lijst van weblogs van openbare bibliotheken . Een lange lijst van weblogs van openbare bibliotheken. Best wel een hele lange lijst van weblogs van openbare bibliotheken. En dan is dit waarschijnlijk nog maar het topje van de lijst van weblogs van openbare bibliotheken. Hoe vind ik hierin My Best Practice? Mijn oog valt op ...

In een zijstraat van de Wilhelmstrasse stond de Gestapo-centrale, met als chef de gevreesde SS-Gruppenführer Heinrich Müller. Aan de tuinzijde van het complex was ook de huisgevangenis van de Gestapo gevestigd, met zijn taltijke martelkelders. Naast het gebouw van de Gestapo stond het hotel Prinz Albrecht, met het hoofdkwartier van de Reichsführer-SS und Chef der deutschen Polizei Heinrich Himmler. En net om de hoek aan de Wilhelmstrasse zat het Reichssicherheitshauptamt , met als chef de beruchte SS-Obergruppenführer Heydrich en vanaf 1942 Kaltenbrunner. Het driehoekige complex van gebouwen was via de achtertuinen met elkaar verbonden. Na de oorlog werd de Gestapo-centrale afgebroken en kwamen de kelders bloot te liggen. Omdat de Muur precies langs deze kelders stond, lagen ze jarenlang in de zogenaamde 'dodenstrook'. Op de fundamenten van de martelkelders is nu de indrukwekkende ten-toonstelling Topographie des Terrors ingericht. In een lange rij foto's wordt de gesc...

Zoals we nu spreken over 'Het Witte Huis', 'Downing Street', 'Kremlin' of 'Den Haag', zo stond de uitdruk-king 'De Wilhelmstrasse' tussen 1871 en 1945 symbool voor de macht van het Duitse Rijk. Aan de noordelijkste 1,5 km van deze straat lagen de belangrijkste ministeries en partij-instellingen van het Derde Rijk. Hitler, Goebbels, Goering, Speer, Himmler, Heydrich, Von Bismarck, Von Hindenburg, Hess, Bormann, allen hielden kantoor aan de Wilhelmstrasse. In de 'oude Rijkskanselarij' ontving Hitler koningen, staatshoofden, regeringsleiders en ambassadeurs. Ook nam hij daar veel van zijn 'vernietigende' beslissingen. In deze kanselarij waren tevens Hitlers privé-vertrekken, die toegang boden tot de ondergrondse bunker waar hij uiteindelijk zelfmoord zou plegen. Het 'jongste' gebouw, dat als één van de weinigen de oorlog heeft overleefd, is het toenmalige ministerie van Luchtvaart . Ontworpen door Speer, met ruim 2000 kamers...

Bron : Do you know Flo . En blader voor de andere kant van het verhaal ook even door de fotostrips van Ype & Willem . Wordt vervolgd... met mijn eigen avonturen natuurlijk. Want die had u nog tegoed!

Vandaag was het eindelijk zover; alle cursisten hebben hun 23dingen-certificaat ontvangen. Proficiat! Zelfs de groepsevaluatie heeft de gemoederen nog aardig ge-roerd. Hoe nu verder? Wat gaan we wel en niet inzetten om de digitale bibliotheek vorm te geven? Zoeken wij de (nieuwe) klanten op of proberen we ze naar ons toe te halen? Grappig om te zien hoe iedereen de kansen van web 2.0 op een andere manier voor zich ziet. Maar ook wel lastig. Welke keus is de beste? En waarom niet alles proberen? Gewoon doen, dat was voor mij een belangrijke les. En dan zien wat het oplevert. Dát het bibliotheekwerk een facelift nodig heeft, staat gelukkig niet ter discussie. Wel gaat het nu alleen nog maar over die digitale diensten. Liggen er ook kansen voor onze core bussines ? Zeker en vast!

Of eigenlijk ding 11a . De schrik van elke biblio-thecaris. Na de Wikipedia is er de Oncyclopedia : een encyclopedie met pure onzin, samengesteld door jongeren op wereldwijde schaal. Niemand hoeft zich af te vragen welke inhoud waar of onwaar is. Het is allemaal onzin! Dat er iets 'geks' mee is, zie je al aan het logo. De wereldbol van Wikipedia ziet er bij deze humoristische tegenhanger een beetje verwrongen uit, als een oliebol die te lang heeft gelegen, of een ballon die is blijven liggen na een verjaardagspartijtje. Al op de openingspagina word je op het verkeerde been gezet. De makers van de Nederlandstalige Oncyclopedia vinden dat we bepaalde woorden wat vaker moeten gebruiken. Elke dag verschijnt zo'n woord prominent in beeld. Want we moeten onze woordenschat uitbreiden, 'kennis is macht'. Op de homepage staan talloze internationale varianten van deze Oncyclopedia. Alhoewel, hebt u wel eens gehoord van Tagalog? Of Anglo Saxon? Hoe dan ook, er werken wereldwij...

Hoezo, dat valt best mee, dat van die straling en mobieltjes...

Ik weet dat mijn scribbles niet alleen gelezen worden door een aantal trouwe col lega's, maar ook door een handvol bezoekers die niks met bibliotheken te maken hebben, maar die wel veel online zijn. Misschien was ik in mijn 2.0-evaluatie een beetje te enthousiast, stond mijn nieuwe blikveld iets te wijd open of was ik gewoon wat bedrijfsblind. Daarom doe ik hierbij een piep-klein marktonderzoekje. Lieve Lezer, waarmee bewijzen wij als bibliotheek u de grootste dienst? Zit hem dat in online fun of gemak? En hoe dan? Of denkt u eigenlijk: 'Doe toch niet zo gek, zorg gewoon voor een goede collectie, functionele zoek- en registratieapparatuur, ruime openingstijden, vriendelijk personeel en doe dat wat van een bibliotheek verwacht wordt: uitlenen.' U zegt het maar. Onze jaarwerkplannen zijn nog niet vastgesteld!

Natuurlijk, na elke activiteit een evaluatie. Wat heb je geleerd? Wat vond je ervan? Wat kon beter? Was het wat je ver-wachtte? Oké, daar gaan we: 23dingen in sneltreinvaart! Deze cursus heeft bij mij vooral m'n blikveld geopend, m'n refe-rentiekaders wat 'moderner' gemaakt. Ik zie ineens overal digitale toepassingen verschij-nen, die er eerst niet waren ( lees: die me nooit zijn opgevallen ). In ons bedrijf heeft het de collegiale banden zeker versterkt. Omdat het door iedereen werd beleefd, had je ook met iedereen iets om over te kletsen. Ik ben jaloers op de groep die in septem-ber nog gaat starten. Pas maar op, want ik kijk mee! Wat me vooral verrast heeft, zijn al die widgets en websites waarop iedereen z'n steentje kan bijdragen. En dan denk ik aan alles wat we bij de Web2.0 shuffle hebben gezien. Nog meer heeft het me verbaast wat iedereen van zichzelf op het net achterlaat. Foto's, filmpjes, gegevens, geheimen, we zijn toch een behoorlijk exhibiti...

Kent u dit spel al? Doen ze bij OBD-23dingen. En niks tegen ons zeggen hè. Foei! Hier mijn persoonlijke beeldmozaïek: voornaam - eten - school - kleur - beroemdheid - drank - vakantie - toetje - worden - leven - ik - flickrnaam. Aangenaam!

Waar we zo goed in zijn... ...maar wat voor al die nieuwe draken in opkomst misschien niet meer genoeg is. Ridders, verzamelt u!

De finale! Na Web2.0 komt natuurlijk Bibliotheek2.0 . Velen vinden dat Bibliotheek 2.0 meer is dan een term om nieuwe Web 2.0 tech-nologiën in een biblio-theeksetting te plaatsen. Het is tevens een term die gebruikte kan worden om een bepaald bewustzijn van de (digitale) veranderingen om ons heen waar te nemen en daar ook actief in mee te willen gaan. Een gedrags-verandering dus! En daar zijn we in bibliotheekland wel aan toe. Het personeel vergrijst, loopt binnen 10 jaar massaal via de achterdeur het pensioen in en aan de voorkant komt weinig tot niks jongs, enthousiasts en 2.0-kundigs binnen. De nieuwste rapporten analyseren het 'klip en klaar', eigenlijk wisten we het al, maar we doen er (te) laat en (te) weinig aan om de problemen die we (straks) hebben te voorkomen of op te lossen. Ik voel me dan ook het meest aangetrokken tot het artikel van Michael Stephens over de skills van de bibliothecaris 2.0. Om in die nieuwe bibliotheek - waar de wensen en behoeften van de klan...

Sommige mensen hebben niks met boeken. Geeft niks. Anderen hebben niks met muziek waar geen beat of gitaar in zit. Ook niet erg. Er zijn zelfs mensen die niks hebben met voetbal. U raadt het al... ik ben zo'n mens. Voor die eerste twee types is het beslist niet moeilijk om te leven zonder in aanraking te komen met dat waar ze niks mee hebben. Voor type drie echter is het totaal onmogelijk om niet geconfron-teerd te worden met dat waar hij totaal niks mee heeft. (Veel ontkenningen, ik weet het, maar lees het nog eens rustig na, het klopt echt.) Eén voordeel; de oranje-gekte levert ook leuke cartoons op en daar kan ik dan wel weer om lachen. Vooral als die grappenmakers dezelfde grap maken. Daarom, voor alle voetbalfans, voor deze ene keer, en dan wil ik er ook echt niks meer over horen!

In dit Ding leren we over sociale aspecten die bibliotheken toevoegen aan het hart van de collectie: De Catalogus. Het ‘formeel’ beschrijven van boeken is aan strikte regels gebonden. In een titelbeschrijving hebben de titel, de auteur, de uitgever en het jaar van uitgave een vaste plaats. Dat vinden catalogiseerders en computers fijn. De inhoudelijke beschrijving van boektitels is het exclusieve domein van de bibliothecaris. Nieuwe technologie maakt het echter mogelijk om de bibliotheek-catalogus open te stellen voor gebruikers en deze de mogelijkheid te geven om zelf een inhoudelijke beschrijving of recensie van een boek te schrijven. Maar ook om trefwoorden toe te kennen die voor hen van betekenis zijn. Huh? Gaan we zitten wroeten in ons hart ? Ja dus! Ik ben onder de indruk van de catalogus van de Ann Arbor District Library in Michigan, één van de meest vooruitstrevende bibliothe-ken ter wereld op het gebied van Web 2.0. Rechts zie je ‘tags’, die door gebruikers aan titels zijn ...

Ik las eens het boek Donderdagmiddag. Half vier. van Kristien Hemmerechts, ook zo'n Vlaamse Reus. De flaptekst schrijft: "Dit is een boek over kinderen. Over mensen die kinderen willen maar ze niet kunnen krijgen, of ze kunnen krijgen maar ze niet willen, of ze krijgen zonder ze te willen, of ze willen en ook krijgen. En omdat het een boek over het hebben en krijgen en willen van kinderen is, is het ook een boek over liefde, en over het maken van die kinderen, dat soms in liefde gebeurt. Soms ook niet." (2002 - uitg. Atlas) Dit is een filmpje over kinderen, met liefde. Of niet soms. Fijn weekend!

Ken je dat? Dat je iets beleeft en dat je een soort klik ergens in je maag-streek voelt. Omdat datgene, voor die ene verrassende seconde, contact lijkt te maken met iets in jou, van jou. Dat had ik dus weer eens, deze week. Eén van mijn favoriete schrijvers is Bart Moeyaert . Een Vlaming, en dan heb je bij mij al een streepje voor. Vlamingen praten mooier, schrijven mooier. Hun taal lijkt net zo te 'botten en bloeien' als hun zachte accent. Het meest geniet ik van zijn prentenboeken. Om die poëtische zinnen, waarin elk afgewogen woord precies op de juiste plek staat. Luna van de boom (naar het Slowaakse sprookje Berona), Olek schoot een beer en kwam met een veer op zijn muts weer thuis (naar het Russische sprookje De Vuurvogel) en met stip bovenaan De Schepping . "In het begin was er niets. Het is moeilijk om je dat voor te stellen. Je moet alles wat er nu is, nog niet laten zijn. Je moet het licht uitdoen, en er zelf niet zijn, en dan ook nog eens al het donker ve...

Ik heb het geprobeerd, serieus. Ik was er ook echt voor gaan zitten, voor m'n eigen muziek-bibliotheek op Last.fm . Accountje aanmaken, software downloaden, zoeken, luisteren, hartjes aanklikken, 'tagen'... Maar er gebeurt helemaal niks. Ik bouw geen profiel op, m'n widget blijft blanco, ik snap er steeds minder van. Dan maar even rondsnuffelen in ons 23dingen-account . Ook nu wordt de muziek waar ik naar luister niet toegevoegd, hoe hard ik ook op die hartjes klik! Het idee in net zo'n omgeving te zullen belanden als bij LibraryThing, blijkt een illusie. Ik zal wel iets heel belangrijks heel erg fout doen, maar tot nu toe heb ik me met al die nieuwe dingen toch prima gered. Stom Ding. Als ik de theorie nog eens rustig doorlees, vallen me ineens een paar zinnen op. Als ongeregistreerde bezoeker kun je vrijelijk muziek beluis-teren via de last.fm muziekplayer. Ik beluister mijn muziek altijd gewoon via de cd of radio en dat bevalt prima. Moet ik nu soms muziek opzoek...

Sinds onze personeelsvereniging bestaat uit alle mannen van het bedrijf, zijn de uitstapjes een beetje veranderd. Laten we zeggen dat het allemaal wat ‘stoerder’ is geworden. Eerst op survival, straks wadlopen en gisteren hebben we onze adrenaline laten stromen op de kartbaan in Oldenzaal. Bij aankomst was al duidelijk dat zowel de baan als de barbecue alleen bestemd waren voor echte biblofielen . Weten we in ieder geval wat voor vlees we in de kart hebben! De mannelijkste mannen hingen natuurlijk gelijk vol in de bocht. Indrukwekkend. Voor de wat voorzichtiger coureurs was in een rij-instructie voorzien. Dus met het kaartje op het stuur, heb ook ik me aan een paar snorrende rondjes gewaagd. En met een tijd waar ik me niks voor hoef te schamen. Dat krijg je als je graag wilt dat de dingen snel gaan. Zelfs collega’s die dachten via de binnenbocht te kunnen inhalen, werden soepeltjes van de weg getikt. (dit gaat duren BiebBean !) Zo heeft bijna iedereen z’n angst of bescheidenheid o...

Ding 20 gaat over muziek op het web. Leuk. Want zoals ik nu met taal m'n brood verdien, zo deed ik dat vroeger met muziek. Iets anders wat ik broodnodig heb, is humor. Iemand die taal, muziek en humor op briljante wijze combineerde, was Victor Borge . Vooruitlopend op mijn eigen muziekbibliotheek hier alvast twee opwarmertjes, omdat ik niet kon kiezen. Ruzie met de 'bladluis' Introductie op een opera Meer zien? Klik hier. Fijne zondag!