Doorgaan naar hoofdcontent

Tijdloos


Vakantietijd. Bijzondere tijd. Veel tijd samen en ook ieder z'n tijd voor zichzelf. Een tijd om een beetje buiten de tijd te leven. Toch ben ik aangenaam verrast als de jongste naast me komt zitten en met een stalen gezicht vraagt: "Zeg Astrid, mag ik morgen om vijf uur op staan en dan ontbijten met chips?"

Gelukkig is dit een typisch 'daarvoor moet je bij je vader zijn' gevalletje. Maar voordat ik haar doorstuur doe ik nog wel een poging tot een vrouwen-onder-elkaar gesprek. Want waarom zou je überhaupt om vijf uur op willen staan en ontbijten met chips?!

"Nou", zegt ze even serieus, "dan zit de vijf in de klok, borreltijd dus, en dan mag ik chips."
Je moet zó uitkijken met wat je zegt...
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Verboden vrucht

Het is weer genieten van de monastieke weelde van Rosario. Natuurlijk doet de stilte en de groep haar werk, maar zonder deze plek en haar smakelijke tuin zou de retraite niet hetzelfde zijn. Tijdens de eerste maaltijd op het terras had ik hem al gespot: een hele mooie volle dikke rode rijpe vijg. Verstopt onder een blad tegen de kloostermuur. Maar niet voor wie daar recht onder zit. Als niemand kijkt probeer ik haar te plukken. Helaas. De stoel is te laag en ik te klein. Toch is ze voor mij, ik voel het. Als de langste man van de groep een keer op het terras zit te schrijven, tik ik op z’n schouder en wijs naar mijn schat. Hij weet gelijk wat er van hem wordt verwacht! Nog even probeert hij te doen alsof ook hij er niet bij kan, maar daar trapt deze dame niet in. En ik heb het mes al in m’n ongeduldige handen. Dan volgen twee minuten van puur genot. Het zoete sappige vruchtvlees smaakt precies zoals we hadden verwacht. Beter zelfs. We kunnen een zacht kreuntje niet onderdrukken. D...
Een reactie posten
Verder lezen »