De Wereldvredesvlam door de ogen van stadsdichter Moes

Wereldvredesvlam Twente

Ik had er zoveel over gehoord
dat ik de proef op de som nam
en zelf ging kijken.

Na tien seconden was er een
zacht ruisen. Na een minuutje
moest ik huilen (hoe stom is dat?

ik herkende in het vlammetje
de rust, het liefhebben
dat ergens in mij zat).

Na tien minuten dacht ik: tja,
ik heb dus ook zoiets dat mensen
terugbrengt tot zichzelf en tot elkaar.

Na een half uurtje kon ik gaan:
de ogen droog, de vlam
gewoon weer vlam en ik mijzelf

nog meer dan toen ik kwam.


Moes Wagenaar


Geschreven ter gelegenheid van de inauguratie van de Wereldvredesvlam Twente
in De Wonne in Enschede op 21 maart 2012.

Met dank aan Enschedeaanzee.nl