Doorgaan naar hoofdcontent

Hoe overleef ik...



Tijdens de Week van de Mediawijsheid - met als thema Feit, fake of filter? - schrijft Rob Wijnberg een column op de Correspondent over de nepnieuws-discussie. Dat zou er immers toe hebben geleid dat een verkeerd geïnformeerd electoraat op Donald Trump heeft gestemd. Waarop hij stelt dat 'echt nieuws' minstens zo misleidend is en dat nieuws zelfs de meest ongezonde, ziekmakende en verslavende drug van de moderne tijd is. Hij doet ook een mooie suggestie:

Stel je eens voor: vanaf 1 januari 2017 tot aan de verkiezingen doen we onze tv uit, onze radio op zacht, de krant in de kattenbak en nu.nl op mute. Drie maanden lang volgt heel Nederland geen nieuws: laten we het een detox noemen. Geen non-debatten over non-issues, geen non-beloftes over non-breekpunten, geen non-verschillen in non-peilingen. Niks.

In het volle uur per dag dat we daarmee besparen, acht volle werkdagen in drie maanden, lezen we vijf goede boeken, bladeren we de verschillende partijprogramma’s door en knopen we tien gesprekken aan met willekeurige onbekenden. Dan, op 15 maart, brengen we met het hoofd en uit het hart onze stem uit. Zonder enig idee wie er voor- of achterstaat, zonder enig idee wie met wie ruzie heeft, zonder enig idee wie wie uitsluit.

Díe verkiezingsuitslag: die zou pas nieuws zijn.

Ik vind zo'n 'nieuwsdetox' echt een heel inspirerend en ontspannend idee. Ook dáár blijkt trouwens al een website voor te zijn! Wilde er dus ook per direct mee beginnen, maar op dag 1 heb ik al meermalen gezondigd. Heel confronterend hoe verslaafd ik inderdaad bent aan die malle gewoonte om informatie op te willen zuigen, alsof ik inplug op een infuus.

Maar hoe overleven we dan wél deze mediamanie en pestpolitiek?

Reacties

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...