Door een opstapeling van onverwachte beslissingen loop ik rond half acht 's avonds door de binnenstad van Hengelo. Opeens roept daar een oude man. Hij heeft een wat angstige blik in z'n ogen. Ik vraag waar hij moet zijn. En daarmee begint een emotioneel avontuur. Er komt een warrig verhaal over z'n fiets, die hij al de hele middag zoekt. Binnen een minuut weet ik dat deze meneer behoorlijke Alzheimer heeft. Ik weet dat hij zonder hulp niet bij z'n fiets en mogelijk ook niet thuis komt. Kennelijk ben ik vanavond degene die hem moet helpen. En ik weet op dat moment dat ik hem niet los zal laten tot er een vorm van veiligheid in z'n leven is. Al lopend door de stad probeer ik zoveel mogelijk informatie los te krijgen. Ik hoor vooral wat hij meestal doet, als hij uit Borne naar Hengelo fietst. En waar hij meestal z'n fiets neerzet. Maar welke weg hij vanmiddag heeft afgelegd, komt niet meer boven water. We bezoeken wat plekken en proberen vele fietsen met het
beschrijf jezelf en herlees een ander