Doorgaan naar hoofdcontent

Zen-werk


Ik lees een artikel in een oude Psychologie Magazine, waarin je een handvol tips krijgt om door minder te doen meer te bereiken. Interessant. Het artikel noemt de hoofdlijnen en hoogtepunten uit het boek van Laura Stacks met de aanstekelijke titel: What to do when there's too much to do. Juist.

Niet alles is verrassend nieuw als je een beetje thuis bent in de time management survival literatuur. Maar ik haal er toch drie leuke eye-openers uit die bij mij in ieder geval wel binnenkomen. Eens kijken of ik u er ook nog een pleziertje mee doe.

  1. Maak een 'niet meer doen-lijst'.
    Want niets is zo nutteloos als heel efficiënt werk doen dat niet gedaan hoeft te worden. Het kost tijd en levert weinig tot niets op. Ik zie dat lijstje al wel voor me. En het is best lang...

  2. Sla eens een vergadering over.
    Dus vraag je bij de volgende uitnodiging eerst af of het wel nodig is om daarvoor bij elkaar te komen, en zo ja, of jij daar eigenlijk wel bij moet zijn. Een goede training voor het ego, zou ik zeggen.

  3. Spreek met collega's tape hours af.
    Dat zijn uren waarin je lekker niet praat, alsof je mond is dichtgeplakt met tape. Van 10 tot 12 is het energieniveau bij de meesten op z'n hoogst. Een goed moment om even in stilte lekker productief te zijn met elkaar. Ze gaan me waarschijnlijk uitlachen, maar het is het proberen waard, lieve collega's.

Ik vind ze leuk. Eerste actie voor m'n to-do lijst van morgen: dat andere lijstje. En bovenaan dát lijstje staat: geen lijstjes meer maken. Dus.

Reacties

Populaire scribble

De bibliotheek in de LEA

In korte tijd regende het primeurs in huize Scribbles. En dat allemaal vanwege de vijfde landelijke conferentie Lokale Educatieve Agenda. De wat? De LEA , u weet wel: dat instrument om het lokaal onderwijsbeleid vorm en inhoud te geven na de wetswijzigingen in het onderwijs(achterstanden)beleid in 2006. Het een instrument voor gemeenten, schoolbesturen en overige partners om in ‘nieuwe verhoudingen’ (meer gelijkwaardige verhoudingen) tot gezamenlijke afspraken te komen over het onderwijs- en jeugdbeleid. Dat dus. Die LEA waar wij als bibliotheek zo'n spin-in-het-web-functie kunnen hebben, maar die we maar moeilijk voor het voetlicht krijgen. Net zoals we het soms zo moeilijk vinden om aan te tonen dat het ertoe doet dat we er zijn en dat we ons ook op het onderwijs richten. Onze partners van Kunst van Lezen zouden op die conferentie met een stand vertegenwoordigd zijn. En er was de mogelijkheid iets te vertellen tijdens een deelsessie. Doen? Ja, natuurlijk! Maar dan wel ove...