Doorgaan naar hoofdcontent

Meebuigen met het lot


Leerjaar 2, Module 1. We zijn begonnen. En het is een zware start, ik kan niet anders zeggen. Druk met m'n werk en een dieper voelbare werkdruk. De ene enkel nog altijd gezwollen en stram. De andere voet nu met een gebutste nagel, omdat ik iets zwaars op m'n teen liet vallen. Wegens treingedoe voor het eerst met de auto naar school, blijkt halverwege dat ik flink moet omrijden omdat de snelweg 'dicht' is. En dan zijn de vakken van deze module ook nog eens pittig: grenservaringen en existentiefilosofie. Goedemorgen.

Kierkegaard leert ons over de angst voor de mogelijkheid van een vrije keuze en het settelen in leegheid om die angst te ontlopen. Nietzsche vertelt ons dat je pas werkelijk vrij bent als je de angst en wanhoop over de zinloosheid van je bestaan overwint. Terwijl ik de docent hoor praten over 'de duizeling van de vrijheid' en 'de liefde voor je levenslot', duizelt het mij vooral omdat ik nog geen houvast heb gevonden in deze filosofische draaimolen.

Die grenservaringen liggen dichter bij mijn belevingswereld. Ik heb zelf geen bewuste paragnostische ervaringen gehad, alhoewel... Maar enige synchroniciteit is mij echt niet vreemd. Het is vooral interessant om te horen welke wetenschappelijk onderzoeken er allemaal zijn gedaan naar dit soort exeptional human experiences, en vooral hoe vervolgens weer op de uitkomsten is gereageerd door sceptici. Meten is weten in de wetenschap, behalve als je het niet kunt verklaren.

Mijn eigen grenservaring speelt zich op dit moment vooral af tussen werk en studie, hoofd en hart, leven en geleefd worden. Waarbij gelijk mijn angst voor de mogelijkheid van een vrije keuze op de proef wordt gesteld. Als kers op de taart blijkt bij thuiskomst dat er iemand zijn eigen mogelijkheid van een vrije wil heeft gebruikt om de buigbare grenzen van mijn parkeerbeugel te onderzoeken. Krachten nog moeite zijn bespaard om zijn auto te kunnen settelen in de leegheid achter de grens van deze beugel.

Nou ja, ik geef toe, parkeerkaartjes zijn ook duizelingwekkend duur tegenwoordig.

Reacties

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...