Doorgaan naar hoofdcontent

Luisteren


Ik weet niet hoor, maar eerlijk gezegd vind ik het niet normaal. Binnen vier maanden een luchtwegeninfectie, keelontsteking en voorhoofdsholteontsteking en dan twee antibioticakuren. Dat vindt geen enkel lijf prettig.

En ik maar denken dat ik m'n leven redelijk op orde heb en dat ik goed voor mezelf zorg. Daar denken die bacilletjes kennelijk anders over. Ik moet maar eens gaan geloven in toeval en domme pech. Of zouden er dan toch boodschappen zijn die ik niet wil zien of horen?
Labels:

Reacties

  1. Marina Noordegraaf ....28 mei 2013 om 19:30

    Vervelend! Tijd voor een zelfkompassie ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Astrid28 mei 2013 om 20:20

      Ja, daar lijkt het wel op... Tijd genoeg om de juiste richting te bepalen ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g
2 reacties
Verder lezen »