Doorgaan naar hoofdcontent

Voor meer licht in het leven


Omdat ik het laag overvliegende vliegtuiggebrom in m'n luchtcirculatiesysteem zat ben, laat ik eindelijk een monteur komen. "Je bent te vroeg", zeg ik blij, als hij een kwartier voor de tijd aanbelt. De toon is gezet als hij even zo vrolijk weer omdraait om weg te gaan.

Niet veel later hangt hij boven de motor, die inderdaad wel een opknappertje kan gebruiken. Om het allemaal wat beter te zien haalt hij een fel wit lampje uit één van z'n volle zakken en bindt het met een elastiek om z'n voorhoofd. Al glunderend, "want hier ben ik wel mee getrouwd!"

"Nou, daar zullen ze thuis blij mee zijn", glunder ik mee. "Ja zeker, maar daar heb ik deze voor", waarna hij even aan het knopje friemelt. Als hij zich naar me toe draait schijnt er een feestelijk rood licht tussen z'n pretogen. "Voor de kerstdagen!"

Het wordt een gezellig half uurtje.
En ja, het vliegtuig is veilig geland.

Reacties

Populaire scribble

Een kwart eeuw

En dan is het nu officieel: m'n grote jubileum. Vandaag precies 25 jaar geleden begon mijn eerste werkdag bij Bibliotheek Hengelo. Waarmee ik definitief de droom van een leven in de muziek achter me liet. Toch handig, twee diploma's. Ik begon in een bibliotheek met één pc en telefoon per kantoor en communiceren ging vooral via post en fax. Op de studieafdeling stond nog een kaartenbak, als back-up voor de digitale catalogus. Als inlichtingenmedewerker heb ik flink wat microfiches van oude kranten opgeruimd in het juiste hoesje, want die kon de klant echt niet zelf op volgorde zetten. Afijn, het waren andere tijden. De eeuwige constante was mijn inzet voor leesplezier en leesbevordering op basisscholen. Het ontwikkelen en aan de man brengen van een programma voor alle groepen en in een structurele samenwerking deed ik eerst lokaal, toen provinciaal en uiteindelijk landelijk. Dit jaar viert Nederland het 10-jarig bestaan van de Bibliotheek op school .  Vorige maand hoorden we dat