Doorgaan naar hoofdcontent

Gezellig!


Door misleidende reisinformatie op de NS borden zit ik in de verkeerde trein. Noodgedwongen reis ik via een lange omweg terug naar het oosten. Ik baal maar geef me over. Terwijl ik me verwonder over hoe ik op een onbekend traject ineens met ook een ander soort medereizigers te maken heb, komt de railcatering binnen. Ook daar verwonder ik me vaak over. Die jongens en meiden zijn altijd zo relaxed en vrolijk, ondanks dat ik zelden zie dat ze iets verkopen.

Deze gozer is perfect voor de job en doet m’n reisfrustratie als sneeuw voor de zon verdwijnen als hij droog roept: “Iemand koffie? Thee? Bier? Beetje gezelligheid?”

Reacties

Populaire scribble

Nieuwe taal

Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken.  Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...