Aan het eind van de dag rijden we richting heuvelachtig Geuldal voor een weekendje offline. Ons reisgezelschap bestaat uit een kleine koffer, twee paar wandelschoenen en een grote ondergaande zon. Eerst vol in de snoet, later rustig van opzij. Ik heb me gestort op een interessante tekst. Hij rijdt, ik lees, soms hardop, en we reflecteren samen wat op de inhoud.
Ik merk dat ik steeds meer moeite krijg met dat lezen. De zon gaat ons nu echt verlaten, de avond valt. Ik zoek met het papier - steeds dichter bij m'n ogen - naar de laatste lichtstrepen van onze grote vriend. "Snel nog even verder lezen, voordat ik echt niks meer zie", onderbreek ik zijn laatste woordenstroom.
"Of je zet je zonnebril af", klinkt het uitermate droog en praktisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten