Doorgaan naar hoofdcontent

Voor meer licht in het leven


Omdat ik het laag overvliegende vliegtuiggebrom in m'n luchtcirculatiesysteem zat ben, laat ik eindelijk een monteur komen. "Je bent te vroeg", zeg ik blij, als hij een kwartier voor de tijd aanbelt. De toon is gezet als hij even zo vrolijk weer omdraait om weg te gaan.

Niet veel later hangt hij boven de motor, die inderdaad wel een opknappertje kan gebruiken. Om het allemaal wat beter te zien haalt hij een fel wit lampje uit één van z'n volle zakken en bindt het met een elastiek om z'n voorhoofd. Al glunderend, "want hier ben ik wel mee getrouwd!"

"Nou, daar zullen ze thuis blij mee zijn", glunder ik mee. "Ja zeker, maar daar heb ik deze voor", waarna hij even aan het knopje friemelt. Als hij zich naar me toe draait schijnt er een feestelijk rood licht tussen z'n pretogen. "Voor de kerstdagen!"

Het wordt een gezellig half uurtje.
En ja, het vliegtuig is veilig geland.

Reacties

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een start, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verhaa