Bezielde werkelijkheid

Voor onze nieuwe module hebben we huiswerk, genaamd Bezielde werkelijkheid: 

Kijk met aandacht naar de natuur om je heen en naar de mensen en dingen die zich in je directe nabijheid bevinden. Zie of voel je dat zij uitdrukkingen zijn van de Oerbron van alles wat bestaat? Zie of voel je dat ze een speciale sfeer om zich heen hebben die verbazing wekt en eerbied voor het wonder dat zich daar toont? Of zie en voel je slechts een object dat je op de een of andere manier kunt gebruiken of waar je last van hebt? Probeer met aandacht achter het uiterlijke te kijken en zie de bezieling.

Het was er nog niet van gekomen, druk met druk zijn. Maar deze zonnige Hemelvaartsdag is perfect voor een bezielde wandeling. Ik neem de tijd en kijk goed om me heen. Er vallen me al snel twee dingen op: ik zie veel meer dan normaal, en ik zie zowel veel meer lelijkheid als schoonheid. En dat komt niet alleen doordat ik extra spanning aan deze wandeling toevoeg; ik loop m'n gebruikelijke rondje voor de verandering eens tegen de klok in... Avontuur komt met kleine stapjes. Wat ook helpt is dat ik - dankzij een bezielde ontmoeting met twee wandelvrienden - m'n rondje spontaan wat groter maak. Dubbel avontuur!

Maar nee, ik zie vooral extra veel, omdat ik extra scherp kijk. Details aan huizen en in tuinen, overal is leven. Bezieling voel ik zeker bij alle frisse lente-natuur. Kleurige bloemen, groene blaadjes, blije mensen, spelende kinderen, kwispelende honden. Ja, dat wonder nemen we teveel voor lief. Maar wat betreft de objecten... ik moet zeggen dat ik weinig bezieling voel bij al die auto's. En ook de architectuur in deze stad... ik weet niet hoor. De bezieling zit voor mij meer in hoe de bewoners er van binnen nog wat van proberen te maken.

Tot ik ineens de mooiste symbiose van natuur en object tegenkom. Een verroeste fiets, overwoekerd door een struik, die van nature z'n plek opeist. Nog even en fiets is foetsie. Waarbij de verbazing vooral aan de kant van de mens zal zijn, die al zoekend denkt: 'ik had hier toch ergens...'