Dit ging veel langzamer dan gedacht. M'n mooie dozenset om puzzels op kleur te sorteren gebruikte ik maar voor 'alleen notenbalken', 'rusten en friebels (ik hoef het alleen maar zelf te begrijpen hè)', 'echte noten', 'de 8e, 16e en 32ste tempobalkjes', 'de bijna witte stukjes' en nog een doos met alles waarvan ik geen puf meer had om het te verdelen. En dan dus heel geduldig stukje voor stukje een plek geven. Vaak in één keer goed, omdat ik precies wist dat dit was wat daar hoorde. Of een uur zoekend in alle dozen naar die ene friebel en moedeloos de maker verzuchtend.
Bart Moeyaert was van januari 2006 t/m januari 2008 stadsdichter van Antwerpen. Alles wat hij in deze functie schreef - en meer - is gebundeld in Gedichten voor gelukkige mensen . Achterin staat vermeld voor welke gelegenheid elk gedicht is geschreven en hoe het onder de inwoners werd verspreid, variërend van duizenden emails en boekenleggers via de achterkant van theaterkaartjes tot één lange zin in de nieuwe stationshal. Naast deze bundel zijn de gedichten ook te beluisteren op de stadsdichterpodcast . Geweldig, want als er iemand is die het luisteren waard is, dan is dat Moeyaert wel! En zo'n podcast, dat lijkt me ook wel wat voor de stadsdichter van Hengelo , nietwaar? Daarom hierbij m'n favoriet uit deze bundel in beeld & geluid. Omdat deze zo mooi mijn persoonlijke vakantieoverpeinzing verwoordt. Stadsdichterpodcast: Kies Kies Bestaan kan iedereen. Er zijn vraagt moed. En wat de dichter doet is pleiten voor het een. Hij wil zijn leven niet door we
Reacties
Een reactie posten