Doorgaan naar hoofdcontent

Tafelmanieren


Mijn eetgewoontes leiden nog wel eens tot een kruisverhoor. Niet omdat ze zo raar zijn hoor, maar gewoon, omdat het soms afwijkt van de boterham-met-kaas of aardappel-boontjes-vlees. Zo heb ik een paar rituelen, die vooral kinderen best interessant vinden. Om de relatie niet gelijk op scherp te zetten, gebruik ik m'n gezonde portie zelfspot om uit te leggen dat warme mueslipap, gekookt water zonder thee en quinoasalade niet alleen lekker is, maar dat dat ook echt een verwennerij is. "Je moet goed voor jezelf zorgen", zeg ik dan altijd maar.

Na een warme dag aan het water eindigen we bij de plaatselijke familie-eettent. Op de kaart veel pannenkoeken, flinke burgers en wat vlees-patat-salade schotels. Helemaal lekker, ik doe gezellig mee. En eerlijk, dit zijn echt hele goeie dikke frieten. Ik smul. Klinkt er ineens een wijsneus vanaf de andere kant van de tafel: "Zeg Astrid, waarom eet jij eigenlijk niet gezond?"

Het is ook nooit goed...

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g