Doorgaan naar hoofdcontent

Via brievenhulp naar zinvinding


Op deze Goede Vrijdag zit ik voor de derde keer als zingevingsvrijwilliger van Team Willem bij een 84-jarige dame. Was het eerste bezoek nog redelijk overweldigend door haar levensmoeheid, dit keer lijkt de lucht wat geklaard. Ze noemt het bewust een 'goede morgen' en heeft er duidelijk zin in. Wat een heerlijke binnenkomst!

Na wat uitwisselingen over de paaseitjes, de edelstenen in haar kamer en om mijn nek en ons vorige gesprek, wijst ze op een brief die op tafel ligt. 'Lees maar even voor', zegt ze. Een brief voorlezen? Nee maar, dat ken ik ergens van. Het blijkt een verslag van het gesprek dat zij onlangs had over een ondersteuningsaanbod vanuit de gemeente voor meer sociale aansluiting en betekenisvolle dagbesteding. Ik scan snel vier kantjes met persoonlijke informatie en check of ze echt wil dat ik dit voorlees. 'Ja, want als ik het hoor dan begrijp ik het beter'. Vanwege haar achtergrond vermoed ik dat er ook wat gebrekkige leesvaardigheid achter schuilt. Ik glimlach om de kracht van het universum, die een zingevende bibliothecaris in haar woonkamer heeft gezet. 

Langzaam en zorgvuldig begin ik te lezen. De brief wordt de rode draad van een wonderschoon gesprek. Soms vraag ik door op iets wat ik lees. Herkent u dit? Hoe voelt het om het zo te horen? Hier hebben wij het ook over gehad hè? Sommige zinnen of alinea's komen zichtbaar diep binnen, dan lees ik ze heel rustig nog een keer en praten we er wat op door. Soms komt ze zelf met een samenvatting van of antwoord op haar situatie in net even wat andere woorden. Ik ben verrast over hoe ze kort en bondig tot de kern komt. Haar woordenschat is misschien beperkt, maar haar gevoeligheid en wijsheid zijn dat zeker niet. Het wordt een ontroerende ochtend met een spiritueel randje. Ze voelt zich gezien en erkend en in aansluiting met positieve energie. Precies waar ze volgens haar hulpvraag behoefte aan heeft. Bij m'n vertrek drukt ze haar zachte wang tegen de mijne.

En ik? Alle moeheid, die ik de afgelopen weken voelde, is als bij toverslag verdwenen. Dit is precies waar ik de opleiding voor ben gaan doen. En ik ben gesterkt in mijn idee dat de Bibliotheek niet alleen een plek is voor hulp bij brieven lezen, apps installeren of juridische aanvragen, maar ook voor een luisterend oor bij vragen over zingeving en levensbalans. Die scriptie over de mogelijkheden van een Levensvragenloket of Goedgesprekstafel in de Bibliotheek gaat er dus zeker komen!

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g