Doorgaan naar hoofdcontent

Zen-werk


Ik lees een artikel in een oude Psychologie Magazine, waarin je een handvol tips krijgt om door minder te doen meer te bereiken. Interessant. Het artikel noemt de hoofdlijnen en hoogtepunten uit het boek van Laura Stacks met de aanstekelijke titel: What to do when there's too much to do. Juist.

Niet alles is verrassend nieuw als je een beetje thuis bent in de time management survival literatuur. Maar ik haal er toch drie leuke eye-openers uit die bij mij in ieder geval wel binnenkomen. Eens kijken of ik u er ook nog een pleziertje mee doe.

  1. Maak een 'niet meer doen-lijst'.
    Want niets is zo nutteloos als heel efficiënt werk doen dat niet gedaan hoeft te worden. Het kost tijd en levert weinig tot niets op. Ik zie dat lijstje al wel voor me. En het is best lang...

  2. Sla eens een vergadering over.
    Dus vraag je bij de volgende uitnodiging eerst af of het wel nodig is om daarvoor bij elkaar te komen, en zo ja, of jij daar eigenlijk wel bij moet zijn. Een goede training voor het ego, zou ik zeggen.

  3. Spreek met collega's tape hours af.
    Dat zijn uren waarin je lekker niet praat, alsof je mond is dichtgeplakt met tape. Van 10 tot 12 is het energieniveau bij de meesten op z'n hoogst. Een goed moment om even in stilte lekker productief te zijn met elkaar. Ze gaan me waarschijnlijk uitlachen, maar het is het proberen waard, lieve collega's.

Ik vind ze leuk. Eerste actie voor m'n to-do lijst van morgen: dat andere lijstje. En bovenaan dát lijstje staat: geen lijstjes meer maken. Dus.

Reacties

Populaire scribble

De laatste

Gister was de laatste schooldag van vier rijke studiejaren. We keken er allemaal met dubbele  gevoelens naar uit. Eindelijk klaar, eindelijk weer vrij, maar ook nooit meer die fijne, voedende zaterdagen samen. Vier jaar geleden begonnen we in hetzelfde domein, met een volle klas, aan een onbekende reis. Nu sluiten we met tien Vrienden-voor-het-leven deze reis (bijna) af. Ik heb me ingesteld op een dag met nog één keer alle vertrouwde rituelen. Zoals verwacht loopt alles anders... Mijn overstapkoffie loop ik mis door een vertraagde binnenkomst. Het wordt een sprintje in plaats van een cappuccino. De lunch wordt ingekort, dus ons rondje door de volkstuintjes ook. We zullen nooit helemaal zeker weten of meneer Beeld er nog altijd staat. Het programma wordt bijgesteld, want er is te weinig tijd voor alle parels en verhalen die nog willen stralen. En het zal aan mij liggen, maar zelfs de thee en koekjes smaken anders.  Gelukkig is er ook heel veel wel. Aandacht voor de actualite...