Doorgaan naar hoofdcontent

Boys will be boys



De Bibliotheek op school bestaat 10 jaar. Of eigenlijk: in januari 2013 hebben we de definitieve aanpak op de NOT-beurs gelanceerd. Hoera! The rest is history. Het ging natuurlijk niet vanzelf, maar bijna alle bibliotheken en meer dan de helft van de basisscholen werken nu volgens de beroemde bouwstenen samen aan leesbevordering. En eigenlijk is het dubbel feest, want het ziet er naar uit dat er echt substantieel geld gaat komen om de samenwerking eindelijk goed te borgen voor de toekomst. Driewerf Hoera!

Biblioplus vierde vandaag ook dat ze al 10 jaar samenwerken. Met al hun 57 basisscholen. Betaald door de gemeente. Ja, dan heb je met recht wat te vieren. Ze hadden mij gevraagd om aan hun schooldirecteuren en leescoördinatoren nog eens te vertellen wat een goede de Bibliotheek op school ook alweer inhoudt. Zodat ze samen konden napraten over wat er al goed gaat en waar het nog een tandje beter kan. Ik was tenslotte betrokken bij die start en doorontwikkeling. Ja natuurlijk, leuk. En gelukkig, ik kan het nog!

De middag werd afgesloten door de vrolijke Biebboys, die - met dank aan corona - inmiddels hun plek in bibliotheekland wel veroverd hebben. Maandelijkse lespakketten rond lezen en mediawijsheid, met leuke filmpjes, boekentips, lesbrieven, games en verrijkende materialen. Alles online en vrij toegankelijk. Ze hebben niet alleen al meerdere prijzen ontvangen, maar ook een eigen toneellezenboek gepubliceerd. Ik word soms plaatsvervangend moe van hun energie, maar geloof onmiddellijk dat dit voor kinderen goed werkt.

Bij de borrel kletsen we wat na. Over dat hun financiering weer slechts voor een jaar was en ze dus opnieuw met iedereen in gesprek zijn om dit landelijk op te pakken. Over alles wat ze er als leesmediacoach nog naast doen. Maar hé, je bent maar één keer jong en energiek. En over dat het zo ontzettend leuk is om die lessen te maken en blijven verbeteren. Ik vraag of ze Adriaan Langendonk al gesproken hebben. Jazeker, regelmatig, maar wie weet helpt het als ik er eens een appje aan waag om de financiering weer met een jaar te verlengen? Ga ik doen. Hij noemde ook Beeld en Geluid als wenselijk partner. Hebben ze Eppo van Nispen al gesproken? Nee, of ik die ook even wil appen. Ja joh, geen punt... Ik weet niet of de heren nog iets van me aannemen, maar ik wil m'n best doen.

Als ik moe maar voldaan op de parkeerplaats kom, valt m'n oog op zo'n ieniemienie rode Greenwheels. Hij zit behoorlijk volgepakt en ik herken direct de krullenbol en het lange lijf van de Biebboys. Doen jullie ook nog lekker duurzaam, roep ik door het open raampje. Ja natuurlijk! Ik mis wel een mooie autosticker van jullie over de zijkant, zeg ik nog. En lachend vertelt de langste over z'n brandweerauto/camper waarvoor hij inderdaad een grote magnetische sticker wil laten maken. Voor de Kinderboekenweek! Geniaal.

De spirit voor de toekomst zit er bij deze boys in ieder geval nog in. Dus, Adriaan en Eppo, als je meeleest, ga eens praten ze met. Ik ken alle ins en outs natuurlijk niet, maar er gaat zoveel geld komen voor borging, daar mogen zij toch ook wel van meegenieten? Het land schreeuwt om goeie programma's, deze wordt met veel liefde al gemaakt. Inpakken en strik erom!

Oh ja, en een bedrijfsauto voor hun tournees door het land wordt op prijs gesteld. Hoeft niet groot te zijn. Dat heb ik met eigen ogen gezien. Die twee passen echt overal in.

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g