Doorgaan naar hoofdcontent

De Twentse brandweer


Tijdens de heidag met directie en adviseurs onderzoeken we waar de altijd genoemde werkdruk toch zit en hoe we dat kunnen oplossen. Eén van de heren - een geboren Tukker - mompelt wat over alle klusjes die hij allemaal uitbesteedt aan anderen om het voor zichzelf mooi overzichtelijk te houden. We grappen over wat zijn vrouw met hem te stellen moet hebben, want daar zal hij wel behoorlijk bij onder de plak zitten zeker. Zo makkelijk als hij hier delegeert komt ie er thuis vast niet mee weg!

Oh nee, mompelt hij lekker verder, thuis is't net de brandweer: DoeDit, DoeDat!

Reacties

Populaire scribble

Nieuwe taal

Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken.  Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...