Doorgaan naar hoofdcontent

Stilvallen


Op de laatste ochtend van m'n meehelpweek, voordat ik 's avonds de stilte weer in duik, stort ik me nog op een zinvol klusje. Helaas stort ik me daarbij ook van een afstap af. Dankzij m'n overgave aan het vallen én de zachte stapel gordijnen die ik vastheb, weet ik de schade te beperken tot een flinke verzwikking. Ironisch, want het kwam juist door die gordijnen dat ik de afstap niet zag. Maar goed. Tot zover dus mijn bijdrage aan nog even dit en snel nog even dat. Vanaf dan is het vooral goed aanvoelen wat ik beter wel en niet kan doen en hopen dat er toch niet iets gescheurd is.

De stilte die daarop volgt krijgt hiermee ook een nieuwe lading. Anders zitten. Behoedzaam lopen. M'n enkel een boomstam, m'n voet een ballon in regenboogkleuren. Maar op de tweede ochtend eindelijk ontspanning als ik voel dat de zwelling af- en de flexibiliteit toeneemt. Helemaal als ik de zwachtel weet te vervangen door een sexy brace. Die ga ik nog wel even nodig hebben!

Oké bokkenpootje, nu kan het zitten en zakken dus echt beginnen. En dan? Dan merk ik dat het maar niet stil en rustig wordt van binnen. Het verhaal dat altijd op de voorgrond stond, is er niet meer. Het verhaal dat op de achtergrond mee sudderde, is drooggekookt. Dus wat te doen met... niks? Hoe nieuw en onwennig is het als er geen afleiding is om de stilte mee te vullen. Die blijkt zich dan vast te klampen aan... innerlijk lawaai.

Werd het toch weer een interessante retraite. Kennelijk was het nodig even echt stil te vallen. Of, zoals een reisgenoot treffend verwoorde na afloop: 'je stapt nooit twee maal in dezelfde stilte.'

Naschrift voor de meelevende lezer: pootje herstelt keurig, maar neemt er de tijd voor.

Reacties

Populaire scribble

Berlijn - Stadsbeer Schnute

Berlijn dankt haar naam en stadswapen aan de beer. Er doen veel verhalen de ronde over de relatie tussen beer en Berlijn. De meest overtuigende is de hypothese van onderzoeker Theodor Zell. Volgens Zell is de stad Berlijn gesticht in de buurt van een plaats waar zich veel beren ophielden, ter hoogte van de huidige Nederlandse ambassade . Dit was aan het eind van de twaalfde eeuw een ondiepe, vlakke plaats in de Spree. Ook beweert hij dat het woord Berlin vroeger 'bereplaats' beteken-de. En dat maakt z'n theorie geloofwaardig genoeg! Waar of niet, je komt de beer overal tegen. Niet alleen in alle soorten en maten op straat en in de souvenierswinkels, maar ook in het echt. Knuffelijsbeer Knut kennen we nu wel, dus die slaan we even over. In het hartje van de stad resideert in de berenkuil Am Köllnischen Park sinds augustus 1939 de enige echte Berlijnse stadsbeer. De vreugde na de feestelijke opening was van korte duur. De beren hadden zwaar te lijden tijdens de oorlog. All