Doorgaan naar hoofdcontent

Hoe het begon met een meester


U merkt het misschien nog niet, maar die verkiezing voor Beste Bibliothecaris van Nederland is offline in volle gang. Interview en fotoshoot afnemen, artikel en profieltekst goedkeuren, het kwam allemaal al voorbij deze zomer. Ik krijg het helemaal warm van de mooie woorden die vanaf eind september gepubliceerd gaan worden. Wat een feestje!


Maar ja, of we dus ook 'even' een filmpje van onszelf willen aanleveren voor bij je profiel. Nou, dan moet je dus echt aan de bak. Script schrijven, bespreken en herschrijven. Amerikaans strijkkwartet mailen of je hun muziek mag gebruiken en een enthousiast antwoord terug krijgen. Locaties en medespelers regelen, die ook allemaal gelijk ja zeggen. En dan een draaidag inplannen. Spannend.



Zo sta ik dan ineens, op de warmste dag ooit in september, te zweten op m'n matje in de mooiste studio van Deventer. Daarna door naar een blije klas en goed voorbereide leesconsulent. Met alle aandacht voor boekintroducties, voorlezen en het snuffelen, lezen, lenen en kletsen in de schoolbibliotheek. Want uiteindelijk is het dát waarvoor ik deze nominatie heb verdiend. En aan het eind van de dag een verdiend ijsje voor alle geduldige kanjers voor en achter de camera.


Voor mij zit het er even op. Er wordt nu druk geknipt en gemonteerd. Ik verklap nog niks, maar ik moet zeggen, dat is bijna net zo spannend als het voorbereiden en draaien zelf. En ik ben nu niet alleen benieuwd naar m'n eigen resultaat, maar ook naar dat van m'n 'concurrenten' Juan Khalaf en Leo Willemse. Vanaf 3 oktober kunt u zelf het resultaat zien. En uw stem uitbrengen natuurlijk!

Reacties

Populaire scribble

Het gouden boek

Voor mijn stage bij Willem. Hart voor levensvragen bezoek ik nu ook zelfstandig cliënten thuis. Deze ochtend zit ik voor het eerst bij een jonge vrouw met grote vragen. Het is op vele lagen een bijzondere ervaring. De herkenning van de eenzaamheid in een bijna overweldigende wereld die niet past. Mijn gevoel van willen geruststellen met dat het echt allemaal wel goed komt 'als je later groot bent'. En een dankbaarheid dat ik er deze dag op deze plek voor haar mag zijn en waarschijnlijk echt iets kan bijdragen in het verlichten van haar last. De vraag is alleen nog even hoe, want ik heb geen toverdoos met het antwoord op de vraag naar de zin van dit alles. Maar ik kan haar wel bijschijnen in haar zoektocht. Dus ik stel vragen en laat haar vertellen. Dat kan ze goed, het is een slimme meid, met al heel veel zijwegen in haar levensverhaal die we zouden kunnen bewandelen de komende tijd. Aan het eind weet ik alleen niet zo goed hoe ik deze kennismaking zo afrond dat er iets van ee...