Doorgaan naar hoofdcontent

Kleurbekennen

Antwerpen heeft zich deze week weer van z'n tofste kant laten zien. Dacht ik de vorige keer al de beste B&B te hebben gevonden, we hebben nu een nóg bijzonderder plekje ontdekt (sorry Coen). In het geboorte- en sterfhuis van dichter Karel van den Oever, middenin een prachtig wijkje vol hemelse winkeltjes, bovenop Bazar Bizar dat het qua kleurenpracht wint van allemaal. Tekenend voor alle kleuren die ik door deze dagen mee naar huis neem.


Hoogtepunt was misschien wel het bezoek aan museum Plantin-Moretus, in de 'voortuin' van ons appartement. Dit is wereldwijd de enige drukkerij-uitgeverij uit de 16de/17de eeuw die bewaard bleef met uitrusting en woning. Inclusief nog werkende drukpersen, eeuwenoude manuscripten, de boekhandel, meerdere bibliotheken, schilderijen en wandkleden, meubels en natuurlijk de lettergieterij en een voorraad originele zetletters van tezamen meer dan een ton aan gewicht. Oh ja, en Rubens van een huisvriend, dus alle portretten zijn gemaakt door... u raadt het al. De virtuele rondleiding is leuk voor een regenachtige zondagmiddag, maar als u in Antwerpen bent is dit een Must See!

Bedankt weer, en tot een volgende keer.

Reacties

  1. Tja, dan is thuis toch een beetje behelpen ;-) RvandeSnip

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Snip: Tja, het is inderdaad weer afzien hierzo! :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn theosofische bijeenkomsten hield rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de ga...