Doorgaan naar hoofdcontent

Portretgedichten

Enschede heeft sinds 2 februari 2013 een nieuwe stadsdichter: Regine Hilhorst. Dat is misschien goed nieuws voor Regine en vast ook wel voor Enschede, maar om eerlijk te zijn, ik ga die Moes wel missen.

Ik leerde Moes kennen in de tijd dat ik voor Bibliotheek Hengelo het taalbevorderingsproject Toon je Taal! uitzette op de basisscholen. Ze verzorgde toen workshops poëzie. We kwamen aan de klets over taal, muziek en filosofie. Wat voor ons allebei heel dicht bij elkaar lag, dus die klik was snel gemaakt.

Jaren later, toen Moes inmiddels haar sporen als stadsdichter had verdiend, nam ik haar weer in de arm. Enschede kreeg een Wereldvredesvlam en ik vroeg Moes om voor de openingsceremonie een gedicht te schrijven. Dat leverde een warm, persoonlijk beeld op, dat ze even persoonlijk en warm voordroeg.

Ter ere van haar afscheid als stadsdichter zijn haar maandelijkse Portretgedichten gebundeld. Met die opvallende foto's van Miep Jukkema en Bert Vanderveen. En natuurlijk haar eigen speelse illustraties. Ik weet niet of Regine die traditie van poëtische portretten in combinatie met een actualiteit voortzet, maar ze zegt zelf een mensen-mens te zijn, dus ik heb goede hoop. Enschede kent nog genoeg bijzondere inwoners waar wel een verhaal in zit.

Ik dank Moes voor haar observaties en interpretaties, voor de zachte filmpjes bij elk portret en voor de envelop vol fleurige postzegels, die haar bundel op Valentijnsdag bij mij thuis bracht. Mijn favoriet blijft het gedicht dat ik al eerder onder de aandacht bracht. Waarschijnlijk omdat daarin die klik rond taal, muziek en filosofie zo treffend in naar voren komt.

Bedankt Moes, en veel succes verder!


Liszt Festival Enschede
en over Nippy Noya, percussionist

Liszt vertelt verhalen met muziek:
zo klinkt de onderwereld, zo de goden
en zo klinkt een ontsnapping aan ellende.

Nippy reist van hot naar her
hij heeft wat dingen achter zich gelaten
richt zich nu alleen nog op muziek.

We kijken naar zijn Harley Davidson
één brok muziek, zegt hij, de lijnen vloeiend
en de roosters ritmisch, kom we spelen wat.

Achteraf vraag ik: wat speelden we?
Een reis, zegt hij, richting de horizon.


Wilt u ook bij iemand (of uzelf) zo'n vrolijke enveloppe met een gesigneerde bundel laten bezorgen? Maak dan 12 euro over op 60.61.83.213 (M. Wagenaar) en mail het bezorgadres en overige opmerkingen door naar: m[at]hofmuze .nl

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g