Doorgaan naar hoofdcontent

Meebuigen met het lot


Leerjaar 2, Module 1. We zijn begonnen. En het is een zware start, ik kan niet anders zeggen. Druk met m'n werk en een dieper voelbare werkdruk. De ene enkel nog altijd gezwollen en stram. De andere voet nu met een gebutste nagel, omdat ik iets zwaars op m'n teen liet vallen. Wegens treingedoe voor het eerst met de auto naar school, blijkt halverwege dat ik flink moet omrijden omdat de snelweg 'dicht' is. En dan zijn de vakken van deze module ook nog eens pittig: grenservaringen en existentiefilosofie. Goedemorgen.

Kierkegaard leert ons over de angst voor de mogelijkheid van een vrije keuze en het settelen in leegheid om die angst te ontlopen. Nietzsche vertelt ons dat je pas werkelijk vrij bent als je de angst en wanhoop over de zinloosheid van je bestaan overwint. Terwijl ik de docent hoor praten over 'de duizeling van de vrijheid' en 'de liefde voor je levenslot', duizelt het mij vooral omdat ik nog geen houvast heb gevonden in deze filosofische draaimolen.

Die grenservaringen liggen dichter bij mijn belevingswereld. Ik heb zelf geen bewuste paragnostische ervaringen gehad, alhoewel... Maar enige synchroniciteit is mij echt niet vreemd. Het is vooral interessant om te horen welke wetenschappelijk onderzoeken er allemaal zijn gedaan naar dit soort exeptional human experiences, en vooral hoe vervolgens weer op de uitkomsten is gereageerd door sceptici. Meten is weten in de wetenschap, behalve als je het niet kunt verklaren.

Mijn eigen grenservaring speelt zich op dit moment vooral af tussen werk en studie, hoofd en hart, leven en geleefd worden. Waarbij gelijk mijn angst voor de mogelijkheid van een vrije keuze op de proef wordt gesteld. Als kers op de taart blijkt bij thuiskomst dat er iemand zijn eigen mogelijkheid van een vrije wil heeft gebruikt om de buigbare grenzen van mijn parkeerbeugel te onderzoeken. Krachten nog moeite zijn bespaard om zijn auto te kunnen settelen in de leegheid achter de grens van deze beugel.

Nou ja, ik geef toe, parkeerkaartjes zijn ook duizelingwekkend duur tegenwoordig.

Reacties

Populaire scribble

Het gouden boek

Voor mijn stage bij Willem. Hart voor levensvragen bezoek ik nu ook zelfstandig cliënten thuis. Deze ochtend zit ik voor het eerst bij een jonge vrouw met grote vragen. Het is op vele lagen een bijzondere ervaring. De herkenning van de eenzaamheid in een bijna overweldigende wereld die niet past. Mijn gevoel van willen geruststellen met dat het echt allemaal wel goed komt 'als je later groot bent'. En een dankbaarheid dat ik er deze dag op deze plek voor haar mag zijn en waarschijnlijk echt iets kan bijdragen in het verlichten van haar last. De vraag is alleen nog even hoe, want ik heb geen toverdoos met het antwoord op de vraag naar de zin van dit alles. Maar ik kan haar wel bijschijnen in haar zoektocht. Dus ik stel vragen en laat haar vertellen. Dat kan ze goed, het is een slimme meid, met al heel veel zijwegen in haar levensverhaal die we zouden kunnen bewandelen de komende tijd. Aan het eind weet ik alleen niet zo goed hoe ik deze kennismaking zo afrond dat er iets van ee...