Doorgaan naar hoofdcontent

Het gouden boek


Voor mijn stage bij Willem. Hart voor levensvragen bezoek ik nu ook zelfstandig cliënten thuis. Deze ochtend zit ik voor het eerst bij een jonge vrouw met grote vragen. Het is op vele lagen een bijzondere ervaring. De herkenning van de eenzaamheid in een bijna overweldigende wereld die niet past. Mijn gevoel van willen geruststellen met dat het echt allemaal wel goed komt 'als je later groot bent'. En een dankbaarheid dat ik er deze dag op deze plek voor haar mag zijn en waarschijnlijk echt iets kan bijdragen in het verlichten van haar last.

De vraag is alleen nog even hoe, want ik heb geen toverdoos met het antwoord op de vraag naar de zin van dit alles. Maar ik kan haar wel bijschijnen in haar zoektocht. Dus ik stel vragen en laat haar vertellen. Dat kan ze goed, het is een slimme meid, met al heel veel zijwegen in haar levensverhaal die we zouden kunnen bewandelen de komende tijd. Aan het eind weet ik alleen niet zo goed hoe ik deze kennismaking zo afrond dat er iets van een positieve houvast is tot de volgende keer dat we elkaar ontmoeten. Er schieten wel wat boektitels door m'n hoofd die ik haar kan aanraden, maar zo werkt het niet. Dat was mijn pad, dit gaat niet over mij. Dan hoor ik mezelf ineens een vraag stellen die gaat helpen om samen over haar pad te lopen.

"Heb je misschien een favoriet boek of een film of muziekstuk, dat jou erg heeft geraakt?" "Ja!", zegt ze resoluut, mét glimlach en twinkelogen. "Wil je het zien?"

Bingo! denk ik, wetende dat dit hoe dan ook iets gaat opleveren.

Als ze het boek voor me neerlegt, valt m'n oog gelijk op het woord 'bibliotheek' in de titel. Ik kan een lach niet onderdrukken. Heb ik weer. Ik ken het boek niet en ben nieuwsgierig, dus geef het woord weer aan haar. Vertel eens... waar gaat het over, wat heeft je zo geraakt. Binnen vijf minuten liggen er talloze aanknopingspunten op tafel om de komende tijd samen het licht op te laten schijnen. Ik ben zo blij dat ik die vraag heb gesteld. Een interventie in een flits van een seconde, die me heel veel heeft geleerd, zowel over haar als over mezelf. En het goud zit in hoe mijn eigen twee werelden soepel samenvallen.

Reacties

Populaire scribble

Verboden vrucht

Het is weer genieten van de monastieke weelde van Rosario. Natuurlijk doet de stilte en de groep haar werk, maar zonder deze plek en haar smakelijke tuin zou de retraite niet hetzelfde zijn. Tijdens de eerste maaltijd op het terras had ik hem al gespot: een hele mooie volle dikke rode rijpe vijg. Verstopt onder een blad tegen de kloostermuur. Maar niet voor wie daar recht onder zit. Als niemand kijkt probeer ik haar te plukken. Helaas. De stoel is te laag en ik te klein. Toch is ze voor mij, ik voel het. Als de langste man van de groep een keer op het terras zit te schrijven, tik ik op z’n schouder en wijs naar mijn schat. Hij weet gelijk wat er van hem wordt verwacht! Nog even probeert hij te doen alsof ook hij er niet bij kan, maar daar trapt deze dame niet in. En ik heb het mes al in m’n ongeduldige handen. Dan volgen twee minuten van puur genot. Het zoete sappige vruchtvlees smaakt precies zoals we hadden verwacht. Beter zelfs. We kunnen een zacht kreuntje niet onderdrukken. D...