Doorgaan naar hoofdcontent

Het gouden boek


Voor mijn stage bij Willem. Hart voor levensvragen bezoek ik nu ook zelfstandig cliënten thuis. Deze ochtend zit ik voor het eerst bij een jonge vrouw met grote vragen. Het is op vele lagen een bijzondere ervaring. De herkenning van de eenzaamheid in een bijna overweldigende wereld die niet past. Mijn gevoel van willen geruststellen met dat het echt allemaal wel goed komt 'als je later groot bent'. En een dankbaarheid dat ik er deze dag op deze plek voor haar mag zijn en waarschijnlijk echt iets kan bijdragen in het verlichten van haar last.

De vraag is alleen nog even hoe, want ik heb geen toverdoos met het antwoord op de vraag naar de zin van dit alles. Maar ik kan haar wel bijschijnen in haar zoektocht. Dus ik stel vragen en laat haar vertellen. Dat kan ze goed, het is een slimme meid, met al heel veel zijwegen in haar levensverhaal die we zouden kunnen bewandelen de komende tijd. Aan het eind weet ik alleen niet zo goed hoe ik deze kennismaking zo afrond dat er iets van een positieve houvast is tot de volgende keer dat we elkaar ontmoeten. Er schieten wel wat boektitels door m'n hoofd die ik haar kan aanraden, maar zo werkt het niet. Dat was mijn pad, dit gaat niet over mij. Dan hoor ik mezelf ineens een vraag stellen die gaat helpen om samen over haar pad te lopen.

"Heb je misschien een favoriet boek of een film of muziekstuk, dat jou erg heeft geraakt?" "Ja!", zegt ze resoluut, mét glimlach en twinkelogen. "Wil je het zien?"

Bingo! denk ik, wetende dat dit hoe dan ook iets gaat opleveren.

Als ze het boek voor me neerlegt, valt m'n oog gelijk op het woord 'bibliotheek' in de titel. Ik kan een lach niet onderdrukken. Heb ik weer. Ik ken het boek niet en ben nieuwsgierig, dus geef het woord weer aan haar. Vertel eens... waar gaat het over, wat heeft je zo geraakt. Binnen vijf minuten liggen er talloze aanknopingspunten op tafel om de komende tijd samen het licht op te laten schijnen. Ik ben zo blij dat ik die vraag heb gesteld. Een interventie in een flits van een seconde, die me heel veel heeft geleerd, zowel over haar als over mezelf. En het goud zit in hoe mijn eigen twee werelden soepel samenvallen.

Reacties

Populaire scribble

Getwitter in de ruimte

Oké, dus Scribbles zit op Twitter. Nou? Is dat wat? Tja... het is wel een beetje zoals op dit plaatje, moet ik bekennen. Ik ben vooral op Twitter gegaan om m'n blog via Twitterfeed de ruimte in te tweeten. Extra trafic ! En net die koppeling krijg ik weer niet voor elkaar. Can not be connected , wordt me verteld. Ik zal wel iets fout doen. Dus even via Twitter om hulp gevraagd. Geen antwoord... Ik follow nu slechts 9 personen, waarvan 3 grootverbruikers en ik voel me nu al overwhelmed door hun tweets. Reageren is best leuk, maar de RT ( Re-Tweet , logisch) die ik terug krijg, verdwijnt soms al tussen die grootverbruikers voordat ik hem heb gespot. En wat kan dat updaten traag gaan zeg. Kortom; Scribbles kijkt nog even lekker de Tweet uit de boom. Maar het is wel leuk te weten waar iedereen het over heeft. Veel grappiger vind ik het nieuws dat we er kennelijk allemaal ingetwittert zijn waar het gaat om Astro_Mike . Astronaut Mike zou ons from orbit  op de hoogte houden over z'n...