Doorgaan naar hoofdcontent

Wisseltrofee


Ik mag als officiële zingevings vrijwilliger aanschuiven bij de jaarlijkse algemene ledenvergadering van team Willem. Zo zit ik ineens in een net iets te krappe zaal vol Geestelijk Verzorgers. Door een speling van het lot kwam ik tegelijk aan met m'n mentor, vochten we om de laatste parkeerplaats en zaten we even later naast elkaar aan de thee. Een mooie gelegenheid om hem om raad te vragen over m'n eerste echte cliënt, want ik vond het allemaal best pittig. Volgens mij zit zij meer in de crisisfase dan in de aandachtfase en heeft ze nood aan een 'echte' geestelijk verzorger. "Bel me!", zegt hij gelijk. En hij wil de volgende keer ook wel mee. Kijk, daar heb ik wat  aan!

Voor ik het weet staat er ineens een Willem-quiz op de agenda. Een quiz? Ja, ik had me kennelijk moeten verdiepen in de mooie cijfers uit het jaarverslag van 2023. Oh jee, die was me even ontgaan. In een vrolijke petje-op-petje-af variant racen we door de prestaties van dit zinvolle netwerk. Hoeveel consulten zijn er geweest. Hoeveel individuele cliënten hebben we geholpen. Welke gespreksthema's staan er in de top 3. Hoe het kan weet ik niet, maar ik ga lekker. Ik gein al tegen m'n mentor dat die hoofdprijs echt wel met mij mee naar huis gaat vandaag. Maar helaas, vlak voor de allesbepalende benaderingsvraag ga ik moedig ten onder. M'n mentor is echter wél de held van de dag. Hij wint.

Maar dan blijkt het om een wisseltrofee te gaan. Dat was geen grap. Een roze bol komt uit een al wat doorleefde doos tevoorschijn. Dit jaar brandt de trofee bij hem. Ook hij moet even aan het idee wennen. "Dus ik moet hem volgend jaar weer inleveren?" Ja, dat moet. "Wel de doos goed bewaren dus", zeg ik met een grijns. Twee grote ogen kijken me verschrikt aan. "Dat gaat me toch nooit lukken." Jawel, je kunt het! Maar daar denkt hij duidelijk anders over. "Pas jij er maar op", mompelt hij en zet de doos bij m'n voeten.

Dus. Dat was een vruchtbare ochtend vol nieuwe ervaringen, nieuwe contacten en nieuwe foto's voor de website. En die bonustrofee doet inmiddels z'n stralende en zuiverende werk bij mij. Nu wel die doos goed opbergen dame...

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g