Doorgaan naar hoofdcontent

Chorus Line

M'n levenslust weekkaartje vraagt me na te denken over waar ik blij van word. Een goed moment inderdaad, dank je wel. Behalve dat ik dan gelijk denk aan alle schoonheid in de wereld (ja, die is er nog steeds), zie ik ook de kinderlijke onschuld voor me. Dat helemaal jezelf zijn (omdat je nog niet weet dat het ook anders kan of moet of verwacht wordt) en de dingen zien zoals ze werkelijk zijn (omdat je nog geen verhalen in je hoofd hebt die alle andere opties van de werkelijkheid laten zien). Wat volgens mij echt is voorbehouden aan kinderen. En waarvan het zo jammer is dat we daar in de loop van ons leven weer naar op zoek moeten, omdat we die pure kern een beetje zijn kwijtgeraakt.

Een mooi voorbeeld daarvan kwam deze week in de tijdlijn van m'n Facebook voorbij. In de categorie 'express yourself' is hier een staaltje girl power waar wij als volwassenen een puntje aan kunnen zuigen. Enjoy!

Reacties

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...