Doorgaan naar hoofdcontent

Zen-werk


Ik lees een artikel in een oude Psychologie Magazine, waarin je een handvol tips krijgt om door minder te doen meer te bereiken. Interessant. Het artikel noemt de hoofdlijnen en hoogtepunten uit het boek van Laura Stacks met de aanstekelijke titel: What to do when there's too much to do. Juist.

Niet alles is verrassend nieuw als je een beetje thuis bent in de time management survival literatuur. Maar ik haal er toch drie leuke eye-openers uit die bij mij in ieder geval wel binnenkomen. Eens kijken of ik u er ook nog een pleziertje mee doe.

  1. Maak een 'niet meer doen-lijst'.
    Want niets is zo nutteloos als heel efficiënt werk doen dat niet gedaan hoeft te worden. Het kost tijd en levert weinig tot niets op. Ik zie dat lijstje al wel voor me. En het is best lang...

  2. Sla eens een vergadering over.
    Dus vraag je bij de volgende uitnodiging eerst af of het wel nodig is om daarvoor bij elkaar te komen, en zo ja, of jij daar eigenlijk wel bij moet zijn. Een goede training voor het ego, zou ik zeggen.

  3. Spreek met collega's tape hours af.
    Dat zijn uren waarin je lekker niet praat, alsof je mond is dichtgeplakt met tape. Van 10 tot 12 is het energieniveau bij de meesten op z'n hoogst. Een goed moment om even in stilte lekker productief te zijn met elkaar. Ze gaan me waarschijnlijk uitlachen, maar het is het proberen waard, lieve collega's.

Ik vind ze leuk. Eerste actie voor m'n to-do lijst van morgen: dat andere lijstje. En bovenaan dát lijstje staat: geen lijstjes meer maken. Dus.

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g