Doorgaan naar hoofdcontent

Wachten op Godot


Het warenhuis is tegen sluitingstijd nog slechts gevuld met de laatste restjes vakantietieners die tussen de laatste restjes summersale hun slag proberen te slaan. Maar uiteindelijk zijn we allemaal - ieder om onze eigen redenen - gewoon een beetje moe. Ik heb me genesteld in een stoel bij de pashokjes. De winkelende wereld aanschouwend.

De jonge dame verschijnt uit het niets en sluit gedachteloos en moe aan in de rij bij de kassa. We geven ons allebei over aan dit sneller-zal-het-wel-niet-gaan moment. Totdat zij ontdekt dat ze achter een modieuze rij paspoppen staat. Die blik en dat achteloze herstel waren het wachten meer dan waard.

Reacties

Populaire scribble

Luchtig element

Ik ploeter deze laatste studieweken alleen nog aan een scriptie, waarbij ik verbinding probeer te leggen tussen de oerelementen bij betekenisvol contact met mensen met dementie. Het maakt dat ik meer leer over dementie, dat ik mezelf uitnodig om uit het 'hoofdkantoor' van de taal en analyse te stappen en dat ik zelf ook weer meer in contact kom met die elementen. In beweging, in voeding, in bewustzijn. Op de ochtend dat ik naar school moet bedenk ik dat het mooi is om ter ondersteuning een soort altaartje te maken met een symbool voor elk element. Ik pak eerst de prachtige kaars die ik van m'n biebcollega's kreeg, Vuur is voorzien. Ik geef een glimmende schelp een tweede leven als het element Water. En versteend hout is een perfect symbool voor Aarde. Maar wat doe ik nu met Lucht? Meestal gebruik je daar een veer voor, maar waar haal ik die vandaan? Ik besluit dan maar een wierookstokje op te steken. Altaar klaar! Snel loop ik naar de trein, om halverwege bijna te strui...