Astrids Scribbles

30 januari 2009 Foto

In de nieuwste Vives (nr.91) staat een portret van José Kuijsters van Buro Compane. Zij helpt scholen, docenten, ouders en kinderen bij het creëren van rust en ontspanning, waardoor het concentratievermogen toeneemt en de kinderen beter luisteren. Kinderen zijn drukker, beweeglijker en mondiger dan vroeger. Niet dat de kinderen echt zo anders zijn, maar de maatschappij is anders. En daar reageren kinderen op. Ze krijgen 24 uur per dag prikkels, ze hebben meerdere activiteiten na schooltijd en ze bevinden zich vaak tussen en na schooltijd in verschillende opvoedsituaties. Ga d'r maar aan staan. José maakt een leuke vergelijking met een taart. Die verdeel je evenredige in puntjes; voor werk en gezin, voor hobby en vrienden. Vaak vergeten we een puntje toe te kennen aan het verwerken van prikkels en emoties. En dat gaat ten kosten van een andere punt, concentratie bijvoorbeeld. Ik vond het verrassend om te lezen dat docenten kennelijk op maandag moeite hebben de kinderen weer bij d

Welkom in Scribbles' Kermis Er is hier voor ieder wat wils: een duizelingwekkende draaimolen, een achtbaan met driedubbele looping, een duister spookhuis en een confronterend spiegelpaleis. We gaan hier en daar wat kort door de bocht, maar dat houdt de geest scherp. Bent u uitgefeest? Schrijf dan voor 16 februari een blogpost over uw ervaringen in één of meer van de attracties. Vergeet niet te linken naar deze post, dan zal ik uw ideeën toevoegen aan de slotcarousel. Alle riemen vast? Dan gaan we los! Het is inmiddels wetenschappelijk bewezen … dat leerlingen het niet zo nauw nemen met het kritisch beoordelen van de informatie die zij gebruiken voor werkstukken of onderzoeksverslagen. Ze zijn in de veronderstelling dat internet de waarheid is en kijken niet verder dan de eerste 10 hits: een ranking, die gebaseerd is op populariteit. En de stelling hoe populairder, hoe betrouwbaarder gaat voor het internet helaas niet op. Maar er is meer aan de hand. Leerlingen geloven niet alleen

Onlangs werd de titel voor de campagne Nederland Leest 2009 bekend gemaakt: Oeroeg van Hella Haasse. Vanaf eind oktober staan alle bibliotheken weer vol met die bekende pocketuitgave van deze debut-roman uit 1948. En iedereen denkt al na over activiteiten bij het thema, om weer zoveel mogelijk mensen in de bibliotheek en aan het lezen te krijgen. Want dat is toch het doel van deze campagne: heel Nederland leest hetzelfde boek en praat erover of doet er iets mee. Heel Nederland? Dus ook de mensen die - om welke reden dan ook - onze taal niet zo machtig zijn? Jazeker! Want vorig jaar konden bibliotheken ook een aantal exemplaren bestellen van een vereenvoudigde uitgave . Kortere zinnen, makkelijker woorden, grotere letter, eenvoudiger leesbaar. Mulisch voor beginners, zeg maar. Heel prettig voor die doelgroep laaggeletterden, die we zo graag met het lezen willen helpen. Maar hoe zit het dan met die ouderen, of slechtzienden, die afhankelijk zijn van onze collectie Groot Letterboeken ?

Naar het voorbeeld van...

Dus Essen dacht : dat nieuwe blogkuiken daar in het oosten, dat moest maar eens volwassen worden op onze blogkermis! Oei, spannend, maar ook wel leuk. Dank Essen. Het kuiken broedt inmiddels al op een mooi ei, dus houdt m'n scribbles in de gaten. Of het een draaimolen, achtbaan of spiegelpaleis wordt, dat houd ik nog even in het midden. Maar een opwarmertje heb ik al wel voor u, voor het geval u hem de eerste keer gemist hebt. Tot de volgende ronde!

Deze kop stond boven een kort bericht in de nieuwsbrief van Vives . Mijn aandacht is getrokken. Leest u met me mee? Scholieren moeten les krijgen in het kritischer beoordelen van informatie op internet. Ze 'knippen en plakken nu vaak', zonder dat ze goed weten of ze een betrouwbare bron in handen hebben. Dat stelt docent Amber Walraven van de Universiteit Twente, die vrijdag op dit onderwerp promoveert aan de Open Universiteit Nederland. De google-lessen moeten ervoor zorgen dat scholieren beter gaan kijken of de informatie die zij vinden waardevol is en of het om betrouwbare sites gaat. Scholieren zouden nu vooral kijken of de informatie in het Nederlands is, of de site snel een antwoord geeft op hun vraag en of die er leuk uitziet. Het onderzoek werd verricht onder scholieren van het vwo. Het is volgens de promovenda niet de bedoeling dat het kritischer leren zoeken een speciaal vak moet worden. Docenten moeten zoekinstructies opnemen en verhelderen in hun lessen voordat leer

Deze week viel er een mysterieze brief door de bus. Hij is gericht aan "Boten Dam". Die achternaam klopt inderdaad voor de helft, maar daarmee is dan ook alles gezegd. Verder staat er een afbeelding van een half opgerookte sigaar op het adresetiket. Geen afzender. Spannend! De dubbelgevouwen kaart maakt het mysterie compleet. Voorop een afbeelding van 2 sigaren in een houdertje waarmee je vermoedelijk ook de punt afknipt. Dat doe je toch met sigaren? Daaronder de tekst 2 Sigoar'n op een richeltie!! Op de achterzijde staat een afbeelding van iets dat voor een hoopje garnalen of wormen door kan gaan en de gedrukte tekst: Beste heer Dam, (weer bijna goed) Zoals beloofd hier 2 sigoarn op een richeltie. Bedankt voor de bezichtiging en uitleg van de boten. Ook wil ik u beiden bedanken voor de gastvrijheid en de heerlijke wormen. Groeten, Frenk Huh? Gastvrij, oké. Maar welke boten? Heerlijke wormen? Welke grapjurk... De envelop heeft een gedrukte adressticker én een echte postz

Leermoment Cartoons van Toos & Henk laten zich alleen via de URL uploaden als ze vervolgens in het archief van de site bijven staan! Sorry, het was een leuke!

Er bestaat maar één soort boeken. Dat is de soort die een mensenleven verandert. Wat er verder wordt geschreven, is het bespreken eigenlijk niet waard. Zo begint het essay van jeugdboekenrecensent Pjotr van Lenteren in Lezen (jrg.3-nr.4) . En dan heb je de aandacht van boekenlezende lezers zoals ik natuurlijk direct gegrepen. Wat volgt is een beschrijving van de weg die Van Lenteren met behulp van boeken aflegde en die hem bracht tot een ontroerend inzicht op zeker moment in zijn leven. Hij noemt boeken die hem zijn studie deden staken, boeken die hem nieuwe vrienden en onnozele helden bezorgden, die hem eenzame ellende brachten, maar tenslotte ook het boek waarbij hij zijn eigen levens- en leesfases verbeeld zag in de Middeleeuwse hoofdpersoon: Ferguut of De Ridder van het Witte Schild (Griffioen). De titels die hij noemt zeggen mij bijna allemaal niks. Maar het zet me wel aan het denken. Welke boeken hebben mijn leven eigenlijk veranderd? Het was geen boek dat die roerige puberteit

Gister keek ik naar de jongste aflevering van Boeken op TV . Wim Brands sprak met filosoof Jos de Mul en hoogleraar ICT/antropologe Valerie Frissen over hun boek De draagbare lichtheid van het bestaan: het alledaagse gezicht van de informatiesamenleving . Ze beginnen over Obama. Hoe hij optimaal gebruik heeft gemaakt van de voor handen zijnde technologieën, hoe dit de vorm van de politiek heeft veranderd, hoe hij aansloot bij de belevingswereld van jongeren en hoe hij zelfs digibeten wist te verleiden tot deze gebruiksvriendelijke middelen. Dan gaat het over ons brein en hoe dat zich aanpast aan de omstandigheden (evolutie!). De introductie van nieuwe media zorgt altijd voor een reorganisatie van de hersenen. Jos vergelijkt het met de introductie van het schrift. Omdat we veranderden van jagers in agrariërs kregen we ook meer informatie te verwerken. En omdat ons geheugen vol was, moesten we een deel daarvan uitbesteden. Daarom; het schrift! Zo kregen de hersenen de kans om andere ding

met de 200 ste scribble!