Doorgaan naar hoofdcontent

Miskoop

Appie en ik zijn beste maatjes. Dus toen de nieuwe bonuskaart met persoonlijke bonusaanbiedingen ingevoerd werd, ben ik maar overstag gegaan. Ik weet dat Appie me zal gaan verleiden, maar ik weet ook dat ik niks koop dat ik niet nodig heb. Dus ach, ze weten toch al alles van me, kom maar op met die gepersonaliseerde korting!

Dat gaat over het algemeen best heel aardig. Ik grijp wel eens mis, als ik over het hoofd zie dat Appie me hetzelfde product maar van hun eigen merk aanbiedt. Maar ja, dat risico hoort bij het vak van kortingshopper. Je moet wel het koppie erbij houden.

Toch krab ik even over datzelfde koppie bij het ontvangen van m'n laatste bonusreeks. Want hoe ik ook zoek, de relatie tussen mijn dagelijkse boodschappen kan ik echt niet vinden. Oké, ik koop wel eens tiramisu, maar denkt Appie nu dat ik dan dus die chocomousse taart ook vast wel heel lekker vind? Ja, ik koop inderdaad wekelijks zachte geitenkaas en verse koriander, maar dat wil niet zeggen dat ik geitenkaas-met-koriander ga proberen. En inderdaad, sinds kort koop ik wel eens een biertje, maar geen Gulpener, dat vindt ie niet lekker. En de rest? Schiet mij maar lek.

Ik probeer echt te begrijpen welke boodschap Appie voor me in petto heeft. Totdat manlief glunderend met z'n ipad naast me staat. "Wil je eens zien wat Appie voor mij in de gepersonaliseerde bonus heeft gelegd deze week?" En daar scrolt precies dezelfde reeks aanbiedingen voorbij. Voor een 'trouwe klant' in een andere stad met een compleet ander kooppatroon. Ik begrijp het al, Appie denkt: "Effe lekker makkelijk doen. Van alles wat, zit er altijd wel iets persoonlijks tussen. En anders zien ze wel een logische relatie, die domme klanten."

-1

Reacties

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...