Doorgaan naar hoofdcontent

Het boek van zon en maan


In alweer de derde module van dit schooljaar spelen we het Dialoogspel Tussen zon en maan, waarbij je een persoonlijke reis maakt rondom een contrastervaring uit je leven. Voorafgaand aan de tweede etappe van de reis zegt de thuisopdracht:

Maak een wandeling of fietstocht naar een plek die je lief is of die op een andere manier indruk op je heeft gemaakt. Ergens in de natuur of een café, museum, kerk of steegje in de stad. Neem iets van die plek mee naar de volgende groepsbijeenkomst.

Een plek die me lief is? Hier in de omgeving? Ik moet heel eerlijk bekennen, zo dicht bij huis is dat op de eerste plaats... m'n eigen thuis. Misschien veel te behoudend en saai, maar die plek ik me best wel lief. Telt dat ook? Als ik iets verder mag reizen, dan weet ik wel wat heuvels en uitkijkpunten in het zuidelijkste Geuldal of natuurlijk klooster Rosario, waar ik zulke mooie stiltereizen maak. Maar ja, daar ga ik deze week niet meer langskomen.

Dan bedenk ik me dat ik wel iets in huis heb van Rosario. Een grote boekenlegger met hun logo en twee mooie foto's. Maar waar! Hij zit ergens in een boek, waar ik weer eens in ben gestopt, zeker weten. Ik zoek in de studieboeken op m'n bureau, het stapeltje op tafel en loop langs de meest logische planken in de boekenkast. Niks. Is hij bij die laatste opruimbui dan toch tussen het oud papier beland? Bommer.

De volgende dag rond ik het essay over logotherapie af en zet - als kers op de opruimtaart - het bijbehorende studieboek terug in de boekenkast. Ik dwaal langs alle literatuur die de afgelopen twee jaar al voorbij is gekomen en m'n blik blijft hangen op dat dikke rode boek, dat ik in een opwelling kocht en daarna nauwelijks heb aangeraakt: Het Tibetaanse boek van leven en sterven. Zo'n must-have voor elke spirituele ziel. Zonder duidelijke reden en zonder twijfel pak ik het rode boek van de plank, blader er doorheen en het valt direct open bij... de boekenlegger van Rosario.

Zo fijn als je een teken krijgt van boven.
Kom, we gaan op reis.

Reacties

Populaire scribble

Muzikale rituelen

We zitten midden in de module over het vormgeven van rituelen. Als geestelijk begeleider word je wel eens gevraagd om mensen met een ritueel te ondersteunen bij een afscheid van een persoon, het afsluiten van een periode of juist bij het transformeren naar een nieuwe fase. We leren over de vaste onderdelen van een goed ritueel, zoals een symbool, de symbooltaal en een symbolische handeling. Het is vooral leuk en herkenbaar om te horen dat een goed ritueel valt of staat bij een goede verhaallijn. Het is dus gewoon een spirituele manier van storytelling. Met een personage, een plaats en tijd en een duidelijk thema. Heerlijk. Ons tentamen bestaat uit het bedenken én uitvoeren van een ritueel waar alle elementen logisch en zinvol in vertegenwoordigd zijn. Er komen al een paar mooie suggesties voorbij. Het afscheid nemen van oude energie of een oud patroon. Het eren van je moeder(schap) en vrouwenlijn in de familie. Het verwelkomen van een nieuwe bewoner in een verpleeghuis... Heel mooi hoe...