Doorgaan naar hoofdcontent

Slim ritsen


Naar aanleiding van de NOT2011 lanceerde collega Mark zijn driepuntenplan om het onderwijs met een sterk verhaal te helpen met het leesonderwijs en 'iets digitaals'. Ik heb daar mijn eigen visie op gegeven naar aanleiding van mijn ervaringen in het veld. En vandaag zaten we weer met alle partijen om tafel die deze drie punten waar kunnen maken. Aan die partijen is ooit gevraagd hoe we al het moois wat wij te bieden hebben slim konden ritsen tot één duidelijk onderwijsconcept. Nou, volgens mij hebben we het patroon inmiddels getekend, hebben we de jas in elkaar genaaid en de rits erin gestoken. Nu zoeken we alleen nog iemand die het lipje omhoog trekt, zodat hij goed dicht zit.

Nog even geduld collega's, hopelijk kunnen we u onze jas nog laten zien voordat hij helemaal uit de mode is. Het is in ieder geval een vier-seizoenen model, daar hadden we al rekening mee gehouden!

Ondertussen ga ik maar even uitblazen in Boeddhistische sferen in mooi Antwerpen. Op zoek naar muurgedichten, zwaaien naar meneer Moeyaert, koffie drinken in het stamcafé van Paul van Ostaijen en op jacht naar de vijf elementen in Bazar Bizar. Rits dicht, kraag op en vliegen maar.

Reacties

Populaire scribble

Een overweging

Ik heb een probleem en een zorg. Het probleem is dat ik te druk ben. Niet gewoon flow druk, maar onoverzichtelijk, benauwend en verlammend druk. Dat komt voor een groot deel doordat we binnen Biebsearch junior de samenwerking met Boek1boek hebben beklonken en ik heel graag na de herfstvakantie op zes scholen wil starten met het digitaal lenen en leveren. Alles wat daarvoor nog moet gebeuren hoef ik zeker niet alleen te doen, maar ik moet wel het overzicht bewaken en natuurlijk op tijd mensen inschakelen om me te helpen. Deze drukte is dus ‘tijdelijk’. Maar helaas vlieg ik al maanden – zo niet jaren – van de ene naar de andere ‘tijdelijke’ drukte. Met als gevolg dat boeken veel te lang op m’n leestafel blijven liggen, ik geen tijd neem om ziek te zijn, de seizoenswisselingen in de natuur ongemerkt aan me voorbij gaan en het contact met de mensen in m’n directe omgeving en met mezelf wel wat te wensen overlaat. Voor een ander deel neemt de druk nog eens toe door de innerlijke wens reg