Doorgaan naar hoofdcontent

Ik app, dus ik ben


We zijn inmiddels een beetje gewend aan elkaar als klas en 'lotgenoten'. En aan de eerste twee docenten en het ritme van onze nieuwe schooldagen. Zo vulde deze zaterdag zich weer met mooie verhalen en inzichten over het mensbeeld binnen het Soefisme en met de onbegrijpelijke, filosofische tweedeling tussen geest en materie van Descartes. Het zijn lange, maar inspirerende dagen. Maar je weet zeker dat je elkaar gevonden hebt als vervolgens bovenstaande foto en onderstaand gesprek in de groepsapp verschijnt:

"Is dit materialistische vestje van iemand? Of is het slechts een illusie?"

"Van mij! Wie wil hem voor me meenemen?"

"Oké, ik bewaar het en neem hem volgende keer mee. Voor zover er een ik is..."

"Een Ik weet ik niet zeker, maar toch wel een uniek en compleet mens..."

Reacties

Populairste scribble

Uit het veld geslagen

Deze tweede lesdag van ons nieuwe schooljaar zit ik voor het eerst thuis in zoom. De zomergriep heeft me te pakken. Inmiddels koortsvrij, maar zowel m'n kriebelhoest als m'n lichaam houd ik liever uit trein en klaslokaal. Gelukkig is er een online verbinding en dat werkt prima.  Mystagogie. Dat is zowel het mooiste als het meest ongrijpbare vak tot nu toe. De docent definieert dit als 'het verdiepen van het vertrouwen op een begeleiding vanuit en in het mysterie'. Waarbij 'een mystagoog, in het luisteren naar het levensverhaal, beluistert hoe het mysterie zich wil ontsluiten in de ander diens identiteit en zelfbewustzijn'. Snap je? Nee, ik ook nog niet. Maar tijdens deze les worden weer twee prachtige mystieke teksten besproken, veel vragen gesteld en vallen er mooie stiltes na de antwoorden die ieder hier voor zichzelf op geeft. Ik leer dat mystagogie vooral gaat over en begint met luisteren. Dat kan vanuit bijvoorbeeld stilte, liefde, intuïtie of niet-weten. N