Doorgaan naar hoofdcontent

Mag ik even uw aandacht?



Eens per jaar viert bibliotheekland een soort feestje met zichzelf. Dan zetten we een aantal 'besten' uit de branche in het zonnetje. In de meeste gevallen gekozen door een deskundige jury, soms deels gekozen door het 'gewone volk'. Dat heeft zo z'n charme, want dat bent u!

In Overijssel doen we het niet slecht in die prijzenregen. In het eerste jaar scoorden we gelijk een Beste Bibliotheek en een Beste Bibliothecaris. Ook vorig jaar zat er een Overijsselse bij de genomineerden. En nu is het weer raak. Annemarie van Essen, ook wel bekend als essen2punt0, is in de race voor die Persoonlijkheidsprijs 2013. Wat mij betreft wint ze die met vlag en wimpel en ik leg graag uit waarom.

Verbinding
Annemarie is de drijvende kracht achter Biebsearch. Een aanpak waarmee bibliotheken iets degelijks in handen hebben om een langdurige relatie met het voortgezet onderwijs en het middelbaar beroepsonderwijs aan te gaan. Een aanpak die als voorbeeld diende om ook structureler met het basisonderwijs samen te werken en waarvan we nu alle vruchten plukken met de Bibliotheek op school. Annemarie is altijd de eerste die roept dat ze dit natuurlijk allemaal niet alléén doet en dat klopt. Maar de projectleiders in elke provincie zijn wel door háár opgeleid. En het team dat Stichting Biebsearch in de lucht houdt, wordt wel door háár aangestuurd. Duizend ballen in de lucht en alle lijntjes aan elkaar verbinden. Dat is Annemarie.

Inspiratie
Annemarie weet elke blokkade open te breken. In een gesprek, een onderhandeling, een groep, een brainstorm of gewoon bij een persoonlijk dilemma. Dat doet ze met woeste taal en de laatste tijd steeds meer met zelf getekend beeld. Voor mij is ze regelmatig een mental coach bij het bedenken van inspirerende programma's voor de groepen waar ik mee werk. Altijd tijd en energie om even te sparren over dit of dat en hopla, ik heb weer vellen vol aantekeningen en taalkronkels. Of even snel iets tekenen bij weer een nieuwe invalshoek. Ik denk wel eens: hoeveel kleuren kan een bril hebben?




Aandacht
Annemarie is ook gewoon een hartverwarmende vriendin. Iemand voor een knuffel, een hart onder de riem, een lach, wat afleiding en met altijd een open deur naar gezellig gezinsgeweld met twee bijzondere jongens en een heerlijk stabiele man. Dat mag ook wel, met zoveel 2.0-gedinges om zich heen. In de periode dat ik lekker in de mineur zat, rinkelde de telefoon dagelijks. 'Even checken', klonk het dan steevast. Daarom ben ik blij dat ik haar nu alle aandacht en checkiecheck terug kan geven die ik van haar heb geleerd. En dan is het mooi om te zien hoe ze zelfs in lastige tijden verbonden blijft met haar talent voor inspireren en aandacht geven. Dat houdt echt nooit op.

Stem mee!
Vindt u dit alles ook een pluim waard? Geef Annemarie dan uw stem. Tot 2 oktober staat de online stembus open. En denkt u 'ken ik niet, snap ik niet', maar hebt u mij wel hoog? Ach, doe het dan voor mij. Echt, deze kanjer heeft het feestje verdiend.

Oh ja, en op 22 september is/was ze jarig. Een leuker verjaardagskado kunnen we haar dit jaar niet geven! Alvast bedankt.


Reacties

  1. Natuurlijk :-) Ze heeft sowieso mijn stem voor, tijdens en na de verkiezing #waterookgebeurt

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja. Zo ken ik Anne (of eh... Marietje ;)). En jou ook, Astrid. Jullie zijn super. Als biebmiepen (met respect gesproken), en als mens. Geen twijfel mogelijk: Annemarie wordt de Bibliothecaris van het Jaar 2013. En jij van 2014. :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eerst dit jaar maar eens overleven schat. Ik vind één groot feest wel genoeg hoor ;-) Maar bedankt, ook namens Anne.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo